tag:blogger.com,1999:blog-71933259188401994352024-03-13T22:30:31.483+05:30මුරගල | The Guard Stoneඇසි දිසි මානයෙන් ඔබ්බට.. අහන දකින උන්ගේ ලෝකයඋපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.comBlogger84125tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-23219519005909128572013-06-27T20:39:00.001+05:302013-06-27T20:47:59.865+05:30හිරු ලප<span style="font-size: large;">හැමදාම ඉර පායන එක බොහොම කම්මැළි වැඩක්. නොදන්න කෙනෙකුට හිතෙන්නෙ, ඒක බොහොම ලෙහෙසි වැඩක් කියලා. නමුත්, උදෙන්ම පායන්නට ඕන; නැත්නම්, සත්තු කලබල වෙනවා; ගහකොළ කලබල වෙනවා. ඊට පසුව, දවස පුරා එකම ලතාවට ගමන් කරන්නට ඕන. දහවල් වෙනකොට පොළොව ගිනියම් වෙලා, රස්නෙ උහුලන්නට බැහැ. ඒත් වේගයෙන් යන්නට හැටියක් නැහැ; හැම කෙනෙක්ම වෙලාව ගණන් හදන්නෙ ඉර දිහා බලලා. හවසට ඉර බැහැලා ගියාට පසු හැම කෙනෙක්ම විවේක ගන්නවා. නමුත් ඉරට විවේකයක් නැහැ. ලෝකෙ අනික් පැත්තෙන් දුවලා ගිහින්, නැගෙනහිරට වෙලා රැකලා ඉන්නට ඕන, ආපහු උදා වෙන්නට වෙලාව එනතුරු.</span><br />
<span style="font-size: large;">ලෙහෙසි වැඩක් නොවෙයි. ඒ විතරක්ද? හරිම ඒකාකාරියි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔන්න ඉරට කම්මැළි හිතුණා. ඉතින් ඉර තීරණය කළා නැගෙන්නෙ නැතුව ඉන්නට.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නැගෙනහිර හන්දියට කිට්ටුවෙන්ම, අන්ධකාර සාළුව පොරවාගෙන, ඉර හැංගුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අලුයමින් අවදි වන කුරුල්ලො පුරුදු වෙලාවට කිචි බිචි ගාන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ගහකොළවල පිණි බින්දු මතුපිටට ආවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">මිනිස්සුන්ට, අනික් සත්තුන්ට පුරුදු වෙලාවට ඇහැරුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉර නැහැ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කිචි බිචි ගෑව කුරුල්ලො කච බච ගාන්නට වුණා; කොචෑස් බචෑස් ගාන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">පිණිබින්දු, ලොකු වතුර බින්දු වෙලා බිමට වැටුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">මිනිස්සු, සත්තු කලබල වෙලා කලුවරේම නැගිට්ටා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉර නැහැ!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කලබල වුණු වෙලාවට හැසිරෙන හැටියෙන් එක එක්කෙනාගෙ ආකල්ප, පරණ අත්දැකීම්, පරිණතභාවය එහෙම බලා ගන්නට පුළුවනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සමහරු පරණ කතා කියන්නට පටන් ගත්තා: බොහෝම ඉස්සර කාලෙ, එක සැරයක් ඉර ඔහොම නොනැග තිබුණා නෙව! ඒ දවස්වල අපි තරුණයි...</span><br />
<span style="font-size: large;">තවත් සමහරු පහන් දල්වාගෙන, එහෙමත් නැත්නම් ඉව අල්ලාගෙන, පුරුදු වැඩ කටයුතු එහෙමම කරගෙන ගියා: ඉර නැගුණෙ නෑ කියලා, මේ වැඩ නවත්තලා බෑ නෙව.</span><br />
<span style="font-size: large;">තව තවත් සමහරු ඉහේ ඉඳන් පොරවාගෙන ගුලි වුණා: සීතලයි; අපිට බෑ; නැගිටලා මුකුත් කරන්නට විදිහක් නෑ; ඉරට හොඳනම්, අපිට මොකද?</span><br />
<span style="font-size: large;">තවත් සමහරු උද්ඝෝෂණය කළා: වහා ඉර උදා කරව්!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉර හැංගිලා බලාගෙන හිටියා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔය අතරෙ ලෝකෙ අනික් පැත්තෙ වෙනමම ප්රශ්නයක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හඳත් තරුත් අහසින් බැහැලා ගිහින්, තමන්ගෙ පාඩුවෙ, පොළොව යටින් නැගෙනහිරට එනවා, රෑට උදා වෙන්නට තියෙන හින්දා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඉස්සරහින් ගිය තරු දැක්කා, නැගෙනහිර හන්දියෙ හැංගිලා ඉන්න තඩි, කළු රාස්සයා. දැකලා, බය වුණා. බය වෙලා, පස්සට පැන්නා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඊලඟට ආව තරුවලට ඉස්සරහට යන්නට හැටියක් නැහැ. ඉතින් ඔහොම ඔහොම, නැගෙනහිර හන්දියේ තරු පොදි ගැහෙන්නට වුණා. එතන ලොකු තදබදයක්. පිටිපස්සෙන් ඉන්න තරු ඉස්සි ඉස්සි, රාස්සයා බලා ගන්නට උත්සාහ කරනවා. ඉස්සරහින් ඉන්න තරු, තමන්ව තල්ලු වෙලා රාස්සයා ළඟට යැවෙයි කියලා පිටිපස්සට තෙරපෙනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ හඳ විවේක ගන්න වෙලාව. හැමදාම යන පාර නිසා, ඇසුත් පියාගෙන ඔහේ පාවෙවී එමින් හිටිය හඳ එක පාරටම කටු ඇනිලා අවදි වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">කටු, තරුවල වටේ තියෙන කටු.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොකද මේ? ඇයි නැවතිලා?" හඳ ඇහුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"රාස්සයෙක්." තරු උත්තර දුන්නා.</span><br />
<span style="font-size: large;">හඳත් තරුවල කරට උඩින් ඉස්සිලා බැලුවා. ඇත්ත තමයි. තඩි කළු රාස්සයෙක්, ලෝකෙ දිහා හොරෙන් බලා ඉන්නවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොකද කරන්නෙ?" තරු හඳෙන් ඇහුවා. හඳ කල්පනා කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"අපි සාකච්ඡා මාර්ගයෙන් ප්රශ්නෙ විසඳ ගනිමු." හඳ කිව්වා.</span><br />
<span style="font-size: large;">තරු වළල්ල මැද ඉඳන්, හඳ රාස්සයාට කතා කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"මේ... ඔතන කවුද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwz6RCtoBR2PLOPjiR5AnDISMxht8DZyJUXsbCzarvsmbk8jOU1M29V8BpWqzOoV6xehAIaq4lwdSghkW0Zn8PHH-CEL6d_OVRYN2DpoBxlt4ToXkrUuyjAjsBHbWZW2VHqdGWs5CHvic/s1600/moon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwz6RCtoBR2PLOPjiR5AnDISMxht8DZyJUXsbCzarvsmbk8jOU1M29V8BpWqzOoV6xehAIaq4lwdSghkW0Zn8PHH-CEL6d_OVRYN2DpoBxlt4ToXkrUuyjAjsBHbWZW2VHqdGWs5CHvic/s320/moon.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔන්න, එතකොට තමයි ඉර ආපහු හැරිලා බැලුවෙ. එතකොට තමයි ඉර දැක්කෙ, තමන් මග අහුරාගෙන ඉන්න හින්දා, තරුත් හඳත් හිර වෙලා බව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මම, ඉර." කියලා උත්තර දෙන්නට ඉර හිතුවා විතරයි; ඉරට දඟකාර හිතක් පහළ වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මම, රාස්සයෙක්!" ඉර අන්ධකාර සළුව අස්සෙ හැංගිලා උත්තර දුන්නා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තරු බය වෙලා තව තවත් හඳට කිට්ටු වුණා. තෙරපෙන තරුවල කටු හැම පැත්තෙන්ම ඇනිලා, හඳට හුඟක් තුවාලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">බය වෙලා ඉන්න තරු දැක්කහම, ඔවුන්ව තවත් බය කරන්නට ඉරට ආස හිතුණා. ඒ හින්දා ඉර බොහොම භයානක විදිහට හිනා වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හොහ් හොහ් හොහ්! හොහෝහ් හොහ් හොහ් හොහ්!!"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තරු තව තවත් හඳට තුරුල් වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"අපි මොකද කරන්නෙ?" ඔවුන් ඇහුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හඳ කල්පනා කළා. බොහොම කල්පනා කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;">හඳත් බය වෙලා බව ඉරට තේරුණා. ඉරට තව තවත් දඟ කරන්නට හිතුණා. ඒ හින්දා ඉර ඔවුන් ඉස්සරහට පැනලා ආයෙමත් භයානක විදිහට හිනා වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"හොහ් හොහ් හොහ්! හොහෝහ් හොහ් හොහ් හොහ්!!"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හඳත් බය වෙලා පස්සට පැන්නා. ඉස්සරහින්ම හිටිය තරුත් පස්සට පැන්නා. පිටිපසින් හිටිය තරුවල කටුත්, ඉස්සරහින් පැන්න තරුවල කටුත් ඇනිලා හඳට තවත් තුවාල වුණා. හඳේ වැදිලා, තරුවල කටු අග කැඩිලා තුවාල වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">තුවාල වුණු හින්දා හඳටත් තරුවලටත් තරහ ආවා. තරහ ආව හින්දා බය අමතක වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අපි රාස්සයව පන්නමු." පුංචි තරුවක් යෝජනා කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"පන්නමු! පන්නමු!! පන්නමු!!!" හැම තරුවක්ම තරහෙන් කෑ ගහන්නට පටන් ගත්තා. හඳ පවා රවා බැලුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉර, තමන්ගෙ දඟකාර සෙල්ලම නතර කළ යුතුව තිබුණා....</span><br />
<span style="font-size: large;">මං එහෙම කියන්නෙ, එයින් පස්සෙ සිදු වුණු දේ බොහොම භයානක හින්දයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බොහොම නිසංසල කෙනෙක් වෙන හඳට තරහ ආ විට, බොහොම දරුණුයි. කල්පනා කරන්නටවත් නොනැවතී, හඳ, තමන්ගෙ අතට අහු වෙන අහුවෙන දෙයින් ඉරට දමා ගහන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">අතට අහු වෙන්නට හිටියෙ තරු.</span><br />
<span style="font-size: large;">ලෙහෙසියෙන්ම අතට අහු වෙන්නට හිටියෙ, පුංචි තරු.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">විශාල ඉරෙහි වැදුණු තරු බොහොමයක් එතැනම අවසන් ගමන් ගියා. තවත් තරු බොහොමයක කටු කැඩී බිඳී ගියා. තරුවලට තුවාල කරන හින්දා, සමහර තරු හඳත් එක්ක තරහ වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තරු වැදිලා ඉරටත් තුවාල වුණා. ඉර පොරවාගෙන හිටිය අන්ධකාර සළුව, තරු හින්දා සිදුරු වුණා. සිදුරු වුණු සළුව අතරින්, හැංගිලා හිටිය රාස්සයා ඉර බව පෙනෙන්නට පටන් ගත්තා. එතකොට තරුවල බයත් නැතිව ගියා. බය නැති තරු ඉදිරියට පැන, ඉරට පහර දෙන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඉරුණු අන්ධකාර සළුවත් එහෙන් මෙහෙන් එල්ලෙද්දි, ඉර ඉස්සරහට පැනලා දුවන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අන්න ඉර පායනවා." මිනිස්සු සතුටින් කිව්වා. "බොහොම ප්රමාද වෙලා ඉර පායනවා."</span><br />
<span style="font-size: large;">සත්තු ඈනුම් ඇරලා නැගිට්ටා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ගහකොළ අවදි වුණා. මල් පිපුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මිනිස්සු, සත්තු, ගහකොළ ඉරට කැමති බව පෙනුණ හින්දා, හඳත් තරුත් ටිකක් අදිමදි වුණා ඉර පසුපස දිගට පන්නන්නට. පසුපසින් පන්නන්නට කෙනෙක් නැති බව දැක්ක ඉර, බොහොම අහංකාරෙට හෙමින් ගමන් කරන්නට වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ වුණාට, ඉරුණු අන්ධකාර සළුවෙ කෑලි තවමත් ඉරේ එල්ලෙනවා. ඒවට තමයි මිනිස්සු හිරු ලප කියන්නෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හිරු බැස ගියාට පසු, නැත්නම් බැස යන්නට කිට්ටු වූ පසු තවමත් හඳත් තරුත් පායනවා. හඳේ තුවාල සුව වෙලා වුණත්, කැළැල් තවම පේනවා. ඉස්සර තිබුණ පුංචි තරු සෑහෙන ගණනක් අඩු වෙලා. ඒත් ඒ බව එතරම් පෙනෙන්නෙ නැහැ.</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-70669172037062200252013-03-21T22:32:00.001+05:302013-03-21T22:32:20.805+05:30මිනීමරුවා..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx4GcJLR1_XjKmr8Lt2YjlqhX5k9tX-JLoAGQ4B4LSJhl3_PxKZsCU-ZnVEG3ecvovjijD5_zcJRviaYsthAJe-fhzM6VZjIDkMSMAV_TIn8KBv9_xIibMlfdPCXJafFKidsv6DfLzI9KF/s1600/mother-child-rushing-school-bus-230a-092910.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx4GcJLR1_XjKmr8Lt2YjlqhX5k9tX-JLoAGQ4B4LSJhl3_PxKZsCU-ZnVEG3ecvovjijD5_zcJRviaYsthAJe-fhzM6VZjIDkMSMAV_TIn8KBv9_xIibMlfdPCXJafFKidsv6DfLzI9KF/s320/mother-child-rushing-school-bus-230a-092910.jpg" width="245" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
සුපුරුදු කලබල මැද්දේම රිය පෙලේ
සීරුවට ඇදෙන ඉන්ද්රනාථ විටින් විට කමිස අත උස්සා ඔරලෝසුව දෙසත් යාබද
අසුනේ සිටින සිගිත්තා දෙසත් බලයි.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" කෙහෙම්මල "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වාහන තදබදය කෙරෙහි වූ කෝපයෙන් ඉන්ද්රනාථ සෙමින් මුමුනයි.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" කෙහෙම්.....මල " යාබද අසුනේ සිගිත්තා තාලයකට එවදනම මුමුනයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථගේ මුහුනට සිනාවක් නැගේ..</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" මගෙ පැටියා බය නැතුව ඉන්නකෝ මං වෙලාවට ඉස්කෝලෙට එක්ක යන්නම්. "</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">තදබදය
අතරේ හෙමින් ඉදිරියට ඇදුනු රථය අසල වූ විදුහල් මාවතට හැරවුමෙන් පසුව රථ
ගාල කරා වේගයෙන් ඇදී යනු දක්නට ලැබිනි. රියෙන් බැසගත් ඉන්ද්රනාථ
සිගිත්තාගේ අතින් අල්ලාගෙන පාසල් ගෙට්ටුව කරා ඇදෙන්නට විය.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" එහෙනම් පුතේ පරිස්සමෙන්... හවස පුතාව ගන්න අම්මා එයි.. එහෙනම් ඉක්මනට දුවලා යන්න"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පියාගෙන් මිදුන සිගිත්තා පියාට අතවනමින් පාසල තුලට දිව යද්දී ඉන්ද්රනාථ නැවතත් රථය දෙසට ඇදෙන්නට විය.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">නමුත්
ඔහුට තබන්නට හැකිවූයේ පියවර කිහිපයක් පමනි. රථගාල අද්දර යම් කලබලයක
සේයාවකි දරුවකු බදාගත් කාන්තාවක් හා ඇය වටකරගත් කිහිපදෙනෙක් යම් අරගලයක
යෙදී සිටී . ඒ අතරේ පාසලේ ප්රධාන ආරක්ෂකයාද වෙයි. ඉන්ද්රනාථ ඉක්මන්
අඩි තබමින් එදෙසට ඇදෙයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මේ දරුවා මගේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පිරිස අතරේ උන් කාන්තාවක් දරුවා බදාගනිමින් පවසයි </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මේකනම් පුදුම වදයක් හැමදාම මෙ සෙල්ලම කරන්න බෑ මේක හරි වදයක් උනා නේ "</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">පිරිස අතරේ උන් තවත් කාන්තාවක් මුමුනයි</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" හරි හරි නෝනා මේත් අම්මා කෙනෙක්නේ දරුවට කරදරයක් වෙන් නෑ නේ "</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">පාසලෙ ප්රධාන ආරක්ශකයා නෝක්කාඩු මුහුනින් සිටින ගැහිනිය දෙසට හැරී පිලිතුරු බදියි</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" මේ අම්මේ දැන් ලමයට ඉස්කෝලෙට යන්න පරක්කු වෙනවනේ අපි ලමයව ඉස්කෝලෙට යවමු "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">දරුවා
