වෙනදා වගේම
රේල් පාරේ කෙළවරක...
යන එන උන්ට හිනා වෙවී
උඹ උන්නා
වෙලාවකට ඇඬුවා .. කෑ ගැහුවා........
පන්සලේ මුල් පුටු..... නිල බෞද්ධයෝ
උඹව පහු කලේ බොහොම බයෙන්
බුදුන්ගේ කරුණාව
උන්ගේ බණ පොත් වලින් මග ඇරිල.
වෙනදා වගේම හිතේ කහටක් නැතුව උඹ මට හිනා උනා
අඳුරගෙනද මන්දා හූවකුත් කිව්වා
"පිස්සෙක්" පාරේ ගිය උත්තමයෙක් කිව්වා
"කව්ද..." මං ඒ උත්තමයගෙන් ඇහුවා
"තව එකෙක්"
උත්තමයා එහෙම කියලා නොපෙනී ගියා
මං තවම කල්පනා කරනවා
කව්ද.... පිස්සා
රේල් පාරේ කෙළවරක...
යන එන උන්ට හිනා වෙවී
උඹ උන්නා
වෙලාවකට ඇඬුවා .. කෑ ගැහුවා........
පන්සලේ මුල් පුටු..... නිල බෞද්ධයෝ
උඹව පහු කලේ බොහොම බයෙන්
බුදුන්ගේ කරුණාව
උන්ගේ බණ පොත් වලින් මග ඇරිල.
වෙනදා වගේම හිතේ කහටක් නැතුව උඹ මට හිනා උනා
අඳුරගෙනද මන්දා හූවකුත් කිව්වා
"පිස්සෙක්" පාරේ ගිය උත්තමයෙක් කිව්වා
"කව්ද..." මං ඒ උත්තමයගෙන් ඇහුවා
"තව එකෙක්"
උත්තමයා එහෙම කියලා නොපෙනී ගියා
මං තවම කල්පනා කරනවා
කව්ද.... පිස්සා
This entry was posted
on Saturday, January 15, 2011
at Saturday, January 15, 2011
and is filed under
"පිස්සෙක්",
උපේන්ද්‍ර හර්ෂණගෙන්,
නිසදැස්
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