බදාගෙන සිටින ගැහෙනිය අමතා ආරක්ශකයා ඉල්ලීමක් කරයි.. පිරිස දෙසත් දරුවා
දෙසත් බලනා ගැහෙනිය දරුවාගේ මුහුන අතගාමින් යමක් පවසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මගේ පුතේ පරිස්සමින් ගිහින් එන්න මං හවසට එන්නම් "</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" හා හා දැන් යමු පුතාට පරක්කු වෙනවා"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ලද ඇසිල්ලෙන් දරුවා වඩාගන්නා ආරක්ශකයා පාසල් ගෙට්ටුව දෙසට පියනගයි. පොදී ගැසී උන් පිරිසද යම් යම් දේ පවසමින් විසිර යයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">මේ සියල්ල දෙස බලා සිටි ඉන්ද්රනාථ ආපසු හැරී පාසල් ගේට්ටුව දෙසට පියනගයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඒ අතරේ දරුවා පාසල තුලට ඇරලූ ආරක්ෂක නිළධාරියා නැවතත් සුපුරුදු රාජකාරියට සැරසෙයි . ඉන්ද්රනාථ ඔහු වෙතට සෙමින් ලංවෙයි.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" ඒ අර ස්කූල් වැන් එක හැප්පිලා නැති උන දරුවාගේ අම්මද....? "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔව් මහත්තයෝ ඒ දරුවගේ අම්මා තමයි පව්. සංසාරේ.. හැටි තමයි " </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" දැන් දවස් දෙක තුනක් ඔහොම උනාලු නේද.. ලමයින්ට කරදරයක් වෙයිද දන් නෑ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ නැවත නිළධාරියාගෙන් ප්ර්ශ්න නගයි... නිළධාරියාගේ මුහුනේ සිහින් සිනාවක් ඇදේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ නෑ මහත්තයෝ දරු දුකටනේ .. අඩු ගානේ එහෙමවත් ඒ මනුස්සයා සතුටු වෙනවනේ මෙතන ගොඩක් අය ඕක දන්න නිසා වැඩිය ප්ර්ශ්නයක් වෙන් නෑ"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඒ උනාට කියන්න බෑ නේ කරදරයක් කලොත් එහෙම මොනවා කරන්නද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ තමාගේ මතයෙන් බැහැරව යන්නට අකමැත්තෙන් මෙන් පවසයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
මමනම් හිතන් නෑ මහත්තයෝ ඉස්කෝලෙ ලොකු මහත්ත්යා ඉන්න වෙලාවෙත් ඔය සිද්දිය
උනා . ඒ මනුස්සයා තමුන්ගේ දරුවා වගේ පෙනුම තියන අය ලගට ඇවිත් ඒ දරුවා
වඩාගෙන ඉස්කෝලෙට ඇරලවනවා. පව් මහත්තයෝ අම්මා කෙනෙක් නේ හිටපු එකම ලමයා
කියනවනේ.."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඉතිං ඒ මනුස්සයට බේත් හෙත් කරන් නැතිලුද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" කරනවා කියලා තමයි ආරංචි මහත්තයෝ එහෙමට කියලා ලොකු අමාරුවක් නෑ ඔය උදේට ස්කෝලෙ ලගට එන එක තමයි ප්ර්ශ්නෙකට තියෙන්නෙ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථගේ හිතට ඒ කිසිවකින් සැනසිල්ලක් නැත ඔහුගේ සිත කියන්නේම ඇයගෙන් කොයි වෙලාවක හෝ යම් අනතුරක් විය හැකි බවය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
ඔය මනුස්සයට ටිකක තදින් කිව්වනම් හරිනේ එහෙම කරන්න එපා කියලා එතකොට
මෙතෙන්ට ආයෙත් එන එකක් නෑ අනික ටිකක් තේරෙන්න කිව්වනම් හරි ..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">නිළධාරියාගෙ මුහුන සෙමින් අදුරු වේ.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
දරුවා නැතිවෙලා මාසයක් නොගිය අම්මා කෙනෙක්ට කොහොම කියන්නද මහත්තයෝ තමුන්ගේ
දරුවා මලා මෙතන දරුවන්ට කරදර කරන්න එපා කියලා .. අපි බලමුකෝ මොනවා හරි
කරන්න "</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" නෑ ඉතිං ඕනම දෙයක් තෙරුම් කරන විදි තියනවනේ...... මං මේ කිව්වෙ කරදරයක් වෙන්න කලිං "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ අහක බලාගෙනම පවසයි</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-size: large;">" අපි බලමුකෝ මහත්තයා.. මම ඇතුලට ගිහින් එන්නම්.. "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථගෙන් සමුගත් නිළධාරියා පාසලට තුලට ඇදෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">රථගාල දෙසට ආ ඉන්ද්රනාථ නැවතත් පාසල් ගේට්ටුව දෙස බලා රිය තුලට නැග රිය පනගන්වාගයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;">++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++</span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ට්රිං...ට්රිං ..... </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">යම් වැඩක නිරතව උන් ඉන්ද්රනාථ මේසය මත වූ දුරකථනය දෙස නොමනාපයෙන් මෙන් බලා එදෙසට දෑත දිගු කරයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" හෙලෝ ගුඩ් ආෆ්ටනූන් " ඉන්ද්රනාථ සිය ගාම්භිර ස්වරයෙන් අමතයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මොනවා.....! දරුවට කරදරයක් නෑ නේ " ඇස් නලලේ රදවාගත් ඉන්ද්රනාථ ගේ හඩට කලබල වූ අවට වූවන්ගේ නෙත්ද ඔහු දෙසට හැරෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං අද උදෙත් අර ඉස්කෝලෙ මුරට ඉන්න බූරුවට ඕක කිව්වා මිනිහා මට බණ කියන්න ආවනේ.. ඔයා ඉන්න මම දැන්ම එනවා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කලබලයෙන් දුරකතනය තැබූ ඉන්ද්රනාථ වහා අසුනෙන් නැගි සිටියි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මොකද මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථ මොකක් හරි ප්ර්ශ්නයක් ද ?"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">යාබද මේසයේ පෙරේරා ඉන්ද්රනාථ දෙසට එමින් විමසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
නෑ පෙරේරා අපේ බබාගේ ඉස්කොලෙ ලග පිස්සු ගෑනියෙක් ඉන්නවා ඒ ගෑනිගේ දරුවා
මැරිලා.. ඒ මනුස්සයා එතෙන්ට එන ලමයි ඒ ගෑනිගෙ ලමයා කියලා අරගන්නවා..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"නෑ.. " </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එකනේ පෙරේරා අපේ බබාවත් ඒ ගෑනි අද වයිෆ්ගෙන් උදුරගෙන බබාගේ අතකුත් සීරිලා ලු..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මයි ගෝඩ් .. ඉතින් ස්කොලෙ ගාඩ්ලා නැද්ද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එක හරකෙක් ඉන්නවා මන් උදේ ඕක කිව්වමත් ඌ මට බණ කියන්න ආවා ඉන්නවකෝ මන් දැන් ගිහින් කියලා දීලා එන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" කලබල කරගන්ඩ ඕන නෑ මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථ ඉක්මනට එහෙනම් යන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" පෙරේරා පොඩ්ඩක් මෙතන බලාගන්න මන් ඉක්මනට එන්නම් "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වහා
කාර්යාලයෙන් පිටවූ ඉන්ද්රනාථ රිය පනගන්වාගෙන වේගයෙන් පාසල දෙසට ඇදෙයි.
පාසල අසලට ලංවෙත්ම පාසල් ගෙට්ටුව අද්දර ඉන්දීවරීත් සිගිත්තාත් ඔවුන්ට යමක්
පවසමින් ඒ අසල ඉන්නා මුරකරුවාත් ඉන්ද්රනාථගේ බැල්මට හසුවේ. වහා රිය නවතා
රියෙන් බැසගත් ඉන්ද්රනාථ එදෙසට වේගයෙන් ඇදෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං කිව්වා නේද උදෙත් මෙහෙම වෙයි කියලා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> මුරකරු අමතමින් ඉන්ද්රනාථ කෝපයෙන් විමසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" නෑ මහත්තයෝ නෝනා කලබල උනා නේ ඒකයි උනේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ මේ තමුසේ මෙතන විකාර නටන් නැතුව ඉන්නවද. මෙතන ලමයින්ට මොකක් හරි උනොත් තමුසෙද වග කියන්නේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කෝපයෙන් පුපුරන ඉන්ද්රනාථ ගේ වදන් හමුවේ මුරකරු නිහඩව බිමට දෑස යොමයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" සමාවෙන්ඩ මහත්තයා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" සමාවෙන්ඩ නෙවෙ මන් හෙටම ප්රින්සිපල්ට මේක කම්ප්ලේන් කරනවා .. "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" හරි .. හරි අපි දැන් යමු දැන් ඇති ... දරුවට කරදරයක් නෑ නේ.."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කෝපයෙන් පුපුරන සිය සැමියාගේ අතින් අදිමින් ඉන්දීවරී රථය දෙසට ඇදෙයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං මේක ලේසියෙන් අත අරින් නෑ ආපුදෙන්කෝ හෙට ප්රින්සිපල්." කෝපයෙන් දොඩවමින් ඉන්ද්රනාථද රථය ඇති දෙසට ඇදෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ගෙට්ටු පලුවක් අල්ලාගෙන බිම බලා හුන් මුරකරුද සුසුමක් හෙලා පාසල තුලට පියවර නගයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">දරුවා හා බිරිය රිය තුලට නංවාගත් ඉන්ද්රනාථ කෝපයෙන් පුපුරමින් රිය පනගන්වාගෙන පාසලෙන් මාර්ගය දෙසට ඇදෙයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං ඔය බූරුවට උදෙත් කිව්වා ..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තවමත් කෝපය පහ නොවූ ඉන්ද්රනාථ ගුගුරයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" නෑ ඉන්දරේ .. මමත් ටිකක් කලබල උනා ඒ මනුස්සයා කරදරයක් කලෙ නෑ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔයාටත් පිස්සුද මොන මගුල උනත් දැන් ඒ ගෑනිට පිස්සූ . මං හෙටම මේ මගුල ප්රින්සිපල්ට කියනවා කියලා අර බූරුවත් ගෙදර අරිනවා"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ ඉන්දරේ ඕවා නිසා කරදර පටලවගන්න එපා දැන් ඕක ඇති "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">මේ කිසිවකට ඉන්ද්රනාථ සවන් නොදෙයි ඔහුගේ හිත කෝපයෙන් පිරී ඇත.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">බ්රරා..............ස්...........!!!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වේගයෙන් ආ රථය එක්වරම මහ හඩින් තිරිංග ගසා නැවතුනි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඇයි ඉන්දරේ.."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කිසිවක් සිතාගත නොහැකි වූ ඉන්ද්රනාථගේ බිරිය විමතියෙන් සිය සැමියාගේ මුහුන දෙස බලයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පාසල් මාර්ගය අද්දර වූ කිසිවෙකු දෙස ඉන්ද්රනාථ කෝපයෙන් බලා සිටිනු පෙනේ.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ ඉන්දරේ අර පිස්සු ගෑනි නේද අපි යමු අනේ.. පිස්සො එක්ක මොනවා කරන්නද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔයා කටවහගෙන ඉන්නවද අද මේක ඉවරයක් කරන්න ඕන "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ කෝපයෙන්ම රියෙහි දොර ඇරගෙන කාන්තාව සිටින දෙසට ඇදෙයි. ඉන්ද්රනාථගේ බිරියද කලබලයෙන් සිය සැමියා පිටුපසින් ඇදෙයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වෙල් යාය දෙස බලාගත් කාන්තාව මොනවදෝ මුමුනමින් සිටී</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මේ ඇහුනද මීට පස්සෙ ඉස්කෝලෙ ලගට යන්න බෑ තේරුනාද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථගේ හඩට ගැස්සුනු කාන්තාව ඉන්ද්රනාථ දෙස බලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මගේ පුතා ඉස්කෝලෙ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" තමුන්ගේ දරුවා දැන් මැරිලා ඒක තේරුම්ගන්නවා. ඔහේ හින්දා අපේ දරුවන්ටත් කරදරයක් වෙනවා"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"තමුසෙ බොරු කියන්නේ මගේ දරුවා ඉස්කෝලෙ"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ගැහැනිය ඉන්ද්රනාථ දෙස බලමින් කෑ ගසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"තමුසෙ බොරු කියන්නේ මගේ දරුවා ඉස්කෝලෙ.. මගෙ දරුවා මැරුනේ නෑ"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං ආයෙත් කියන් නෑ මීට පස්සෙ ඉස්කෝලෙ ලගට ගියොත් පොලිසියට අල්ලලා දෙනවා.. "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මගෙ දරුවා ඉස්කෝලෙ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> හැඩුම් හඩින් ගැහැනිය මුමුනයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" තමුන්ගේ දරුවා මැරුනා ඒ ලමයා වලදාලත් ඉවරයි .. ස්කෝලෙ ඔහේගෙ දරුවා දැන් නෑ ආයෙ ඒ පැත්ත පලාතේ යන්න බෑ තෙරුනාද.. "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ මේ ඉන්දරේ ඔයාටත් පිස්සුද අනේ අපි දැන් යං "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථගේ බිරිය සැමියාගේ අතිං ඇදෙගෙන රථය දෙසට ඇදේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" තමුන්ගේ දරුවා බලාගන්න ඕන නම් යනවා කනත්තට .. අපේ දරුවන්ට කරදර නොකර "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කෝපයෙන් වියරුවූ ඉන්ද්රනාථද ගුගුරමින් රථය කරා ඇදෙයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වේගයෙන් ඇදී යන රිය දෙස ගැහැනිය හිස් බැල්මෙන් බලා හිදී. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මගේ දරුවා මැරිලා.. " ගැහැනිය මුමුනයි.... </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">මිමිනුම ක්රම ක්රමයෙන් විලාපයක් වෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"මගේ දරුවා මැරිලා.................."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මුරකුටියේ සිට මේ සියල්ල දෙස බලා උන් ආරක්ශක නිලදරියා විලාප නගමින් හඩන ගැහෙනිය දෙසට ඇවිද යනු පෙනේ"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වෙනදාටත්
වඩා උදෑසනින් පාසල කරා ගිය ඉන්ද්රනාථ මුර කුටිය පසු කරමින් විදුහල්පති
කාර්යලය කරා ඇදෙන්නට විය.. ඒ වන විටත් විදුහල්පති පැමිනි නොසිටි හෙයින් .
අසල වූ පුටුවකට බර වූ ඉන්ද්රනාථ පත්තරයක පිටු පෙරලන්නට විය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ආ මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථ මොකො උදේම මෙ පැත්තේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">විදුහල්පතිගේ හඩට කලබල ව නැගිට ගත් ඉන්ද්රනාථ සිහින් සිනාවක් නගයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ආ සර් මම දැක්කේ නෑ මං සර්ව හම්බවෙන්නමයි ආවේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ආ.. එ මොකෝ මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථ මොකක් හරි ප්රශ්නයක් ද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
ඔව් සර් සරුත් දන්නවනේ අර ලමය නැති වෙච්ච ගෑනූ කෙනා නිසා තියන ප්ර්ශ්නේ .
ඊයෙ මගෙ ලමයටත් කරදර කරලා බබාගේ අතත් සීරිලා. මං ඉස්සරහ සිකියුරිටි ගාඩ්ට
කිව්වම මිනිහ සත පහකට එක ගනන් ගත්තෙ නෑ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"හ්ම්ම්ම්...."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">විදුහල්පති නිහඩව හිස සලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථගේ ප්ර්ශ්නේ ඒකනම් මීට පස්සෙ ඒ ගැන බය වෙන්න දෙයක් නෑ . ඒ ප්ර්ශ්නේ විසදිලා ඉවරයි දැන් "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ පුදුමයෙන් විදුහල්පතිගේ මුහුන දෙස බලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔව් මිස්ටර් ඉන්ද්රනාථ ඒ ගෑනු කෙනා ඊයෙ හවස මැරිලා. මැරිලා නෙවෙ ගගට පැනල සියදිවි නසාගෙන "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මොනවා........... "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තමා
වටා වූ සියලු දේ කැරකෙන බවක් ඉන්ද්රනාථට දැනෙයි.. විදුහල් පති තව මොන
මොනවදෝ කීවද ඒ කිසිවක් තමාට නොඇසෙන්නාක් මෙන් ඔහුට හැගෙයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මං ගිහින් එන්නම් සර් "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">විදුහල්පති
කාර්යලයෙන් එලියට බට ඉන්ද්රනාථ සිතුව්ලි හිස් වූවකු සේ ගෙට්ටුව කරා
පියනගයි. ගේට්ටු කනුව ආසන්නයෙදී .. යමෙකුගේ හඩකින් ඉන්ද්රනාථ පියවි ලොවට
පැමිනෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මහත්තයා ..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">හඩ ආ දෙසට මුහුන හැරවූ ඔහුට තමා දෙස බලා සිටින ආරක්ශක නිළදාරියා දිස්වෙයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" දැන් ප්ර්ශනේ විසදුනාද මහත්තයෝ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඉන්ද්රනාථ කිසිවක් නොදොඩා බිම බලාගයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"
ඕනම මිනිහෙක් ජීවත් වෙන්නේ බලාපොරොත්තුවක් උඩ මහත්තයා... ඒ ගෑනිට තිබ්බ
එකම බලාපොරොත්තුව ඒ ගෑනිගේ දරුවා මෙතන ඉන්නවා කියන එක.. ඒක නැති උනාට පස්සෙ
ඒ ගෑනිට ජීවිතෙන් වැඩක් නෑ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කිසිවක් නොදොඩා ඉන්ද්රනාථ බිම බලාගත් වනම ගේට්ටුව දෙසට පියවර තබන්නට වෙයි..</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තමා පසු කර යන ඉන්ද්රනාථ දෙස බලා සිටි ආරක්ශකයා සිතේ තදකරගෙන තිබූ අවසන් වචන කිහිපයත් ඉන්ද්රනාථ දෙසට දමා ගසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මිනීමරුවා..."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-73843576367319591662012-12-08T07:13:00.000+05:302012-12-08T07:13:01.075+05:30ඒ අපේ කෙනෙක් <br />
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjliGqKrDOHM9pYmlLyMujbJ4tsrpOL0wVxsPfjytmR0C8aPmRx8NtaO7HQZh4lVoGUoipBC-qe4t_9V_azHNwSDNOQDBV_nf9uZ9b74AG4_pOtcl6GT7fYVPY8oGn1XLpMS_MR7wU93Sud/s1600/_47179211_haititheft_afp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjliGqKrDOHM9pYmlLyMujbJ4tsrpOL0wVxsPfjytmR0C8aPmRx8NtaO7HQZh4lVoGUoipBC-qe4t_9V_azHNwSDNOQDBV_nf9uZ9b74AG4_pOtcl6GT7fYVPY8oGn1XLpMS_MR7wU93Sud/s400/_47179211_haititheft_afp.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: x-large;"><b>ගො</b></span><span style="font-size: large;">ම්මන මැද්දෙන් ඇදී එන තුන් රෝද රියක එලියෙන් මග සටහන් කරගන්නා සිරිසෝම අඳුරේම නිවස කරා පියනගයි. ගෙවුනු වසර ගනනාවක් පුරා සේවය නිමවී මෙලෙසින්ම නිවස කරා ඇදෙන සිරිසෝමගේ සිත අද සතුටින් ඉපිලී ඇත.නගර සභා සුලු සේවකයකු වූ සිරිසෝම වසර ගනනාවකට පසු තම සේවා දිවිය පිලිබඳ සතුටින් ඉපිලෙමින් නිවස කරා ඇදෙන්නේ දහවල සිදුවූ සියල්ල සිරියාවතී හමුවේ කියාගන්නා තුරු නොයිවසිල්ලෙනි.</span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කදුගැටය අද්දරින් පහලට බැසගත් සිරිසෝම රතුමුදලාලිගේ කඩය දෙස හොරැහින් බලමින්ම පල්ලම් බසී</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඔතෙන්ට ගියොත් තවත් පරක්කු වෙනවා" සිරිසෝම තමුන්ටම කියාගනී</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">මලානික අහසේ වැහි කෝඩයක පෙරනිමිති ඇදී ඇත. කඩුල්ල පැන්නූ සිරිසෝම ඉස්තෝප්පුව පසු කරමින් කුස්සි කෑල්ල දෙසට ඇදෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"ආ... ! මොකෝ අද මෙයා කුස්සිය පැත්තෙන්ම " සැමියාගේ හදිසි පැමිනිමෙන් හිස ඔසවා බැලු සිරියාවතී ලිපේ ඉදෙන හොද්ද දෙසට නැවත නෙත් යොමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ.. මෙකත් උයල ගනින්... පොඩි උන් නිදිද " නගර සභා හන්දියෙන් මිලයට ගත් මස් පාර්සලය සිරියාවතී දෙසට දිගු කරමින් සිරිසෝම සිහින් සිනාවක් පායි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අදනම් මොකක් හරි වාසියක් වෙලා වගේ " සැමියාගේ අමුත්ත ඉවෙන් හදූනාගත් සිරියාවති සිරිසෝමට දෙසට ලං වෙමින් පවසයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අද මාර වැඩක් නේ උනේ " පනින්නට බලා සිටි රිලවුන්ට ඉනිමං බැන්දා සේ සිරිසෝම කතාව පටන්ගයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"මොකක්ද උනේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පෙරේදා අපි අර විල්ලවත්තේ ගෙවල් සුද්ද කරන්න ගියානේ .. එතනදි පාරට තිබ්බ කඩ වගයක් කැඩුවා සමරතුංගයා ඔතෙන්දි බඩු වගයක් අරගෙන ඇවිත්"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"ඉතිං..!" සිරියාවතී දෙඇස් නලලේ රදවමින් සිරිසෝම දෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" කොහොම හරි ඕක අපේ ලොකු මහත්තයාට ආරංචි වෙලා අද උදේ ඔක්කෝම ගෙන්නලා හොදට දෙහි කැපුවා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඉතිං අප්පේ ඔක්කෝටම බැන්නා නම් මොකෝ මේ ඔහේ අමුතු සන්තෝසෙකින් " සිරියාවති කතාවට හරස් වෙමින් විමසයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අහගෙන ඉන්නවකෝ දැනුයි හොදම හරිය " කුප්පි ලාම්පූ එලියට නැටවෙන දෑසින් සිරියාවතී දෙස බලා සිරිසෝම නැවත කතාව අරඹයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ලොකු මහත්තයා සමරතුංගයාට හොදටම දෙහි කැපුවා අර උගේ පස්සෙම වැටිලා ඉන්න සායම් ගුනෙත් හොදට අහගත්තා ඌත් ඔය වැඩේට හවුල්ය කියන්නේ.. ඊට පස්සෙ ලොකු මහත්තයා කිව්වා සිරිසෝම විතරයි මෙතන විශ්වාසයක් තියන්ඩ පුලුවන් මිනිහෙක්ට ඉන්නෙ හොර බොරුවක් වංචාවක් නැති මනුස්සයෙක්ට කියලා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ.. සමරතුංගයාට පොලව පලං යන්න හිතෙන්න ඇතිනේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරියාවතීගේ මුහුනටද එලියක් වැටේ..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සමරතුංගයා කොහොමත් සිරියාවතීට අල්ලන්නේ නැත දවසක් ගම්සභා හන්දියේදි ටැක්ටරයේ යන ගමන් මොකක්දෝ නොහොබිනා කතාවක් කියාගෙන ගිය හැටි සිරියාවතීගේ සිහියට නැගේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හොඳම වැඩේ ඕකට "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඉතිං ඉතිං... ඊට පස්සෙ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">මේස ලෑල්ලට හෙත්තූ වී සිටි සිරිසෝම බංකු කෑල්ල ඇද වාඩි වී නැවත කතාව අරඹයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පස්සෙ ලොකු මහත්තයා නීතියක් දැම්මා මීට පස්සෙ ඔය වගේ වැඩක් කරලා අහු උනොත් කෙලින්ම ගෙදර යවනවා කියලා අනික් එක සමරතුංගයා අදුරන එකෙක්ගේ කඩයක් තිබිලා ඒකට අතවත් තියලා නෑ රංජියලනම් කිව්වෙ ඒ මනුස්සයා සමරතුංගයාට සල්ලි දුන්නය කියලා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ...! "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ නෙවේ ඔව්.. ලොකු මහත්තයා කිව්වා හෙටම ගිහින් ඒකත් අයින් කරන්න කියලා. හැබැයි ලොකු මහත්තයා කිව්වා මං ඒ වැඩ ටික මීට පස්සෙ බාර දෙන්නේ සිරිසෝමට කියලා. "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කතාව මදකට නැවතු සිරිසෝම අමුතු ආඩම්බරයක් මුහුනට නගා ගයි ඔහු සිරියාවතී දෙසට හැරී නැවත කතාව අරඹයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" දන්නවද මීට පස්සෙ ඒ වැඩවලට මිනිස්සු බාරව යන්නේ මම. ලොකු මහත්තයා කිව්වා ටී . ඕ මහත්තයට කියලා මට ඒ වැඩ ටික බාර දෙනවා කියලා. මගෙ පඩියත් ටිකක් වැඩි කරනවා කිව්වෙ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" කිරි අප්පේ අනේ වාසනාවන් .." සිරියාවතී ගේ මුහුනෙන්ද සතුට උතුරයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මම කොහොමත් හොර බොරු වංචා නෑ නේ නීතිය කාටත් එකයි මගේ එකාට උනත් එච්ච්රයි මට උනත් එච්ච්රයි .. හැම දෙයක්ම රටේ නීතියට වෙන්ඩ ඕන අපී එහෙම ජීවත් උනාම මිනිස්සු අපිට සලකනවා "</span><br />
<span style="font-size: large;">සිරිසෝම ආඩම්බරයෙන් පවසයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හා හා දැන් ඕක උයලා ගනින් බඩත් කෑ ගහනවා " සැහැල්ලු කරගත් මනසින් සිරිසෝම බංකූ කෑල්ලෙන් නැගිට කුස්සිකෑල්ලෙන් එලියට ඇදෙයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ඉස්තෝප්පු කෑල්ල දෙසට ඇවිද ආ සිරිසෝම. ඉස්තොප්පුවේ වූ බූරූ ඇදේ කෙලවරක වාඩි ගෙන බිත්තියට පිටදී නැවතත් දහවල් කාලයේ වූ දේවල් එකින් එක සිතේ මතුකරමින් තනිව මුමුනමින් ඔහුගේම ලෝකයක තනිව ගත කරන්නට විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කොතරම් කාලයක් සිහින ලෝකයක සිටියාදැයි සිරිසෝමට නිනව්වක් නැත කවුරුන් හෝ වැටකඩුල්ල ලග දඟලනා හඩකින් ඔහුගේ සිහින ලෝකය බිදුනි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" කවුද ..! "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">බූරු ඇද මත වූ විදුලි පන්දම දල්වා ගත් සිරිසෝම කඩුල්ල දෙසට ඇදෙන්නට වෙයි. ඒ අතරේ ඔහු විදුලි පන්දම් එලිය වැට අද්දර සිටින්නා දෙසට එල්ල කරයි. වැහි මන්දාරම බිදිමින් විදුලි පන්දම් එලිය කඩුල්ල අද්දර සිටින්නාගේ මුහුන මතට වැටේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" රම්යාලතා.... !." සිරිසෝම තමුන්ටම මුමුනයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කඩුල්ල අද්දරට ලං වෙන සිරිසෝම දකිත්ම කඩුල්ල අද්දර උන් ගැහැණියද කටහඬ අවදි කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ සිරිසෝම අයියේ පොඩි කරදරයක් " ගැහැනිය හැඩුම් හඩකින් හඩ අවදි කරයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මොකෝ රම්යලතෝ.. මේ මහ රෑ මොකද උනේ.."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ අයියේ පොඩි එකා ඉස්පිරිතාලේ අයියේ හොදටෝම අමාරුයි. "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ..! ඒ මොකෝ නංගියේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පෙරේදා උන ගත්තා හවසම ඉස්පිරිතාලේ එක්ක ගියා දැන් සිහියක් කටක් නෑ අයියේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">අදුරේ උවද ගැහැනියගේ නෙතින් ගලා හැලෙන කදුලු සිරිසෝමගේ දෑසට පෙනේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හා.. හා යමන්කෝ ඇතුලට ගිහින්ම කතා කරමු..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">වයසින් හතලිස් විය ඉක්මවූ ගැහැනිය. සිරිසෝමලාගේ ඉඩම් කට්ටියට එපිටින් වූ පැල්පතක වෙසෙන්නෙකි. සැමියා හැරයාමෙන් දරු දෙදෙනෙක් සමග තනි වූ රම්යලතා. ජිවිතයේ අනේක වූ දුක් විදි ගැහැනියකි. එදා වේල වෙනුවෙන් ගැහැනියකට දැරිය නොහැකි වූ තරමේ ගැහැට හා ඔට්ටු වූ රම්යලතා නොහැකිම වෙලාවක හැර කිසිවෙක්ගෙන්වත් උදව්වක් නොඉල්ලන ගැහෙනියක් බව සිරිසෝම හොදින්ම දැන සිටියේය </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරිසෝමලාගේ කතාබහේ හඩට ඉස්තෝප්පුව අසලට ආ සිරියාවතීද ගෙපැල දෙසට ඇදෙන රුව දෙසට එබිකම් හෙලයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ මේ රම්යලතානේ .. මොකෝ බන් මේ රෑ ජාමේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ සිරියෝ කොල්ලට හොදටම අමාරු වෙලා ඉස්පිරිතාලේ.. හෙට හවස් වෙද්දි බෙහෙතක් දෙන්න ඕනලු ඒකට විසිදාහක් ඕනය කියනවා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" සීවරං දෙයියනේ ...." සිරියාවතී කම්මුලේ අත තබාගෙන සිරිසෝම දෙස බලයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" දැන් මොකද කරන්නේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ සිරිසෝම අයියේ මං ලග තිබ්බ සබ්බ සකලමනාව එකතු කරලත් තියෙන්නෙ දහදාහක් විතර මොනව කරන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ අයියේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ගලා යන කදුලු පිසිමින් රම්යලතා හූල්ලයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" දැන් ඉතින් අඩලා වැඩක් නෑ නේ රම්යලතෝ අපි මේකට කරන්න දෙයක් බලමුකෝ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පොඩ්ඩක් හිටින් " </span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">සිරිසෝම කුස්සි කෑල්ල දෙසට යමින් සිරියලතාට හිසින් කැදවීමක් කරයි සැමියාගේ කැදවීමට අවනත වෙමින් සිරියලතාද පසුපසින් ඇදෙයි.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">කුස්සි කෑල්ලට ඇදුනු සිරිසෝම සිරියාවතී දෙසට හැරී හඩ අවදි කරයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මොකෝ සිරියෝ දැන් කරන්නේ .. රම්යාලතාට බැරිම වෙලාවක් ඇර කාගෙන්වත් උදව්වක් ඉල්ලන ගෑනියෙක් නම් නෙවේ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හ්ම්ම් ඒක තමා මාත් මේ කල්පනා කලේ ගිය මාසෙ සීට්ටු සල්ලි නැතිව උන්නු වෙලාවෙ එක දුන්නෙත් රම්යා නේ .. පව් අහිංසක ගෑනි "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඒක තමයි මං ගාව තුන්දාහක් ඇති ඒකවත් දෙමු වෙන මොනා කරන්නද "</span><br />
<span style="font-size: large;">" ඔව් එහෙම කරමු මං අහලා බලන්නම්කෝ හෙට සුමනාක්කගෙනුත් ඒකිගෙනුත් කීයක් හරි ඉල්ලගත්ත හැකි "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කතාවෙන් අනතුරුව දෙමහල්ලෝ නැවත ඉස්ස්තෝප්පු කෑල්ලට ඇදෙයි .විහිදෙන කුප්පි ලාම්පු එලියට පිල්කඩේ ඇනතියා සිටින රම්යලතාගේ රුවත් මිදුල මතට වැටුන සෙවැනැල්ලත් බොදවූ ච්ත්රයක හැඩතල මවයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" රම්යලතෝ මං ගාව එච්ච්ර සල්ලියක් නම් නෑ තුන්දාහක් විතර ඇති මම දැනට එක දෙන්නම් අපි බලමු මොකක් හරි කරලා ඉතුරු සල්ලි ටික හොයාගන්න ... "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ බුදු අයියේ පින් සිද්ද වෙනවා මං ඊලග මාසෙ වෙනකොට ඕක දෙන්නම් .. "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">රූරා වැටෙන කදුලු අතරින් දෙඅත් එක්කරමින් රම්යලතා හඬයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" උබට පිස්සුද රම්යලතෝ.. එව්වා පස්සෙ බලමු ඉස්සරවෙලා කොල්ලා ගොඩ දා ගමුකෝ මම හෙට බලන්නම්කො අතමාරුවක් වත් කරගන්න "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අයියට පින් අයියේ මම හෙට හවස් වෙද්දි ඉතුරු සල්ලි ටිකත් හොයාගෙන ඉස්පිරිතාලේ යන්ට ඕන. "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" එහෙනම් තවත් රෑ වෙන්ට කලියෙන් ගෙදර පලයන් " සිරිසෝම් හා සිරියාවතීට නැවතත් යටහත් බැල්මක් හෙලු රම්යලතා කඩුල්ල දෙසට හැරේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ.. රම්යලතා උබ්ලා කෑවද " සිරියාවතී යමක් මතක් වූවකු සේ විමසයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" තාම නෑ අක්කේ ගෙදර ගිහින් මොනවා හරි හදාගන්නවා පොඩි එකත් ගෙදර "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ.. වරෙන්කෝ එහෙනම් යන්ට කලියෙන් කුස්සිය පැත්තට දැන් ආයෙ උබ ගෙදර ගිහින් උයන්ට වෙලාවක් තියනවයැ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ එපා සිරියෝ මම මොකක් හරි රත්කරගන්නම් ගෙහින් "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" කට වහන් වරෙන් රම්යලතෝ.."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ආපසු හැරුනු රම්යලතා සිරියාවතී පසුපසින් කුස්සි කැල්ල දෙසට ඇදේ .. මද දුරක් ඔවුන් පසුපස ආ සිරිසෝම් ඉස්තෝප්පු කෑල්ලට ගොඩවී බුරූ ඇදට බරවිය..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ලැයිම් කාමර පෙලියට ඉහලින් පහේ කෝච්චිය හඬදීගෙන දුවද්දී උදෑසන සීතල බිදිමින් සිරියලතා කුස්සි කෑල්ලේ ලිපගිනි මොලවයි. කෙත්ලය ලිප මත තැබූ සිරියලතා ඉස්තොප්පු කෑල්ල දෙසට ඇදේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ මෙයා මොකෝ පාන්දරම නැගිටලා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">බුරූ ඇද මත වාඩී වී සිටින සිරිසෝම සිරියාවතී දෙසට හැරී බලයි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හිරිකඩේ බන් පාන්දරම නැගිට්ටවුනා .. අද ටිකක් කලියෙන් යන්නත් ඕන "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඒ මොකෝ.. අද දුරකවත් යනවද ..? "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ බං මම ඊයෙ කිව්වෙ දැන් ඉතින් ටිකක් පිලිවෙලකට වැඩ ටික කරගන්ඩ ඕන.. හැම එකාගෙම ඇහේ කටු ඇනිලා ඉන්න වෙලාවනේ .."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඔව් .. ඔව් ඉරිසියාකාරයෝ වැඩි වෙයි .. ඔහේ පරිස්සමින්"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"හ්ම්ම්... "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරිසෝම ඈත බලාගෙනම පිලිතුරු බදී..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"එහෙනම් මොනවා හරි උයලා ගනින්.. ඉක්මනට යන්ඩ ඕන "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කමිසය කරට දමා ගන්නා සිරිසෝම ලිද පැත්තට ඇදේ.. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරියාවතී බැඳ දුන් බත් පතද ගෙන සුපුරුදු මග දිගේ රාජකාරියට යන්නට පිටත් වූ සිරිසෝම වෙනදාට වඩා ඉක්මනින් නගර සභා භූමියට ඇතුල් විය.. මග දෙපස හමුවන්නන් වෙනදාට වඩා තමා දෙස බලනවායැයි සිරිසෝමට සිතේ. කාර්යලයට ඇතුල් වූ සිරිසෝම ලොකු මහත්තයාගේ කාර්යාල කාමරය දෙසට ඇදෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ සිරිසෝම මොකෝ අද උදෙන්ම "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරිසෝම දකිත්ම ප්රධානියා සිනාමුසු මුහුනින් විමසයි.. ලොකුමහත්තයා දෙස යටහත් බැල්මක් හෙලන සිරිසෝම මද සිනහවක් පායි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මම මේ සිරිසෝම එනකම් හිටියේ . සිරිසෝමට තියනවා අද ලොකු වැඩක් "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මොකක්ද ලොකු මහත්තයෝ..?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"සිරිසෝම දන්නවනේ අර ඉස්පිරිතාල පාර අද ඒකෙ අනවසර කඩ ටිකයි පේමන්ට් කඩයි අයින් කරනවා එතන වෙලදාම් කරන එක තහනම් කරන්න කියලා ඉහලින් ඕඩර් එකක් ඇවිත් තියනවා .. සිරිසෝම කට්ටිය අරන් ගිහින් අද ඒ ටික කරන්න ඕන .."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අපි තනියමද යන්නේ මහත්තයෝ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" නෑ .. පොලිසියෙනුත් එයි.. මොකෝ සිරිසෝම අකමැතිද "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ නෑ මහත්තයෝ මම යන්නම් .."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හ්ම්ම්.. හැබැයි සිරිසෝම මේ වැඩ ටික හරියටම වෙන්න ඕන. මතකද මම ඊයෙත් කිව්වා.. මම මේ වැඩ ටික සිරිසෝමට භාර දෙන්නේ තමුන් ගැන විස්වාශයක් තියලා ඔතන ගිහිල්ලත් යාලු මිත්ර කම් වලට වැඩ කරන්න එපා තේරුනාද.."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පිස්සුද ලොකු මහත්තයෝ .. මම කවදාවත් එහෙම කරනවද .. නීතිය නම් නීතිය .. ඒක මටත් එකයි මගෙ එකාටත් එකයි . අපි නීතියට ගරු කරන්න එපැයි "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අන්න හරි සිරිසෝම ඔය ඔතන පේමන්ට් කාරයෝ නිසා ඉස්පිරිතාලෙට එන අයට ගොඩක් ප්ර්ශ්න . අනික ඔය අස්සෙ පොකට් කාරයොයි, කුඩු කාරයොයි .. ඒ නිසා ඔය කට්ටිය ඉක්මනට ඔතනින් අයින් කරන්ඩ ඕන "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඔව් ඔව් ලොකු මහත්තයෝ මම නොදන්නවැයි .. හදිසියකට වාහනයක්වත් හරවගන්න බෑ තමයි.."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරිසෝම තේජවන්ත පෙනුමක් ආරූඩ කරගනිමි කියයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" බයවෙන්න එපා ලොකු මහත්තයෝ.. මම වැඩ ටික නූලට කරලා එන්නම් " </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" හරි .. අන්න එහෙමයි වෙන්න ඕන සිරිසෝම. එහෙනම් වාහනෙත් අරගෙන කට්ටියත් දාගෙන දැන්ම පිටත් වෙන්න මන් පොලිසියට කියන්නම් "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">රාජකාරී සටහන් පොතේ සටහනක් දැමූ සිරිසෝම රියගාල දෙසට ඇදේ.. ඒ වන විටත් පනගැන්වී තිබූ ලොරි රථයේ නැග සිටින්නවුන් අතර සමරතුංගද සිටින බව ඈත තියාම සිරිසෝමට පෙනේ.. මුහුනට මද සිනාවක් නගා ගන්න සිරිසෝම රථයට කිට්ටු වේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ වඩින්න වඩින්න අපේ අලුත් ලොක්කා "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ලොරි රථයේ පිටුපස එල්ලී සිටින සිරිසෝමට කවදත් හිතවත් රංජි සිරිසෝම දෙස බලමින් සිනහ නගයි .</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" කවුද බන් අලුත් ලොක්කා.. " සිරිසෝමද කිසිවක් නොදත්තකු මෙන් සිනහ නගමින් පිලිතුරු බදී</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ආ ලොකු මහත්තයා එහෙනම් ඉස්සරහින්ම නගිමු "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">රථයේ රියදුරු සේන ඉදිරි දොර අරිමින් සිරිසෝමට ආරාධනාවක් කරයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සමරතුංගයාට පැලෙන්න හිතෙනවා ඇති සිරිසෝම තනිව සිතයි.. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">විහිලු තහලුවෙන් පිරි රථය හැල්මේ ඉදිරියට ඇදෙයි. ඉස්පිරිතාල හන්දිය පසු කරමින් ඉදිරියට ඇදි රථය පසු පසින් පොලිස් රථයක් ද එක්වී ඇත </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ඉස්පිරිතාලය අද්දර වූ කඩපේලිය අද්දර රථ දෙක නතරවත්ම පදික වේදිකාවේ වෙලදාමේ සිටියවුන් කලබල වූ බවක් පෙනුනි. අතට අසුවූ බඩු මුට්ටු ගෙන පලායන්නට සැරසෙන වුන් පසු පස දඩ බල්ලන් මෙන් නගර සභා සේවකයන් පන්නා යන්නට විය..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ඉදිරි දොර ඇරගෙන බිමට බට සිරිසෝමද .. අමුතු ජවයක් ලද්දෙකු මෙන් පදික වේදිකාවෙ ගොඩ ගසා තිබූ පලතුරු ගෝනියක් ඔසවා ලොරි රථය තුලට විසි කරමින් ඉදිරියට ඇදෙන්නට විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" සෝමේ ඔය පාරේ තියන ඔක්කොම බඩු දාගනින් ලොරියට .."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">යක්ශාවේශ වූවකු සේ සිරිසෝම මොරදෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" අනේ අයියේ මොනවද මේ කරන්නේ අපි මේවා දාල කොහෙ යන්නද "</span><br />
<span style="font-size: large;">පදික වේදිකාවෙ සිට්යකු සිරිසෝම සමීපයට පැමින හැඩුම් හඩින් විමසයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" මේ රටේ නීතියක් තියනවා .. අපි කරන්නේ අපේ රාජකාරිය මේවා තහනම් වැඩ. උබලට කලින් දැනුම් දීලා තියනවනේ. දැන් කරන්න දෙයක් නෑ "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">" එතකොට අපි ජීවත් වෙන්නෙ කොහොමද " </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">කරන දෙයක් නීතියට කරපල්ලා අපිට කරන්න දෙයක් නෑ. </span><span style="font-size: large;">ජවයෙන් වැඩී සිටින සිරිසෝම ඔහු තල්ලු කොට දමා තවත් කඩයක් දෙසට ඇදෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">පදික වේදිකාවෙ ගොඩ ගසා තිබූ රෙදි තොගයක් ගෙන සෝමදාස ලොරි රථය දෙසට ඇදෙයි.. ඔහු පිටුපසින් කෑ ගසමින් විලාප නගමින් රෙදි තොගයෙන් අදිමින් ගහැනියක් ඔහු වලක්වනු පෙනේ.. සිරිසෝම වහා ඔහුගේ සහයට දිව යයි<br /><br />ඔහු සමීපයට ලං වත්ම දුටු දෙයින් සිරිසෝම තූෂ්නිම්භූත වෙයි</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">"රම්යලතා.....! "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරිසෝමට තමා වටා වූ ලෝකය කැරකෙන්නාක් මෙන් දැනේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">සිරි අයියේ මේ ගෑනිව ඇදලා දාපන් පැත්තකට සෝමදාස මොරදෙයි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" පිස්සුද ලොකු මහත්තයෝ .. මම කවදාවත් එහෙම කරනවද .. නීතිය නම් නීතිය .. ඒක මටත් එකයි මගෙ එකාටත් එකයි . අපි නීතියට ගරු කරන්න එපැයි " </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">තමා මොහොතකට පෙර කියූ දේ සිරිසෝමගෙ දෙසවන් පුරා නැවත නැවතත් හඩනගන්නා සේ සිරිසෝමට දැනේ</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">සිරිසෝමගේ</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">වෙව්ලන දෙතොල් ආයාසයෙන් විවර වෙයි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">" ඒ... ඒ.. අපේ කෙනෙක් සෝමේ...!!! "</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-50365630525874404012012-12-05T17:42:00.002+05:302012-12-05T17:43:59.554+05:30අවුරුදු..<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOgqkOC71CWRL6HjjcsXZDs-yiWe-VqYi7dHSJaIyEAB0DtiNBD3hqhY1dThHcA9LAryu13RMedgQTTKRU4szpuPapT4qpM_voEhMLzcHCTrxE-mTVG-lJsEa9WbQvHJfab2iTQ8RaWUit/s1600/street+boy+begging+at+car+Bucharest+Romania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOgqkOC71CWRL6HjjcsXZDs-yiWe-VqYi7dHSJaIyEAB0DtiNBD3hqhY1dThHcA9LAryu13RMedgQTTKRU4szpuPapT4qpM_voEhMLzcHCTrxE-mTVG-lJsEa9WbQvHJfab2iTQ8RaWUit/s400/street+boy+begging+at+car+Bucharest+Romania.jpg" width="400" /></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ඉර හැරෙන්නට තව බොහෝ වේලාවක් නැත. වැස්සක පෙරනිමිති පෙනෙන්නට ඇති නිසාදෝ පය ඉක්මන් කර දිව යන්නන්ගෙන් නගරය පිරී ඇත. වීදිය කෙලවරක නැවතුනු සැප රියේ තොරතෝංචියක් නොමැතිව දොඩමලු වෙන පොඩි එකෙකි. පොඩි එකාගේ මව ඔහු අසනා සෑම ප්රශ්නයකට කුමක් හෝ කියා ඔහු සනසවන්නට වෙරදරයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අම්මේ ඇයි අම්මේ අර මාමා බෑග් එකක් අරන් දුවන්නේ " ඇස් දෙකද කටද එකසේ ඇරගත් පොඩිත්තා අම්මාගෙන් විමසයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඒ මාමා ගෙදරට කෑම ගෙනියනවනේ පුතේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඉතින් අම්මේ ඒ මාමට බැරිද සේනට කියලා බඩු ගෙන්වගන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" සේන ඉන්නෙ පුතේ අපේ ගෙදර වැඩටනේ , ඒ මාමලගේ ගෙදර වැඩට සේන කෙනෙක් නැතුව ඇති"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තාගේ ප්රශ්න වල කෙලවරක් නැත </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඇයි අම්මේ ඒ මාමලට ගෙදර වැඩට සේන කෙනෙක් නැත්තේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" හා හා දැන් ඒ කතා ඇති දැන් තාත්ති ඔයාට චොකෝ අරන් එයි එතකන් හොද පුතා වගේ මේ ටෙඩියා එක්ක සෙල්ලම් කරන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තාගේ කෙලවරක් නැති ප්රශ්න වැලෙන් හෙම්බත් වී සිටි පොඩිත්තාගේ මව දුරකථනය සුරතට ගත්තේ සැමියාගේ පමාව ගැන විමසීමටය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පහත් වූ රිය කවුලුවේ එල්ලී ගත් පොඩිත්තා ඔහේ කියවමින් සිනාසෙමින් දෑතට සිරවූ පුලුන් ටෙඩියාට වද දීම අරඹා තිබිනි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තා හා මව ඇරෙන්නට මේ කතන්දරය දෙස බලා සිටින තවත් අමුත්තෙකි.. වීදිය කෙලවර වැටෙහි එල්ලී ගත් අමුත්තා ආයාගත් මුවින් . රියෙහි පොඩිත්තා දෙස බලා සිටී</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වයසින් පමනක් රියෙහි පොඩිත්තාට සමාන වූ අමුත්තා.. කාශ්ටක නගරයේ තවත් සමාජ ඉස්තරයක් නිරූපනය වෙන කොටසක පුරුකකි. නාටාමිවරයෙකුට හා එදා වේල වෙනුවෙන් මන්දිර වල බැලමෙහෙවර කරන්නියකට දාව ලෝකයට පය ගැසූ මේ අමුත්තා.. තමා ඉදිරිපිට වූ වැටෙහි එල්ලී බලා සිටින්නේ.. තමා තරම්ම වූ රියෙහි ලැග ඉන්නා ගේ අතේ පොඩිවෙන පුලුන් සුරතලා දෙසය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පුළුන් සුරතලාට වද දෙමින් සිටි පොඩිත්තාගේ දෙනෙත් හදිසියේ තමන් දෙස බලා සිටින පොඩිත්තා දෙසට යොමු විය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අම්මේ ආං.... "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තා සිය දෑත් දිගු කර සිය මවට තමන් දෙස බලා සිටින අමුත්තා පෙන්වයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" කවුද අම්මේ ඒ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඒ පොඩි ලමයෙක් නේ පුතේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඇයි අම්මේ එයා කමිසයක් ඇදලා නැතුව ඉන්නේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එයාට අමතක වෙන්න ඇති පුතේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එයාගේ අම්මා කෝ එයා තනියමනේ ඉන්නේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අම්මා ලග ඇති පුතේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තමා දෙස බලා සිටින අමුත්තා දෙස තව වරක් බැලු පොඩිත්තා සිය දෑත උස්සා සහෝදර ආචාරයක් කලේ අමුත්තාට තමුන් දෙසට එන ලෙස ඉල්ලීමක් කරමිනි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පලමු දෙවන වර මදක් පැකීලීමක් පෙන්වුවද ඊලඟ වාරයේදී වැටෙන් බැසගත් අමුත්තා සෙමින් සෙමින් නවතා තිබෙන රිය දෙසට කිට්ටු විය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අපි සෙල්ලම් කරමු "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">අමුත්තා රිය වෙත ලංවූ සැනින් පොඩිත්තාගෙන් ඇරයුමකි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" දැන් බෑ පුතේ දැන් තාත්තා එයි.. අපි දැන් සීයලාගේ ගෙදර යන්න ඕන නේ සෙල්ලම් කරන්න ගියොත් වෙලා මදි වෙයි ඔන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔයා ඇයි කමිසයක් ඇදලා නැත්තේ " </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" කමිසේ හේදුවා තාම වේලිලා නෑ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඉතින් වෙන එකක් අදින්නකෝ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මට වෙනින් කමිස නෑ එකයි තියෙන්නෙ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තා අයාගත් දෑසින් මව දෙස බලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඇයි අම්මේ එයාට වෙන කමිස නැත්තේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තාගේ ප්රශ්න හමුවේ හෙම්බත් වී සිටි පොඩිත්තාගේ මව වහා පොඩිත්තාගේ කතාව වෙනතකට හරවයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අපි අවුරුද්දට සීයලා බලන්න ගමේ ගියාම ඔයාට පුලුවන් ඕන තරම් සෙල්ලම් කරන්න "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තාගේ මුහුන හදිසියේ අමුතු ආලෝකයකින් පිරේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වහා අලුත් මිතුරා දෙසට හැරුනු පොඩිත්තා හඬ අවදි කරයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔයා යන් නැද්ද සීයලගේ ගෙදර අපිනම් යනවා තාත්තට ගොඩක් නිවාඩු හම්බ උනා නේ අපි එහෙ ගිහින් ගගෙත් නානවා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">උඩ බිම බලමින් රියෙහි අසිරි විදිමින් සිටි අමුත්තා අදුරු මුහුනෙන් යුතුව පොඩිත්තාට පිලිතුරු බදී</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"අපේ ගම ඉතින් මෙහෙනේ. අපිට සීයා කෙනෙක් නෑ . අනික තාත්තට අවුරුද්දට නිවාඩු නිසා සල්ලිත් නෑ අවුරුදුත් නෑ."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පොඩිත්තා වහා මව දෙස බලයි </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඇයි අම්මෙ එයාගෙ තාත්තට නිවාඩු නිසා සල්ලි නැත්තේ අපේ තාත්තට නිවාඩු උනාට සල්ලි තියනවනේ මෙයා බොරු කියනව නේද අම්මේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"ඔයා බොරු කියන්නෙ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" බොරු නෙවෙ අවුරුද්දට කඩ වැහුවම ලොරි එන් නෑ නෙ ඉතින් තාත්තට වැඩ නෑ ඉතිං සල්ලි නැ නේ එතකොට "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> පොඩිත්තාට මේවා මහා ප්රෙහේලිකාවකි , පිලිතුරක් බලාපොරොත්තුවෙන් පොඩිත්තා විටෙක ම්වත් විටෙක් අමුත්තා දෙසත් බලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" පුතේ ඔය වීදුරුව වහන්න දූවිල්ල එනවා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වැසී යන වීදුරුව අතරින් බොද වෙන පොඩිත්තාගේ රුව දෙස යාන්තමින් බැලු අමුත්තා තමන්ට පුරුදු මාවත ඔස්සෙ වීදි කෙලවරට පිය නගන්නට විය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">රිය තුලට වූ පොඩිත්තා දෑතේ වූ පුලුන් සුරතලා ගුලි කරමින් තම සිතේ වූ අන්තිම ප්රශ්නයත් මවගෙන් විමසිය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අම්මේ එයා බොරු නේද කිව්වෙ එයාලටත් අවුරුදු නේද"</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">පිරී ඉතුරුන වීදි තුල සැමියාගේ රුව සොයමින් සිටි පොඩිත්තාගේ මවගෙන් දෙවරක් නොසිතාම පොඩිත්තාගේ ප්රශ්නයට පිලිතුරක් ලැබුනි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔව් පුතේ එයාලටත් අවුරුදු "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
</div>
උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-22416381103100465112012-10-06T19:10:00.001+05:302012-12-05T17:41:05.941+05:30 කෙලෙසක දෝ අම්මේ.......................<br />
<b> දරුවන්ටත් වස පොවා,මවත් වස බොයි .......(පුවතක්)</b><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b>කෙලෙසක දෝ අම්මේ..............</b></span>.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhux9_LzfcWUv_Ya8eCku3sAML_O36TQo92LkD-_XgguobDvZ5KeDuvH36GKsgT7WYPN4RTLGkvN7bNpomC9R9vKWkDGZziAm7EpI81OaxHxP_SwSe3ktNyuD4g9GRm-SCWnYOUyrgcElA/s1600/Mother_son_arrant_410px.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhux9_LzfcWUv_Ya8eCku3sAML_O36TQo92LkD-_XgguobDvZ5KeDuvH36GKsgT7WYPN4RTLGkvN7bNpomC9R9vKWkDGZziAm7EpI81OaxHxP_SwSe3ktNyuD4g9GRm-SCWnYOUyrgcElA/s320/Mother_son_arrant_410px.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">රතු ලේ බිදු කිරි කර දුන් අරුමයෙන්</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">නැළවිලි ගී කියා නැළවු දැතින්</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">හිස පිරි මැද නිදි කරවු සුරතින්</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">වස පිරවු බදුනක් පෙව්වේ</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">කෙලෙසක දෝ අම්මේ......</span></div>
නුවන් තිලංගhttp://www.blogger.com/profile/14844323583519642770noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-60484146290794775322012-08-04T21:41:00.000+05:302012-08-04T22:49:51.384+05:30යැපෙනු පිණිස<span style="font-size: large;">කෑම පාර්සලය ලිහා ගන්නා සුසන්ත ප්රවේශමෙන් බත් කටක් අනා, පසෙකින් තබයි. අනතුරුව බත්පත දෙස බලාගෙන කල්පනාවක නිමග්න වෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">බත්පත දිගහරින්නටත් පෙර පපඩම අතට ගෙන කෑම අරඹන මයුරි හොරැහින් එදෙස බලන්නීය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"සුසන්ත අය්යනම් කන්ඩ කලින් භාවනා කරනවා. මටනම් උදේට කන්නෙත් නැති හින්දා කනකම් ඉවසුම් නෑ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"පුළුවන් වෙලේක හරි කන්ඩ ඉස්සෙල්ලා තමන්ටම මතක් කර ගන්ඩ, 'මේ ආහාරය හුදෙක් මාගේ යැපීම සඳහා පමණයි; රසය පිණිස නොවේ; මදය පිණිස නොවේ...'"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔච්චරනම් කිය කිය ඉන්ඩ බෑ බං." සංජය කටේ කෑම පුරවාගෙනම හරස් කපයි. "ඕනෙනං 'මේ ආහාරය හු!' කියල විතරක් කියන්නං."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">කෑම කටේ තියාගෙනම සිනාසෙන මයුරිට කැස්සක් එයි. සුසන්ත සිනාවට එක් වෙමින් බත් අනයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කට්ටියම ඉන්නවා නේද?" අතුල කොහෙන්දෝ කඩා පාත් වී, දේශපාලන හිනාවක් පා, සගයන්ගේ පිටට තට්ටු දමයි. "මේ සැරේ අපි වෙනම ඉල්ලනවා, ආරංචි ඇතිනෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි පපඩම ටිකක් සද්දෙන් හපා, බත් අනාගෙන අනාගෙන යයි. ඇයට වෘත්තීය සමිතිකාරයන් පෙන්නන්නට බැරිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">සුසන්ත නිවුණු මුහුණින් මයුරිගේ ක්රියාව නරඹා අදහස් දක්වයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඉස්සර ලංකාවෙ හාමුදුරුවරු ඉඳල තියෙනවා, දන් වළඳන ගමන් රහත් වුණු. දන්නවද මයුරි?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"උඹ තාම නංගිලට බණ කියන එක නවත්තල නැද්ද බං?" අතුල අසල මේසයකින් පුටුවක්
ඇදගෙන වාඩි වෙයි. අනතුරුව තවත් කාලය නාස්ති නොකර, අතැති ලිපිගොනුව මේසය මත
තබා ප්රේක්ෂකයන් දෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">"මෙන්න තියෙනවා කට්ටිය කියවල බලන්ඩ." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මොකද්ද? උඹේ ප්රතිපත්ති ප්රකාශනයද?" සංජය හොරැහින් එදෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කියවලම බලන්ඩ." අතුල ලිපිගොනුව විවර කර අතින් දක්වයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">වෘත්තීය සමිති කටයුතු සහ ඉන් ලැබිය හැකි ප්රතිලාභ ගැන උනන්දු වන කීපදෙනෙක් ලිපිගොනුව වෙත ඇදෙති. හිතින් මැන ගත් ගණ පූරණය සම්පූර්ණ වූ කල අතුල කතාව අරඹයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"පහුගිය අවුරුදු දහය ඇතුළත, අපේ කණ්ඩායම මුල් වෙලා දිනා ගත්තු දේවල්.</span><br />
<span style="font-size: large;">මම පටන් ගන්නම් ගිය අවුරුද්දෙන්. ගිය අවුරුද්දෙ කාරක සභාවෙන් පස් දෙනෙක් මේ සැරේ අපිත් එක්ක වෙනම ඉල්ලනවා..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මට ප්රශ්නයක් තියෙනවා." චාමර කතාවට බාධා කරමින් එක එල්ලේ අතුල දෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"හරි." අතුල පුටුව මඳක් පසුපසට ඇද, කකුලක් පිට කකුලක් දමා ගනී. දකුණත පහසුවෙන් කකුලක් මත රඳයි. වම් අත කතාවට අනුව ලෙළ දෙයි. </span><br />
<span style="font-size: large;">"මම ලෑස්තියි ඕනෙම ප්රශ්නෙකට උත්තර දෙන්ඩ. නමුත් මට ඕනෙ මුළින්ම පැහැදිලි කරන්ඩ....."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">කතාව ඇදී යයි. ප්රතිවාදී පිලෙහි කිසිවෙකු භෝජනාගාරයෙහි නොමැත්තෙන් අතුලට රිසි පරිදි ප්රධාන නළු චරිතයට ආවේශ විය හැක. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අය්යා කළු වෙලා..." කතාව තත්පර ගණනකට නිහඬ වු විටෙක සොනාලි ඇද පැද කියයි. පුරුෂ පක්ෂය කට කොණකින් සිනාසී ඈ දෙස බලත්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කළු වෙලා කියන්නෙ, පහුගිය ටිකේ හරියට කෑවෙත් නෑ. මට ඒකනම් ප්රශ්නයක් නෑ. හැබැයි එදා ඇමතිතුමා හම්බෙන්ඩ ගිය වෙලාවෙ..." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">අතුල සොනාලිගේ සිත නොරිදවා නැවතත් නිවැරදි පීල්ලට කතාව මෙහෙයවයි. සුසන්ත අවසරයක් ලැබුණාක් මෙන් පුටුවෙන් නැගිටියි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"උඹ යන්ඩද මචං?" අතුල හැම ඡන්දයක්ම තමාට වැදගත් බව හඟවන බැල්මකින් සුසන්තට සංග්රහ කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"වැඩ වගයක් තියනව, ඉවර කරල දැම්මනම් ලේසියි."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කොළයක් ගත්තෙ නෑනෙ? මෙන්න. නිකං ඉන්න වෙලාවක කියවල බලන්ඩ." අතුල පත්රිකා
කිහිපයක්ම සුසන්ත අත තබයි. මයුරිද නැගිටින බව දකින ඔහු ඇයට පත්රිකා
කිහිපයක් දීම පිළිබඳව සිතෙන් සළකා බලා, ඒ අදහස බැහැර කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">*****************************************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මට දික්කරානං එහෙම එතෙන්දිම ඒකෙන් අත පිහින්ඩ හිටියෙ මං." මයුරි සුසන්ත සමග පවසන්නේ අත් සෝදන අතරතුරය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"නිකං මිනිස්සු තරහ කරගන්ඩ ඕන නෑ. මොනව වුණත් අතුලයා හිතවත් අපිට."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඒ වුණාට මට අල්ලන්නෙ නෑ. ඉස්සරම මතකද, 'අපේ ඇමතිතුමා' කියා ගත්තු ගමන්
හිටියෙ. ඊට පස්සෙ ඒ මිනිහටම පළු ගැලවෙන්ඩ බැන බැන හිටියා. දැන් ආයෙමත් මෙලෝ
ලැජ්ජාවක් නැතුව ඇමතිගෙ ගෙදරට රිංගුව කතා කියනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ආ, ඒ පාර මයුරි බණ කියනවද සුසන්තට?" චට පට ගා කියවන මයුරි දෙස බලමින් සංජය සිනාසෙයි. ඔහුද අතුලගේ කතාවෙන් මිදී පැමිණ ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කට්ටිය ඔහේ අහගෙන ඉන්නව නේද?" මයුරි පිරිස දෙස බලමින් භෝජනාගාරයෙන් පිටවෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මේකනෙ මයුරි, හැම මිනිහටම ඕනෙ තමන්ගෙ මොකක් හරි වැඩක් කරවගන්ඩ විදිහක්.
එක්කො ළමයෙක් ඉස්කෝලෙ දාගන්ඩ. එක්කො කීයක් හරි වැඩියෙන් හම්බ කරගන්ඩ. එක්කො
ශිෂ්යත්වයක්. මොකක් හරි දෙයක්. ඉතින් කාගෙන් හරි ඒ දේවල් කර ගන්ඩ
පුළුවන්ද කියල බලනවා. ඒකට වැරැද්දක් කියන්ඩත් බෑ."සංජය දැනුම් තේරුම් ඇති
විලසින් පැහැදිලි කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මොකද බැරුව?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔයාට ඒ දේවල් ඕනෙ නැතුව ඇති දැන්. ඒත් අවශ්යතාවය තියෙන මිනිහ..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අය්යෝ, මේ, ඕක ගැන කතා කරන්ඩ ගියොත් දැන් අපි දෙන්න නිකං ගහ ගන්නවා." මයුරි කතාව නවත්වයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මනුස්සයෙකුට වෙනස් වෙන්ඩ බැරිද?" සුසන්ත හදිසියේම පැණයක් නගයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඇයි බැරි? අර හිටියෙ කටුස්සෙක්, එහෙම්පිටින්." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අපි හැමෝම කටුස්සො." සුසන්ත කල්පනාවෙන් කියයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මම කටුස්සෙක් නෙවෙයි." මයුරි තදින් කියයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"නෑ නේන්නං. ඔයා කටුස්සියක්." සංජය පිළිතුරු දෙයි. මයුරි ඔහුගේ ඉලයට අනී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මම මෙතනින් යනවා." සුසන්ත කාර්යාලය දෙසට හැරෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මම බැංකුවට යන්ඩ ඕන. ටාර් ගාල දුවල එන්නම්." මයුරි ගේට්ටුව දෙසට පිය මනී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">*****************************************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"හැම එකාටම මේ වෙලාවමද මන්ද තියෙන්නෙ මෙතනට එන්ඩ." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">බැංකුවේ පෝළිමෙහි සිටින මයුරි ඔරලෝසුව දෙස බලමින් කල්පනා කරයි. දැනටමත් ඇය
පැය භාගයකට ආසන්න වේලාවක් සිට ඇත. අනෙක් පෝළිම් සියල්ල ඉදිරියට ඇදේ. මේ
පෝළිමට පමණක් කුමක් වීද? ඈ පැත්තකින් එබී බලයි. නමුත් කවුන්ටරය නොපෙනේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කාගෙද සල්ලි මිටි වගයක් ගනිනව.." මයුරි බලන්නේ කුමක්දැයි අනුමාන කළ ඉදිරියෙන් සිටින තැනැත්තා කියයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මයුරි?" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">අතුල ළඟට එනතුරුම නොදැකීම පිළිබඳව මයුරි තමන්ටම සාප කර ගනී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මොකක්ද වැඩේ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මූට මොකටද ඒක? </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">එහෙත් මයුරි වෙහෙසට පත් හඬින් තමන් ආ කාරණය කෙටියෙන් කියයි. නොඑසේනම් අහල
පහළ සිටින මිනිසුන් යමක් හිතන්නට පුළුවන. අතුල තරමක් ඇයට කිට්ටු වී, අවට
සිටින්නන්ට නෑසෙන පරිදි සෙමෙන් මුමුණයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"හදිසියක් නැත්නම්, මගෙ යාළුවෙක් ඉන්නවා බැංකුවෙ, එයා අතට දීලා ගිහෑකි. හවසට යන ගමන් රිසිට් එක අරගෙන, මම හෙට ඔයාට ගෙනත් දෙන්නම්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරිගේ සිත දෙපැත්තට වැනේ. දැනටමත් ඇයට වෙහෙසය; එසේම කාර්යාලයට යාමට
ප්රමාද වේ. අතුලගෙන් උදව් ලබා ගැනීමටද ඇය අකමැතිය. එහෙත් හතුරෙක් වුණත්,
උදව්වක් කිරීමට ඉදිරිපත් වූ මිනිහාගේ හිත රිදවිය නොහැක.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"නෑ, කමක් නෑ අතුල, තව ටික වෙලාවයිනෙ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"දෙන්ඩකො..." අතුල අත දිගු කරයි. "දෙන්ඩ, දෙන්ඩ. ඕක පොඩි වැඩක්."</span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි අදාල කඩදාසි සහ මුදල් ඔහුට ගන්නට ඉඩ හරින්නේ පැකිළෙමිනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අතනින් වාඩි වෙලා ඉන්ඩ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">පෝළිමේ සිටි මිනිසුන් තමන් දෙස බලන බව ඇයට පෙනේ. එහෙත් ඇය ඒ නොපෙනෙන්නාක් මෙන් අතුල බැංකුවේ සේවකයන්ට වෙන් වූ කොටසකට එබෙනු බලා සිටී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">*****************************************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මාර දාඩියයි නෙහ්?" බැංකුවෙන් පිටතට බසින ගමන් අතුල විමසයි. "අයිස්ක්රීම් එකක් කාලා යමුද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි තීරණයකට එළඹෙන්නටත් පෙර අතුල බැංකුවට යාබද රසහල වෙත යයි. මයුරිද ඒ පිටුපස ඇදේ; මතක ඇති කාලෙකින් පලතුරු සලාද සමග හිමකිරම කා නැත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මේ රසහලට මින් පෙර ඇය පැමිණ ඇත්තේ එක්වරකි. ආහාර පිණිස ගන්නා පලතුරු ආදිය
වීදුරු අල්මාරියක් තුළ අඩුක් කර ඇත. කහ පැහැ නිල ඇඳුම් හැඳි සේවක සේවිකාවෝ
කඩිසරව ඇනවුම් භාර ගනිති; ගනුදෙනුකරුවන්ට පෙනෙන්නටම පලතුරු කපා සූදානම්
කරති. බිත්තියෙහි රේඛා සිතුවම් කිහිපයක් එල්ලා ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කලින් නොකිව්වට, මට මයුරිව ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඉඳලා මතකයි, දන්නවද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">අතුල වෘත්තීය සමිති කතාබහ අරඹනු ඇතැයි බලාපොරොත්තුව සිටි මයුරිට, මේ අනපේක්ෂිත මාතෘකාවකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔයා අපේ ඉස්කෝලෙමද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"නැහැ. ඒත් ඔයා නවෝදෙ පන්ති ආවා නේද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව්. ඒත් මට ඔයාව මතක නැහැ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මතක හිටින්නෙ කොහෙද? ඔයා ඔලුව උස්සල බලන්නෙ නෑනෙ ඒ කාලෙ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">නීරස ළමා කාලය සිහි කිරීම නිසා මයුරිට පාළු ගතියක් දැනේ. සේවකයා පලතුරු
සලාදය පිළි ගැන්වීමට පැමිණීම නිසා තත්වය මඳක් සමනය වේ. උඩින් හිමකිරම දමා
ඇති හෙයින් යටින් ඇති පලතුරු හරි හැටි නොපෙනේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මේ දවස්වල ඉතින් පැණි කොමඩුම තමයි." පැත්තෙන් බඳුන පිරික්සන අතුල කියයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි හිමකිරම ටික කාගෙන කාගෙන යන්නීය. බොහෝ වේලා පෝළිමේ සිටි ඇයට දැඩි
පිපාසයක් තිබුණු බව හරිහැටි තේරෙන්නේ, සීතල හිමකිරම කැටිති දිවෙහි දියවෙන
විටය. ඇය කතාබහ නොකර සිටීම අතුලට අපහසුවකි. සංවාදයට රිසි ඔහු තවත්
මාතෘකාවක් ඇද ගනී. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"සුසන්ත හුඟක් බණ දහම් දන්නවා නේද?" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">එය ප්රවේශමෙන් ඉදිරිපත් කළ මුට්ටියකි; මයුරි බණට ලැදිද නැද්ද යන වග අතුලට හරියටම පැහැදිලි නැති නිසාවෙනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව්..." පැණිකොමඩු කෑල්ලක ඇටයක් හැන්දෙන් ඉවත් කිරීමට වෙර දරමින් මයුරි
පිළිතුරු දෙයි. ඒ පිළිතුරෙන් සුසන්ත පිළිබඳව ඇගේ ස්ථාවරය පැහැදිලි නොවන
මුත් මාතෘකාවට ඇගේ අකමැත්තක් නැති බව අතුල අනුමාන කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"සංජය ඒකෙ අනික් පැත්ත..." ඔහු තවත් අදහසක් ඉදිරිපත් කරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව්..." මොට්ට හැන්දකින් කොමඩු ඇටයක් ඉවත් කිරීම පහසු නැත. කොමඩු කෑල්ල
එහාට මෙහාට පනී. එය කටට ගෙන හපා, අනතුරුව ඇටය එළියට පිම්බහොත් අතුල තමන්
ගොඩේ එකියකැයි සිතනු ඇත්ද? කොමඩු කෑල්ල ඉතිරි කිරීමටද ඇය අකමැතිය. රසහලෙහි
වෙන සිටින්නේ කවුරුන්දැයි මයුරි අල්මාරියේ වීදුරුවෙන් පිරික්සයි. තරමක
සෙනගක් එහි වෙත්. මයුරි කරන්නාක් මෙන්ම වීදුරුවෙන් මයුරිව පිරික්සන තවත්
දෑස් කීපයක්ම ඇයට හමු වෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔයා කොතනද එතකොට?" අතුල මයුරිගේ කොමඩු කෑල්ල දෙස විමසුම් බැල්මක් හෙළමින් අසයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මේ ඉලව් කොමඩු... හදිසියේම මයුරිට දහවල් සංජය කියූ කතාවක් සිහි වෙයි: මේ ආහාරය හු!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඇති යන්තං ඩිංගක් හිනා වුණා." අතුල කියයි. "මෙච්චර වෙලා රවාගෙන හිටියෙ. මට හීන් දාඩිය දාල හිටියෙ මගෙත් එක්ක තරහෙන්ද කියලා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"නෑ, මේ දවල් සංජය කිව්ව කතාවක් මතක් වුණා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මොකක්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"සුසන්ත අය්යා කිව්වා කන්ඩ ඉස්සෙල්ල භාවනා කරන්ඩ කියල, මේ ආහාරය හුදෙක් යැපීම සඳහාය, අරක මේක පිණිස නෙවේය කියලා. දිග විස්තරයක්..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"සුසන්තයනං කියයි; ඉතිං?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"එතකොට සංජය කිව්වා, එච්චර කියන්ඩ බැරිය, ඕනෙමනං මේ ආහාරය හු! කියල කියන්නංය කියල."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරිගෙන් දිගු පිළිතුරක් ලැබුණේ බොහෝ වේලාවකට පසුව නිසා, ඊට අනුග්රහ
වශයෙන් අතුල ටිකක් වැඩිපුර සිනාසෙයි. ඒ සිනහව අමතර බව වැටහීම නිසා මයුරි
අසන්තෝෂයට පත් වෙයි. තමන් දැන් මේ මිනිහාගෙන් උදව්වක් ලබාගෙන ඇත. ඒ නිසා
ඔහුගේ හිත රිදෙන යමක් කිව නොහැක. ඇය ඉන් වඩාත් අසන්තෝෂයට පත් වෙයි. ඇගේ
අසන්තෝෂය අතුලට ඉව වැටෙයි. ඔහු වහා කතාව අරඹයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඕවා ඔය පැවිද්දන්ට දෙසුව බණ..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ගිහියන්ට කියල වෙනම සාසනයක් නෑනෙ. ඔය බණම තමා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරිගේ හඬ සැර වෙන්නේ ඇයටත් නොදැනීමය. මොනවා කරත්, සුසන්ත මේ මිනිහාට වඩානම් හොඳය. ඔහුව හෙළා දැකීමට මෙවැනි මිනිහෙකුට ඉඩ දිය නොහැක.</span><br />
<span style="font-size: large;">අතුල ක්ෂණයකින් කතාව හරවයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව්, ඒක තමා මමත් කියන්නෙ. පැවිදි කෙනෙකුට ලේසියෙන් අනුගමනය කරන්ඩ
පුළුවන්. ගිහියෙකුට අමාරුයි. මොකද, යැපීම විතරක් නෙවෙයිනෙ අපිට අනික්වත්
වැදගත්, සමහරවිට යැපීමට වඩා..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"හරී!" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි එකවරම තමන් සමග එකඟ වීම අදහා ගත නොහැකි නිසා අතුල මඳකට කතාව නවතයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මයුරි ලැජ්ජාවෙන් ඔහු දෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මං මේ කොමඩු ඇටේ ගලව ගන්ඩ බැරුව හිටියෙ මෙච්චෙල්ල. දැන් ගැලවුණා." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">*****************************************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">සවස තුනට ආසන්නය.</span><br />
<span style="font-size: large;">තේ පානය සඳහා හැම දෙනාම භෝජනාගාරයට නොඑනමුත් බොහෝ දෙනෙක් යමක් හපමින් විනාඩි පහළොවක් විස්සක් ගෙවීම පිණිස එහි එති. කල් යල් බලා, පත්රිකා මිටියක්ද රැගෙන අතුල එහි ඇදේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">භෝජනාගාරයෙහි දොරකඩ සිට ඔහු ඇතුළත සිටින පිරිස පිරික්සයි. මැද හරියේ පුටුවක
හිඳ චාමර අත වනයි. මඳ සිනහවකින් මුව සරසාගෙන අතුල ඔහු වෙත පිය නගයි. කෙළවර
ආසනයක හිඳ සිටින ප්රතිවාදී පිලෙහි ආධාරකරුවකු වන ප්රනාන්දුව ඔහු දකින්නේ
අහම්බෙනි. දැන් ඉතින් මගහැර යාම තත්වයට මදිකමකි. කාණු කටක් ඇති ප්රනාන්දු
සමග හැප්පෙන්නට අතුල අකමැතිය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"පත්රිකා ටික බෙදලා යනවා." ඔහු සිතා ගනී. "බය වෙන්නෙ මොකටද එක අතකට? මුකුත් කියාගෙන ආවොත් තව හොඳයි; මට ඒකම අවස්ථාවක් කරගන්ඩත් පුළුවන්." ඒ සමගම යළිත් සිතේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"උඹෙන් මං අහන්ඩ හිටියෙ." සුමිත් කතාව පටන් ගන්නේ අතුල වාඩිවීමටත් ප්රථමය. "අතිකාල ප්රශ්නෙට මොකද වෙන්නෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"මෙහෙමයි." අතුල කිහිපවරක් එකිනෙකාට පැහැදිලි කිරීමෙන්ම හිතේ පිළිවෙලකට සැකසුණු පිළිතුර අරඹයි. </span><br />
<span style="font-size: large;">"මුළින්ම, ඕකට හදිසි විසඳුමක් නෑ. එහෙම තියෙනවයි කියලා මම උඹලව රවට්ටන්නෙ නෑ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">ඈත කෙළවරෙහි ඇති සෙවණැල්ලක් නැගිට තමන් වෙත එනු අතුලට ඇස් කොණෙන් පෙනේ. ඔහු ඒ පිළිබඳව අවබෝධයෙන්ම කතාව ඉදිරියට ගෙන යයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අපිට ඉලක්කයක් තියෙනවා. ඒක දැනට හම්බෙන ගාන වගේ පස් ගුණයක්. කිව්ව ගමන් ඕන කෙනෙක් හිතන්නෙ ඒ ගානනම් කවදාවත් ගන්ඩ වෙන්නෙ නෑ කියල. ඒකයි තත්වෙ. නමුත්..."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">සෙවණැල්ල දැන් ළඟටම පැමිණ ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"උඹලට මොකක්ද තියෙනවය කිව්වෙ?" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">ප්රනාන්දුගේ හඬ සැරපරුෂය. අතුල මේ දැන් දැක්කාක් මෙන් ඔහු දෙස බලයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"අපිට තියෙනව ඉලක්කයක්, උඹලට නැති." අතුල ප්රනාන්දුගේ ඇස් දෙස කෙළින් බලා හඬ උස් කර කියයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">අවට රැස් වන්නන් තමන්ට හෝ ප්රනාන්දුට සහය නොදක්වන බවත්, සිද්ධිය පසුව වාර්තා කිරීම පිණිස පමණක් උනන්දුවෙන් බලා සිටින බවත් අතුල වටහා ගන්නේ අත්දැකීමෙනි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව් තොපිට තියෙනව ඉලක්කයක්- මිනිස්සුන්ගෙ ප්රශ්න වවාගෙන කන්ඩ!" ප්රනාන්දු එකවරම ගුගුරයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"ප්රශ්න වවාගෙන කෑවෙ කවුද?" අතුල මේසයට මිටින් පහර දී විමසයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">"කවුද?" ප්රනාන්දුද මේසයට මිටින් පහර දෙයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">හදිසියේම අතුලට මෙතැනට කොහෙත්ම නොගැලපෙන සංජයගේ කීම සිහි වෙයි: </span><br />
<span style="font-size: large;">මේ ආහාරය හු!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">සුළු මොහොතකට ඔහුගේ මුවග සිනහවක් ඇඳෙයි.</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-321960355699429382012-06-23T07:51:00.000+05:302012-06-23T07:52:10.936+05:30පාට බැලුන්<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTEZ1ilPBfv-VeeMOcvpl0MCylWL-6LTNEkuPOAZvIZE9QbuSPlBYYITBVqGW0gB_9zDDbS52kzsl-iynbUrdIwWVIm5kOLPyXwn61SyEWTQPLn9ArEiGjEIyNt1SAUwbzRzfHunz0B4D/s1600/262429_183281768406061_109005832500322_450970_3678220_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTEZ1ilPBfv-VeeMOcvpl0MCylWL-6LTNEkuPOAZvIZE9QbuSPlBYYITBVqGW0gB_9zDDbS52kzsl-iynbUrdIwWVIm5kOLPyXwn61SyEWTQPLn9ArEiGjEIyNt1SAUwbzRzfHunz0B4D/s400/262429_183281768406061_109005832500322_450970_3678220_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<span style="font-size: large;">මලානික හිරුගේ අන්තිම කිරනත් මුහුදේ කෙලවරකින් ගිලා බහින හැටි සෝමසිරි බලා සිටියේ ජීවිතයේ තමුන්ට වඩාත් හුරුපුරුදු ඉසව්වක සිටය. තිස් පහකට එහා ගෙවුන මේ ජීවිතයෙන් බොහෝ පංගුවක් මේ මහා වෙරළ කෙලවරක ගෙවන්නට සෝමසිරි තීරනය කලේ ජීවිතයේ බොහෝ තැන්වලට ගැලවෙන්නට මෙන්ම හිරවෙන්නටද වූ කල තමාට පිහිට උනු එකම ඉසව්ව මේ වෙරළ වූ නිසාවෙනි.... </span><br />
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">රළ නැගෙන බිදෙන හඬ අතරේ පොළව දෙදරවාගෙන රේල්ලුවක් හැල්මේ දුවයි. මලානික අහස දඩබ්බරයැයි විටෙක සෝමසිරිට සිතේ .. නැවත යාමට සිතක් නැතත් අහස විසින් නවාතැන්පලට පාර පෙන්වා ඇත.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">දෑතට බරදී හිඳ සිටි ගල් කුලින් නැගිටගත් සෝමසිරි. සෙමින් වෙරළ තීරයෙන් එපිටට අඩි තබන්නට විය..</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මහත්තයා........ ලේන්සුව ........... "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ආගන්තුක කටහඬකින් තිගැස්සුනු සෝමසිරි වහා හැරී හඩ ඇසුනු දෙසට විමසිලිමත් විය</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">අපිලිවෙල කොන්ඩයකින් , නොගැලපෙන කලිසමකින් , ගැලපෙන සිනාවකින් යුතු කොලූ ගැටයෙක් සෝමසිරිගේ ලේන්සුව එක් අතකින් දිගු කොට ගෙන සිටී. කොලුවාගේ අනික් අතේ ඉහලට ඉපිලෙන බැලුන් පොකුරකි..</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" අහ්... ලෙන්සුව අමතක උනා .. ගොඩක් ස්තූති.. "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">අපිලිවෙල කොලු ගැටයාට සිනාවකින්ද සංග්රහ කල සෝමසිරි ලේන්සුව සාක්කුවට රුවා උඩු සාක්කුවේ වූ රුපියල් විස්සෙ කොලයක් කොලු ගැටයා දෙසට දිගු කලේ කොලුවා ගැන අනුකම්පාවක් ඒ වන විටත් සෝමසිරිගේ හිතේ පහල වී තිබුන නිසාවෙනි ... </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මහත්තයට වැඩේ පාඩුයි .."</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කොලුවා නැවත සිනාවෙයි..</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" ඒ මොකද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"ලේන්සුවක් රුපියල් විස්සක් වෙන්නේ නෑ නේ " </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කොලුවා නැවත සිනාවෙයි . සෝමසිරිගේ මුවගටද සිනාවක් නැගේ....</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" හරි එහෙනම් රුපියල් විස්සට බැලුමක් දෙන්න " </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" එක බැලුමක් පහයි මහත්තයට බැලුම් 4ක් දෙන්නද නැත්තං බැලුමක් එක්ක ඉතුරු සල්ලි දෙන්නද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">සෝමසිරිට කොලුවා ගැන ඇතිවූයේ දුකකි . සමාජයේ බොහෝ තැන්වල ගැටෙන සෝමසිරි සමාජයේ හයි කාරයන් , එදා වේල ගැටගහගන්නන් මෙන්ම බෝක්කු පාලුවන් , පික් පොකට් කාරයන්ද එක සේ දැක ඇත . ඒ ජීවිත කිසිවකට සමාන නොවූ මේ කොලු ගැටයා ගැන සෝමසිරිගේ හිතේ ඇති වූයේ අනුකම්පාවකි.. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">නැවතත් මුවගට සිනාවක් නගා ගත් සෝමසිරි කොලු ගැටයා දෙසට සමීප විය</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" පුතා කොහෙද ඉන්නෙ "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" සිට්ටු වත්තේ"</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" ස්කෝලෙ යනවද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කොලුවා නැවත සිනාසෙයි</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" යන්ඩනම් තිබ්බා මහත්තයා හැබැයි එහෙමනම් කන්ඩ වෙන්නෙ නෑ "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" හ්ම්ම්ම්..... අම්මා තාත්තා මොකද කරන්නේ "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" තාත්තා නෑ ... අම්මා හිඟා කනවා "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මොකක් හිඟා කනවා "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" ඔව්.. කුලී වැඩත් කරනවා ගොඩක් දවසට වැඩ හම්බවෙන්නේ නෑ . එදාට අම්මා ගිගමනේ යනවා "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">සෝමසිරිගේ දෙනෙත් අතරේ කොලුවාත් මහ මුහුදත් අදුරත් මැදිවී ඇත. ජීවිතයේ අනේක දුක් විදින සමාජයක පංගුකරයෙකු සෝමසිරි හා කතාබහකය. සමාජය විසින් තලන පෙලන ලදුවද කොලු ගැටයා සිනාමුසු මුහුනින් ලැබුනු ජීවිතය පිලිගෙන ඇත්තාක් මෙන් ඔහුගේ හැසීරීම දෙස බලා සිටින සෝමසිරිට හැගේ.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" පුතා මොකද කරන්නේ .. මේ බැලුම් විකුනන එක විතරද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" නෑ කොටුව් කඩේක උදේට වැඩ කරනවා. හවසට මෙතනන්ට එනවා "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මෙතන බිස්නස් සරුද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">නැවතත් සුපුරුදු සිනාව පාමින්.. එක් අතක් කලිසම් සාක්කුවට යවන කොලු ගැටයා ගුලි කරගත් නෝට්ටු කොල කිහිපයක් සෝමසිරිට පෙන්වයි.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මේ තියෙන්නෙ මහත්තයො පුපුරන සල්ලි "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" පුපුරන සල්ලි කිව්වෙ " සෝමසිරි විමතියෙන් ප්රශ්න කරයි</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" පුපුරන සල්ලි කිව්වෙ මහ්ත්තයෝ පොඩි බබාල වැඩි දවසට ටිකක් සරුයි බැලුමක් අරන් විනාඩි 5න් ඒක පුපුරවගන්නවා , ඉතින් ඒ ලමයි අඩන නිසා අම්මාලා තාත්තලා ආයෙම බැලුමක් අරන් දෙනවා"</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">සිනාවෙන කොලු ගැටයා දෙස බලාගෙන සෝමසිරිද සිනාසෙයි</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"පුපුරන සල්ලි" සෝමසිරිද එවදන මුවින් පිටකලේ කොලු ගැටයා එහි අර්ථය ලබා දුන් අයුරු නැවතත් සිහි කරමිනි.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" කොහොම වුනත් ඔයාලට සරුයි නේ.. මෙතෙන්ට ලමයි කී දෙන්ක් එනවද "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මොන සරුද මහත්තයා අපි ජීවත් වෙන්නේ මහත්තයලා විසි කරන සල්ලි වලින් "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"විසි කරන සල්ලි වලින් කිව්වෙ "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" මහත්තයලට වැඩක් නැති සල්ලි වලින්... දැන් මහත්තයා මගෙන් බැලුවමක් ගත්තෙ වැඩකට නෙවෙ නේ. ඒ වගේම මෙතෙන්ට එන ගොඩක් අයත් බැලුම් ගන්නෙ නිකං කරන්න දෙයක් නැතුවට. හැබෙයි මහත්තයෝ අපි වේලක් කන්නේ මහත්තයලට වැඩක් නැති සල්ලි වලින්"</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කොලුවා දිගටම කියවයි කොලුවා ඉදිරියේ ලදරුවකු වූ සෝමසිරි කොලුවා දෙස ආයසයෙන් බලා සිටී</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"දැන් බලන්න මහත්තයෝ අපේ අම්මා දුක කිය කිය රුපියලක් ඉල්ලුවාම නොදෙන මිනිස්සු මං ලගට ඇවිත් බැලුම් අරන් පුපුරවනවා. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">අතන තියන කෝපි හට් එකට ගිහින් කෝපි එකක් බීලා වෙටර්ට රුපියල් පනහ හැට ටිප් දෙනවා. ඉතිං අපිට කොහේ සරු වෙන්නද මහත්තයෝ."</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">අදුරට කොලුවාගේ මුහුන හරි හැටි නොපෙනේ . අදුරේ වුවත් කොලුවාගේ අතින් ඉහලට ඉපිලෙන බැලුම් පාටින් දිදුලයි. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">දූවිලි අවුස්සමින් පැමිනි බස් රියක් රිය ගාලේ නතර කරනු පෙනේ කොලුවාගේ දෙනෙත් ඒ දෙසට යොමූ වේ.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මහත්තයා අන්න සෙට් එකක් ආවා මං ඒහෙට යනවා මහත්තයට බැලුම් 4ක් දෙන්නද ..</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"එපා.. පුතා සල්ලි තියාගන්න "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">"එන්නම් මහත්තයා .." සුපුරුදු සිනාවෙන්ම සෝමසිරිට සංග්රහ කල කොලු ගැටයා හැල්මේ බස් රිය දෙසට දිවයනු පෙනේ.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මහ මුහුදේ ඈ..ත කෙලවරක කුඩා එලියක් දැල්වෙනු නිවෙනු පෙනේ. ඇතැම් විටක එය ඔරුවක් විය හැක. සුපුරුදු මගට පා හරවාගත් සෝමසිරි නවාතැන්පල කරා පා යොමු කරවන්නට විය.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මද දුරක් ඇවිද ගිය සෝම සිරි කොලු ගැටයා සිටින ඉසව්ව දෙසට නෙත් යොමන්නට විය </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කුඩා දරුවකු වඩාගත් තැනැත්තෙක් කොලු ගැටයාගෙන් බැලුමක් මිලදී ගනිමිනි සිටිනු පෙනේ..</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">සෝමසිරිගේ මුවඟට සිනාවක් නැගේ</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">" පුපුරන සල්ලි "</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">______________________________________________________</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div>
<br class="Apple-interchange-newline" /></div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-63080355980817250962012-04-02T01:08:00.001+05:302012-04-02T01:08:34.120+05:30මාෂ්මෙලෝස්<span style="font-size: large;">ඒ කාලෙ අපි පොඩි උන්. බාලදක්ෂිකා නිල ඇඳුම තමයි ඕනෑම රස්තියාදු ගමනකට ඇන්දෙ. මොකද, එතකොට ගෙවල්වල මිනිස්සු වගේම පාරතොටේ ඉන්න මිනිස්සුත් හිතන්නෙ අපි බාලදක්ෂ වැඩකට යනවා කියලා. එදා අපි ගියෙ රස්තියාදු ගමනක්ම නෙවෙයි, හොර ගමනක්. හිතේ තිබුණෙ බයක් සැකක් නෙවෙයි, දුකක්.<br />
<br />
අපි ගියෙ බාරයක් ඔප්පු කරන්නට! බාර වුණේ මධුරි. බාර ගැන මට කිසිම අදහසක් තිබුණෙ නැහැ. කුමුදුනිත් ඒ ගැන විශ්වාස කළා. මමත් නිලුත් එකතු වුණේ, ඒගොල්ලන්ට එහෙම බාරයක් වෙන තැනට වැඩ සිද්ද කළේ අපි දෙන්නා හින්දා.<br />
</span><span style="font-size: large;">********************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
<br />
කඳවුර සංවිධානය කිරීමේ වගකීම පැවරිලා තිබුණෙ මධුරිටත් කුමුදුනිටත්. ඒත් ඒකෙ ලොකු බරක් මමත් කැමැත්තෙන්ම බාර ගත්තා. ආහාර වට්ටෝරු සැකසීම, නොයෙක් ක්රියාකාරකම් සංවිධානය කිරීම, පත්රිකා ආදිය සඳහා චිත්ර ඇඳිම වගේම, අපිට හිතවත්, අපේ ජාතියෙ බාලදක්ෂිකාවන් රංචුවක් එකතු කරගන්නත් මම දායක වුණා.<br />
අපි සේරම දාහතර දෙනෙක්.<br />
<br />
අපිට යම් මග පෙන්වීමක් අවශ්යයි කියලා අපේ බාලදක්ෂිකා ආචාර්යවරිය හිතුවා. එහෙම අනවශ්යයි කියලා අපි හිතුවා. ඒත් මේ ලෝකය හුඟක් කුරිරුයි. මග පෙන්වීම සඳහා අපට පෙන්නන්නට බැරි කෙල්ලන් දෙන්නෙක්ව ආචාර්යවරිය තෝරාගත්තා. එක් කෙල්ලෙක් ඒ වසරෙ විභාගය සඳහා සූදානම් වෙමින් හිටියෙ. අනෙක් කෙල්ල අපේ වයසෙම වුණත්, අපට වඩා බොහොම මෝරලා! <br />
<br />
ඉතින් අපි කඳවුරු බැඳගත්තා. ඒ අපේ ආචාර්යවරියගෙම වත්තෙ.<br />
<br />
එතන බොහොම ලස්සන තැනක්. ඇගේ නිවස පිහිටා තිබුණෙ කඳුකරයේ රක්ෂිත වනයකට මායිම්ව. භූමියේ බෑවුමට සරිලන පරිදි මට්ටම් කිහිපයකින් යුත් නිවසෙහි හැම මට්ටමකින්ම පිටතට දොරවල් තිබුණා. පහළම මට්ටමෙහි තිබුණේ කාමර දෙකකින් හා කුස්සියකින් සමන්විත කුඩා ඇනෙක්සියක්. එහි වාසය කළේ සුදු ජාතික කාන්තාවක්. <br />
<br />
ඇනෙක්සියේ මිදුලේ ඉදිවුණු අපේ කඳවුරු භූමිය ප්රධාන නිවෙසට පහසුවෙන් පෙනෙන්නෙ නැහැ. අපව දැක ගැනීමටනම්, එක්කෝ නිවසේ ප්රධාන මිදුලෙහි කෙළවරට පැමිණ පහත බැලිය යුතුයි. එහෙමත් නැත්නම්, දෙවන මට්ටමෙහි ඇති කාමරවල කවුළුවෙන් බැලිය යුතුයි.<br />
මේ කාමරවල සිටියේ අපේ ආචාර්යවරියගෙ පුත්රයා සහ ඔහුගේ මිතුරා. ඔවුන් වරින් වර කවුළුවෙන් පහළට එබුණා. සුදු ජාතික කාන්තාව සිය අත දරුවා රැගෙන දොරකඩට පැමිණියා; අපව පෙන්වා දරුවා නැළවූවා. අපිත් වැඩ අතරතුරම දරුවා සුරතල් කළා: "කැරපොතු පැටියෝ...."<br />
<br />
අපට මග පෙන්වීම සඳහා පැමිණි කෙල්ලන් දෙදෙනා කඳවුරට පැමිණියේ ආහාර සඳහා පමණයි. මග පෙන්වීමට ආවානම් පහසු නොවන බව උන් දෙන්නා කලින්ම තේරුම් ගන්නට ඇති. <br />
ආහාර සඳහා පැමිණෙනවිට උන්ගේ පිඟන්වලට කැඩුණු බිත්තර, හොදි ගංගා ආදිය බෙදා තැබීමට අප උත්සුක වුණත්, අනුනට මග පෙන්වීමට තමන් හොඳටම දක්ෂ බව පෙන්වමින් මේ කෙල්ලන් හිඳ ගත්තේ, හොඳ බිත්තර සහ යහමින් මාළු පිණි බෙදා තිබූ අනුන්ගේ පිඟන් ඉදිරියෙනුයි!<br />
<br />
ඒ පළමු දිනයේ දිවා ආහාරය. <br />
මධුරි කිසියම් කරුණක් නිසා ප්රධාන නිවස තුළට කිහිප වරක්ම දිව්වා. ගෘහපාලිකාව හා කිහිපවරක් මුණු මුණු ගෑවා. ආහාර වෙලාවෙ එකට හිඳ ආහාර නොගෙන එහෙ මෙහෙ කලබලයෙන් දුවන මධුරි දිහා ආචාර්යවරිය බැලුවෙ නොසතුටින්.<br />
<br />
මමත් හිටියෙ නොසතුටින්. මොකද, අර හතුරු කෙල්ලන් සඳහා බෙදුව කැඩුණු බිත්තරයක් මට හම්බෙලා තිබුණ හින්දා...<br />
<br />
මධුරි මට ඇහෙන් කතා කළා. ආහාර සපයන කණ්ඩායමේ නිසා, නැගිට එහෙ මෙහෙ යාමට මට නිදහස තිබුණා.<br />
<br />
"හරි වැඩේ තමයි. අද දවල් අතුරුපසට ගෙනත් තිබුණු මාෂ්මෙලෝස් ටික අර වල් කොල්ලො දෙන්නා කාලා!"<br />
<br />
ඒක මට එතරම් නරක ආරංචියක් වුණේ නෑ; මොකද මම මාෂ්මෙලෝස් කන්නෙ නැති හින්දා.<br />
<br />
"කොහොමද උන් අතට ඒ ටික ගියෙ?"<br />
"මෙහෙ තිබිලා කූඹි වැහුවොත් කියලා, මම ඒක ගේ ඇතුළෙන් අරන් තිබ්බා. ප්රේමා තමයි කිව්වෙ, පුංචි මහත්තයා ඒ ටික සේරම කෑවා කියලා."<br />
<br />
කොල්ලාට පාඩමක් ඉගැන්විය යුතුයි. ඒත් ඊට ඉස්සර අතුරුපසට යමක් දිය යුතුයි. අපි කඩිනමින් කතා බහ කරගෙන, රාත්රී ආහාරය සඳහා ගෙනත් තිබුණු කෙසෙල් ඒ සඳහා ගත්තා.<br />
<br />
දිවා ආහාරයෙන් ඉක්බිති ආචාර්යවරියත්, මග පෙන්වන කෙල්ලන් දෙදෙනාත් ප්රධාන නිවසට ගියා. <br />
<br />
ඒ දිනවල අප අතේ අමතර මුදල් ගැවසුණේ නැහැ. ඒ හින්දා රාත්රී ආහාරය සඳහා අතුරුපස සපයා ගැනීම අපට ගැටළුවක් වුණා. ආහාරය සඳහා ආචාර්යවරිය පැමිණෙන නිසාත්, පදක්කමක් ලබා ගැනීම පිණිස සංවිධානය කෙරුණක් නිසාත්, අඩුපාඩු තබා ගැනීමට මධුරි කැමති වුණේ නැහැ. ඉතින් අපි රාත්රී ආහාරය සඳහා භාවිතා කළ කිරි මිරිකන ලද පොල් වලින් පොල් ටොෆී හදන්නට තීරණය කළා. අමතර සීනි නොතිබුණෙන්, අපේ තේ සඳහා වූ සීනි ඒ සඳහා භාවිතා කරන්නට වුණා. <br />
<br />
සිද්ධිය දැනගත් අපේ කෙල්ලන් දාහතරම සීනි පරිත්යාගයට එකඟ වුණත්, අපි කවුරුත් නොසන්සුන්. අර කොල්ලාට පාඩමක් උගන්වන්නේ කොහොමද? <br />
අපට පෙනෙන්නට බැරි කෙල්ලන් දෙන්නාත් මීට හවුල්යැයි අපි සැක කළා. එහෙම සැක හිතෙන්නට හේතුව කඳවුරේ කිසිම ක්රියාවකට සහභාගි නොවුණු උන් දෙන්නා ගෙතුළට වී අර කොල්ලන් සමග පාඩම් කිරීමයි.<br />
<br />
අපේ කෙල්ලන් එකිනෙකා නොයෙක් වැඩ කටයුතුවල මුවාවෙන් වරින් වර ගෙතුළට රිංගුවා; ඔත්තු බැලුවා:<br />
"අර සුදු කොල්ලගෙ නම නලින්."<br />
"අනිකා රජීව."<br />
"ඌනම් එච්චරම නරක පාටක් නැහැ."<br />
"මම ශීතකරණෙ අරිනකොට නලින් හැරිලා බැලුවා. ඌ මොනවද කකා හිටියෙ..."<br />
"අපේ මාෂ්මෙලෝස්!"<br />
"මම යනකොට නලින් මේසෙ අස්සෙන් අනුෂ්කගෙ කකුල පාගනවා."<br />
"ඊඊඊඊඊඊඊයා!"<br />
"අනුෂ්කත් අනික් පැත්තට පයින් ගැහුවා!!"<br />
"ඊඊඊඊඊඊඊඊඊඊඊඊඊඊයාආ!!"<br />
"අර මිදුලෙ තියෙන චොපර් එක නලින්ගෙ. ඌ ඒකෙ නැගලා කොහෙද ගියා."<br />
<br />
ඉතින් එදා හැන්දෑව වෙනවිට අපි බොහොම තොරතුරු එක් රැස් කරගෙන හිටියා: <br />
ඒ කොල්ලන් දෙන්නා ඉතා වල්ය; <br />
උන් දෙන්නා අපට පෙන්නන්නට බැරි කෙල්ලන් සමග මොකක්දෝ මොකක්දෝ එකක් ඇත; <br />
නිවසේ සුළු සුළු වුවමනාවන් සඳහා නලින් බයිසිකලෙන් නගරයට යන්නේය; <br />
අපේ ආචාර්යවරිය නිදන්නේ ඉහළම මාලයේ වන අතර ඇය ළමයින් පාඩම් කරන කාමර පැත්තට නොඑන්නීය; <br />
ගෘහ පාලිකාව වන ප්රේමා අපේ පැත්තේය.... <br />
<br />
ඔය වගෙ.<br />
<br />
ඒ අතරට අපි තවත් දෙයක් සැලසුම් කළා. අපේ මාෂ්මෙලෝස් කෑව එකට ඒ කොල්ලන්ට ලැජ්ජා කරවීමට.<br />
<br />
එදා රාත්රියේ ආහාරයෙන් පසු ආචාර්යවරිය යම්කිසි අවශ්යතාවයක් හින්දා ඉක්මණින් ගියා. ඈ ගිය පසු කඳවුරු ගිණි මැලය වටා හිඳගෙන අපි ගී කිව්වා. ඉන් එක් අංගයක් කෑම කෝච්චිය: <br />
<br />
"කිරි-බත්, කිරි-බත්, කිරි-බත්" එක් කණ්ඩායමක් ගයනවා; <br />
"කැවුම්- කොකිස්, කැවුම්-කොකිස්, කැවුම්-කොකිස්" ඊලඟ කණ්ඩායම ගයනවා; </span><br />
<span style="font-size: large;">"උඳු-වැල්, උඳු-වැල්, උඳු-වැල්" අන්තිම කණ්ඩායම ගයනවා. <br />
වෙලාව බලලා, අපි සේරම එක හඬින් කෝච්චියේ හූව නැගුවා: <br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">"මාෂ් මෙලෝ.....ස්!"<br />
<br />
ටිකක් සද්දෙ අඩුවෙන් දෙවන මාලයෙන් හඬක් නැගුණා: </span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">"අපි තමයි කෑවේඒඒඒ!!"<br />
<br />
අපිට යක්ෂ කේන්තියි. කෑවා මදිවට තව ලැජ්ජාවක් නැතුව එකට එක කියන්නටත් ඉදිරිපත් වෙලා. මුන්ව තියන්නට වටිනවද? ඒ මදිවට අපට පෙන්නන්නට බැරි කෙල්ලන් දෙන්නටත් ඒක හරිම හුරතලයක්. උනුත් හිනා වෙනවා.<br />
<br />
බොහෝ දෙනා පිඹින කල්හි අළු ඉවත්ව ගින්න වඩා හොඳින් ඇවිළේ. <br />
<br />
සිද්ධිය ගැන කතා කරන්නට කරන්නට අපේ තරහ තව තවත් ඇවිස්සුණා. <br />
"මුන්ට පාඩමක් උගන්නන්නට ඕන." නිලූ අවසාන තීරණය දුන්නා.<br />
"ඔව්, ඔව්."<br />
"ආයෙ හොරා නොකන්නම පාඩමක්."<br />
<br />
එදා රාත්රියේ අපි පලි ගැනීමේ නියම සැලසුම හැදුවා.<br />
කූඩාරම් තුනක් තිබුණට, අපි දාහතර දෙනාම එදා නිදා ගත්තෙ එකම කූඩාරමක. තුන් හතර දෙනෙකුට පමණක් සෑහෙන ඒ කූඩාරමේ අපි වටේට හිස් දාලා, මැද්දෙන් කකුල් එක උඩ එක දාගෙනයි හිටියෙ. හෙල්ලෙන්නටවත් බැහැ. ඒ මදිවට අර වල් කොල්ලන් ගැන අනියත බියකින් මධුරි වප්පිහියකුත් උස්සන් ඇවිත් කූඩාරම තුළ තියන් හිටියා. වැඩිහිටියන් ගන්නා තීරණයකට එකඟ වන කුඩාවුන් මහන්සිය නිසාම ඉක්මණින් නින්දට වැටුණා. මමත්, මධුරිත්, කුමුදුනිත්, නිලුත් කුටු කුටු ගාමින් සාකච්ඡා කළා.<br />
<br />
පහුවදාට එළි වුණා. සාමාන්ය කඳවුරු ජීවිතය ඇරඹුණා.<br />
<br />
ඔත්තු බැලීම සඳහා වරින් වර එකා දෙන්නා ප්රධාන නිවසට ගියා. ශීතකරණයට යමක් දැමීමට, ඉන් යමක් ගැනීමට, හැලියකට පියනක් ප්රේමාගෙන් ඉල්ලාගැනීමට වැනි නොයෙක් හේතු දක්වමින් කුස්සිය පැත්තෙන් පිරිසක් ගියා. <br />
<br />
එදිනට සැලසුම් කර තිබූ කඳවුරෙහි හදිසි ක්රියාදාමයට සූදානම් වීමේ මුහුණුවරින් තවත් පිරිසක් ප්රධාන මිදුල පැත්තෙන් පාරට ගියා. පාරෙහි සිට පහත බලනවිට ඒ නිවසේ විශාල කොටසක ඔත්තු බැලිය හැකියි.<br />
<br />
දහවල් අපේ ආචාර්යවරිය නගරයට ගියා. ප්රේමා කුස්සියේ වැඩ. අපේ හතුරන් පිරිස දෙවන මහලේ පාඩම් කරමින් සිටියා.<br />
<br />
මමත් නිලුත් පිහියකුත් රැගෙන, ප්රධාන මිදුල හරහා ඉස්තෝප්පුවට ගොඩ වුණා. එහි කෙළවරක නවතා තිබුණේ නලීන්ගෙ චොපර් බයිසිකලය. ගෙතුළින් යමෙක් එතිදැයි මම ඔත්තු බලන අතරතුර නිලූ බයිසිකලයට "සාත්තු" කළා. <br />
<br />
දිගු විනාඩි කිහිපයක් ගෙවුණා.<br />
"හරි." නිලූ කිව්වෙ ඇහෙන්.<br />
<br />
එදා මුළු හැන්දෑ වරුවම අපි හිටියෙ උනන්දුවෙන්, ප්රවෘත්ති අපේක්ෂාවෙන්. වරින් වර එකිනෙකා ගෙතුළට රිංගා බැලුවා ඇයි නලින් කොහෙවත් නොයන්නෙ කියලා. හෙට උදෑසනින් කඳවුර ඉවරයි. අපේ ඇස් පනාපිටම "සාධාරනය" දැකීමට අපි පුල පුලා බලා සිටියා. නිලූ කිව් පරිදි, බයිසිකලය පැදගෙන මීටර සියයක් යන්නට ලැබෙන්නෙ නැහැ.... <br />
<br />
සවස් වුණා. <br />
<br />
අපි හිටියේ තේ සාදමින්. හදිසියෙම කෑ ගසන හඬක් ඇසුණා. රිලවුන් රංචුවක් කඳවුරු භූමිය ආක්රමණය කරලා. සෝදා වේලෙන්නට නවා තිබුණු හැලියක් එකෙක් උස්සගෙන ගිහිල්ලා. තවත් කිහිපදෙනෙක් කූඩාරම් තුළට රිංගන්නට වෑයම් කරනවා. බියට පත් කෙල්ලන් හූ තියනවා. ඒ අතර අපේ යකා අවුස්සමින් අර වල් කොල්ලන් කවුළුවෙන් අප දෙස බලමින් විනෝද වෙනවා.<br />
සුදු ජාතික කාන්තාව දරුවත් වඩාගෙන පිටතට අවුත් ඔහුට රිලවුන් පෙන්වනවා. <br />
<br />
මේ කෝලාහලය අතරතුර, පිටතට ගොස් සිටි අපේ ආචාර්යවරියත් පැමිණුනා. ඇය කඳවුරු භූමියට ආවෙ රතිඤ්ඤා කරල් කිහිපයක් රැගත් ප්රේමාත් සමග. ප්රේමා රතිඤ්ඤා කරලක් දැල්වූවා. <br />
<br />
"ඩෝං!"<br />
<br />
රිලවුන් මොහොතකට වැඩ නතර කරලා බැලුවා. <br />
<br />
සුදු ජාතික කාන්තාව අපේ ආචාර්යවරිය සමග මොකක්දෝ කතාවක්. ඇය දරුවා ආචාර්යවරිය අතට දෙනවත් එක්කම ප්රේමා දෙවන රතිඤ්ඤා කරලත් දැල්වූවා.<br />
"ඩෝං!"<br />
<br />
රිලවුන් ළමයින් විතර ගැස්සුණේ නැහැ. උන් ටිකක් ඈතට පැනලා, ඒ අවටම ගස්වලට නැග ගත්තා. අනතුර පහ වූ වහාම, නැවත පහළට බසින සූදානමෙන් ඉවසීමෙන් බලා සිටියා. <br />
<br />
ඇතැමෙක් කම්මැළිකමට වගේ තමන් හිටිය රඹුටන් ගහේ ගෙඩි ටික සූරා දාන්නට වුණා.<br />
<br />
"ෂිහ්! ෂිහ්!!" ප්රේමා කෑ ගැහුවා. ඇය එක දිගට තමන් අතේ තිබුණු රතිඤ්ඤා දල්වමින් ගස් උඩට විසි කරන්නට උත්සාහ ගත්තා. රිලවුන් වඩාත් ඉහළට නැගගෙන ඉවසීමෙන් බලා සිටියා.<br />
<br />
"එපා ප්රේමා. වැඩක් නැහැ." ආචාර්යවරිය කිව්වා. "අහස් කූරු යවන්නට ඕන."<br />
"අහස් කූරු එහෙනම් කඩෙන් ගේන්ටය කියලා පුංචි මහත්තයට කියන්නට ඕන." ප්රේමා කිව්වා. "ගෙදර තිබුණු ඒවා ඉවරයි."<br />
<br />
අපි පස්වණක් ප්රීතියෙන් පිනා ගියා. මේ තමයි අපි බලාපොරොත්තුව සිටි ඒ සුන්දර මොහොත. <br />
<br />
තව ටිකකින් නලීන් බයිසිකලයේ නැගී කඩේට යනු ඇති; තව ටිකකින් සලබලාං යනුවෙන් සද්දයක් එනු ඇති; තව ටිකකින්.... <br />
<br />
"එහෙනම් දැන් ඉතින් කරන්නට දෙයක් නැහැ." ආචාර්යවරිය දරුවාව ගෙට ගෙනයන්නට හැරුණා. </span><br />
<span style="font-size: large;">"කේට් බයිසිකලෙත් අරන් ටවුමට යනවා කියලා ගියා!"<br />
<br />
සලබලාං සද්දෙ ඇහුණෙ ඒත් එක්කමයි.<br />
</span><span style="font-size: large;">**************************</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
එදා හොඳටම රෑ වෙනතුරු අපි කේට්ගෙ දරුවා බලා ගත්තා. ආචාර්යවරිය අපේ තරහකාර කෙල්ලනුත් සමග කේට් රැගෙන රෝහලට ගිහින්. ප්රේමා දරුවාට කිරි හදා පහළට එව්වා. අපි කඳවුරෙහි කෑම ඉව්වෙ නැහැ. මධුරි දෙවියන්ට කන්නලව් කරන්නට වුණා:<br />
"මෙහෙම දෙයක් වෙයි කියලා අපි හිතුවෙ නැහැ දෙය්යනේ. අනේ ඉක්මණට කේට්ව සනීප කරලා දෙන්න. අපි බුමුතුරුණක් පූජා කරන්නම්, මාළිගාවට...." <br />
<br />
ඉන් පස්සෙ ඇයත් කුමුදුනිත් එකතු වෙලා නිලූටත් මටත් දොස් කියන්නට වුණා.<br />
"තරහ ගිය පලියටම ඔහොමත් වැඩ කරනවද?"<br />
නිලූ හොර පූසෙක් මෙන් බිම බලාගෙන හිටියා. <br />
<br />
මම දරුවාගේ හිස අත ගෑවා.<br />
<br />
නලීන් හා රජීව පහළට ආවෙ ඒ අතරතුර. <br />
"ප්රේමා කට්ටියටම කෑම ඉව්වා. ඇවිත් කන්න."<br />
"අපිට බඩගිනි නැහැ."<br />
"එන්න. උයලා තියෙන්නෙ."<br />
"අපි අරගොල්ලො එනකම් ඉන්නම්."<br />
"නැහැ, අම්මා කිව්වා කට්ටියට කන්න කියන්න කියලා."<br />
"අපි ගිහින් කමු නේද? නැත්නම් හරි නැහැ." කුමුදුනි කිව්වා.<br />
<br />
අපි අදිමදි කරමින් නැගිට්ටා. රංචුවම එක ගුලියට වත්තෙ පඩිපෙළ ඔස්සේ මිදුලට නැගලා ඉස්තෝප්පුවට ගොඩ වුණා. දොර ළඟදි නලීන් ආපසු හැරිලා බිම බලාගෙන මිමිණුවා,<br />
<br />
"අපි හිතුවෙ මාෂ්මෙලෝස් ප්රේමා හැදුව ඒවා කියලා. තරහ වෙන්න එපා."</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-4500354322581057952012-03-17T00:21:00.000+05:302012-03-17T00:21:59.874+05:30මීනා<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiizZPQfueY7XkNmwPm0sZdOKIS1nvmtqqXRsiK2QuT6sQv1kxFW4WzAbohVSosUSLQVg_tEWLOEh2QkylKu9Qkw6nLCVwX3ZGCVOerbA_5ai3UEgzOC7upxXUZoTxzezFHUnVBZpiR0FI/s1600/cropped+road+trip+Pictures+133.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiizZPQfueY7XkNmwPm0sZdOKIS1nvmtqqXRsiK2QuT6sQv1kxFW4WzAbohVSosUSLQVg_tEWLOEh2QkylKu9Qkw6nLCVwX3ZGCVOerbA_5ai3UEgzOC7upxXUZoTxzezFHUnVBZpiR0FI/s320/cropped+road+trip+Pictures+133.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<span style="font-size: large;">පරිසරයේ කාෂ්ඨකබව කෙමෙන් අඩු වී නිල් පැහැය වැඩි වෙයි. අවදියෙන් එදෙස බලා සිටින්නකුගේ නෙත් ඉදිරියේ සිට පසුපසට ඇදීගොස්, නැවත ඉදිරියට පැන අලුත් අරමුණක් අල්ලාගනී. බර කල්පනාවෙක ගිලී සිටින මීනාගේ නෙත් නොසෙල්වේ. මට කාන්සි ගතියක් දැනේ.<br />
<br />
"ටිකක් නැවතිලා යනවද? <br />
"ම්?" මීනා හිස හරවා බලයි.<br />
"මහන්සිනම් ටිකක් නැවතිලා යමු." මම නැවතද කියමි.<br />
"මහන්සි නැහැ."<br />
"කම්මැළිද?"<br />
"නැහැ." ඈ නැවතත් අනෙක් පසට හැරෙන්නීය. "මම වීදුරුව පල්ලෙහට දාන්නද?"<br />
"හා හා." <br />
<br />
මම දෙපසම වීදුරු පහළ හෙළමි. තුරුලතා පිස එන නැවුම් පවන අපව සිප ගනී. නෙත් අඩවන් කරගන්නා මීනා තමන්ටම මෙන් හෙමින් මුමුණයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
"සාලියව අල්ලගෙන තිබුණෙ මේ හරියෙදි."<br />
<br />
මට අපහසුවක් දැනේ. ඇගේ සිත සැනසීමට යමක් කිව යුතුමුත් සුදුසු පිළිතුරක් සිහියට නොඑයි. මනෝභාවයට උචිත පරිද්දෙන් වාහනයේ වේගය බාල කිරීමට මම තීරණය කරමි.<br />
<br />
"පව්." මීනා ශෝකාකූල හඬින් කියන්නේ මා දෙස නොබලාය.<br />
"ඔයා දැනං හිටියද එයා මෙහෙ ඉන්න බව?" <br />
<br />
ඇයත් දැන සිටියානම් සාලිය සැඟව සිටි තැන තව බොහෝ දෙනා දැන සිටින්නට ඇති බව සිතමින් මම අසමි.<br />
<br />
"ඔව්. අන්තිමට මට කතා කරපු වෙලේ එයා ඇහුවා ගිහින් බාර වෙන්නද කියලා. එහෙම බාර වෙන අයට පොදු සමාවක් දෙනවා කියලා තිබුණා ඒ දවස්වල. මම එපා කිව්වා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
"කියනකොට එහෙම කිව්වත්, බාර වුණා කියලා ආරක්ෂාවක් සහතික කරන්න බෑනෙ." මා කියන්නේ මීනාගේ සිතට සහනයක් වනු පිණිසය. "හැංගිලා ඉන්න අයව රවට්ටලා එළියට ගන්නම එහෙම කියන්නත් ඇති."</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">"සමාව දෙන්න වැරැද්දක් කරලා නෙවෙයිනෙ. ඇරත් එහෙම කට්ටියක් විතරක් ගිහින් බාර වෙනවා කියන්නෙ තමන්ගෙ අනික් සහෝදරයන්ට විරුද්ධ වෙනවා කියන එක." මීනාගේ හඬ වඩාත් දැඩි ස්වරයක් ගනී. "එහෙම තමන්ගෙ පණ විතරක් බේරගෙන, ඊට පස්සෙ හෘද සාක්ෂියක් ඇති මිනිහෙකුට ජීවත් වෙන්න පුළුවන්ද? හැමදාම හිතින් මැරි මැරී උපදියි."<br />
<br />
කෙනෙකුට එලෙස ජීවත් විය හැකිදැයි මම කල්පනා කර බලමි. සිත නොයෙක් අතට දිව යයි. ඉවත බලා සිටින මීනා නැවතත් සෙමින් මුමුණයි.<br />
"පව්, මොනවා හිතුණද දන්නෙ නැහැ අන්තිම දවස්වල. කොච්චර දුක් විඳින්න ඇද්ද?"<br />
"හ්ම්." කඩවසම් පෙණුමින් යුත් සාලිය සිය වදකයන් තුළ ඊර්ෂ්යාවක් ජනිත කරවීමට ඇති බව සිතමින් මම හූමිටි තබමි. <br />
<br />
මග දෙපස නිල්ල තුනී වෙයි. කිලිටි පැහැ ගොඩනැගිලි එකිනෙක මතු වී නගරයකට අප සමීප බැව් හඟවයි. දුහුවිල්ල නැගෙනුයේ අලුතින් ඉදිවන මාවතින් විය යුතුය. අපේ සෙමින් ගමන නුරුස්සන වාහනයක් වියරුවෙන් නළාව හඬවා අපව පසුකොට යන්නේ හුස්ම හිරකරවන ඝන දුම් වළාවක් විදිමිනි.<br />
<br />
"වීදුරු වහමු." මීනාම යෝජනා කරයි.</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-3481766109900628612012-03-07T09:00:00.002+05:302012-03-07T09:27:56.013+05:30අපාය<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස මලේ හදිස්සියෙ...</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිකුරාදා දවසක පාන්දර බලද්දි නින්දෙන්ම සිරිදාස පරලොව ගිහිල්ලා තිබුනා.... සිරිදාසත් ඒ බව දැනගත්තෙ තමුන්ගෙ මිනිය බදාගෙන ගෙදර උන්දලා අඬනවා දැක්ක වෙලේ. සිරිදාස ඒ වෙනකොට වහලේ යටලීයටකට වෙලා තමුන්ගෙ සරීරෙ දිහා බලාගෙන නයා නැතිවුන අහිගුණ්ඨිකයා වගේ මොනා කරන්නද කියලා හිත හිත හිටියෙ.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">ජීවිතේ කවමදාවත් තිබ්බට පාවිච්චි නොකරපු සිරිදාසගේ මොලේ ඒ මේ අත හරව හරව කල්පනා කලත් වුනේ මොකක්ද කියලා සිරිදාසට තේරුම් ගන්ඩ බැරි උනා. තේරුන එකම දේ තමන් මැරිලා කියන එක සිරිදසට තේරුනත් ඒක ඇත්තක්ය කියලා හිතන්න සිරිදාස කැමති උනේ නෑ. මොනා උනත් සිරිදාස ලාවට වගේ අත කොනිත්තල බැලුවා මේක හීනයක්ද කියලා.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">"ඌයි "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදාසට රිදුනත් හීනෙන් ඇහැරුනේ නෑ.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මැරිලම තමයි "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදස තමුන්ටම කියාගත්තේ හිරකරගෙන හිටපු මහා දුකක් පිටකරගෙන . ඒත් එක්කම කන ගාවින් තවත් කටහඬක් මතු උනා</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මොකෝ හීනයක්ද කියලා බලනවද "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස ගැස්සිලා ඒ සද්දෙ ආව දිහා බැලුවා ටිකක් අමුතු විදියට ඇදගත්ත මනුස්සයෙක් තමුන් දිහා බලාගෙන හිනාවෙනවා . තරු , පටි , පිත්තල පාට බොත්තං . පොඩි තොප්පියකුත් දාගෙන පොඩ්ඩක් විතර පොලිස් කාරයෙක් වගේ .</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxvYaZc_KCqLOpaUJliF0uhukl3XLThyqt5mKkcqv-yJmZIEHmzqiAhVOppmRVR0fCsxdRIx7NrUEbi5oO-xDX49CNk-ckLjF48yu43m2mYGOFeoUzLI4rDBPDAZdpCylNdooJylt-086v/s1600/Clipart-Cartoon-Design-14.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxvYaZc_KCqLOpaUJliF0uhukl3XLThyqt5mKkcqv-yJmZIEHmzqiAhVOppmRVR0fCsxdRIx7NrUEbi5oO-xDX49CNk-ckLjF48yu43m2mYGOFeoUzLI4rDBPDAZdpCylNdooJylt-086v/s200/Clipart-Cartoon-Design-14.gif" width="200" /></span></a></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" දැන් ඉතිං කල්පනා කරලා වැඩක් නෑ ... මැරිලම තමයි .. හත් දවස , තුන්මාසෙ , වැඩිම උනොත් අවුරුද්ද ඉන් පස්සෙ තමුසෙ ගැන තමුසෙටවත් මතකයක් නෑ . "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">අමුත්තා දිගටම කතාව .. සිරිදාස කට ඇරගෙන ඔහේ ඒවා අහගෙන ඉන්නවා.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" ඔහේ කවුද " අන්තිමේදි සිරිදාස අමුත්තගෙන් ඇහුවා.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මම .. මම තමයි තමුන් මලාට පස්සෙ යන තැනට එක්ක යන්නේ "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මොකක් " සිරිදාසට උගුර කට වේලුන ගතියක් දැනුනා.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" ඒ කියන්නෙ දිව්ය ලෝකෙද "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" හහ් හහ් හා හඃ " අමුත්තා මහ හඩින් හිනා උනා</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" ඒකනම් කියන්න බෑ ගොයියෝ ඒකට සිස්ටම් එක බලන්න වෙනවා "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" සිස්ටම් එක ඒ මොකක්ද ඒ " සිරිදාස ආයෙම සැරයක් කට ඇරගත්තා.</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" සිස්ටම් එක කියන්නෙ ඔහෙලගෙ විස්තර තියන තැන. කලින් නම් තිබ්බෙ පොතක් ඒක කරදරයි කියලා ලොක්කා ඔක්කොම කොම්පියුටරයිස් කලා . දැන් එකවර 100ක් ආවත් පට් පට් ගාලා විස්තර ටික බලලා ටිකට් එක දෙනවා ."</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මොකක් ඒ කියන්නෙ දිව්ය ලොකේ දැන් කොම්පියුටර් කරලද "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මන් දැන් කලිනුත් කිව්වනේ මනුස්සයෝ ඒ දිව්ය ලෝකෙ නෙවෙ එතනින් තමයි තමුන් යන්නෙ දිව්ය ලොකේ ද අපායටද කියලා විස්තර දෙන්නෙ. හරියටම කියනවනම් එතන තමයි ' ලෝක හුවමාරු මධ්යස්ථානය' තේරුනාද "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදාසට තමුන්ව නිකං කරකවලා අත ඇරපු බබරයක් කියලා හිතෙන තරමට මොලේ විකාර වෙලා . අන්තිමේදි ඇඩුම් හඩකින් සිරිදාස ආයෙම තමුන්ගේ කට හඩ අවදි කලා</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මේ බුදු අයියේ ඇත්තටම මං මැරිලද බං "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">අමුත්තා බොහොම අනුකම්පාවෙන් සිරිදාස දිහා බැලුවා</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" ඔව් ලොක්කෝ හරියටම කියනවනම් පාන්දර 3.20 හදිසි පපුවෙ අමාරුවකින් තමුන් මැරුනා. මට එස්. එම් .එස් ඇලර්ට් එක ආව ගමන් මන් මේ ආවෙ . දැන් ඉතින් මෙතන හිටියා ඇති පරක්කු උනා දැන් යමු "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" කොහොමද යන්නේ "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">" මගෙ අතිං අල්ලගන්නවකො "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස අමුත්තගේ අතිං අල්ලගත්තා. අමුත්තා තමුන්ගේ අතේ තිබුන ඔරලෝසුවක් වගේ එකක් මොන මොනවද කලා</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">"දැන් හරි "</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: large;">අමුත්තා එහෙම කිව්ව ගමන් සිරිදාසට නිකං ඇස් දෙක පියවෙනවා වගෙත් තමුන්ව පාවෙලා යනවා වගෙත් දැනුනා . ඇස් ඇරලා බලනකොට සිරිදාස උන්නේ මහ විසාල ගොඩනැගිල්ලක් ලග . සිරිදාසට එකපාර මතක් උනේ ඇමරිකාවෙ ධවල මන්දිරේ</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivEvXVkKtX8IZ_YQls_vybpUCwHYjq3KWuUB56HNyRNatHzmh-NyRZzuafJMyfC5H3iFitV-WQnaJNGC_dAPpI9Vvwmtg-21NAQrq4PvLqSJpAfViz4igUj6fAXl-mwaAzZ6-FQQjxkWSl/s1600/bc-parliament-building-victoria-cartoon-page.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivEvXVkKtX8IZ_YQls_vybpUCwHYjq3KWuUB56HNyRNatHzmh-NyRZzuafJMyfC5H3iFitV-WQnaJNGC_dAPpI9Vvwmtg-21NAQrq4PvLqSJpAfViz4igUj6fAXl-mwaAzZ6-FQQjxkWSl/s320/bc-parliament-building-victoria-cartoon-page.jpg" width="320" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">තමුන් එක්ක ආව අමුත්තා මන්දිරේ දිහාට යනවා දැක්ක සිරිදාස අමුත්තා ලගට දුවලා ගියා. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මේ ඇමරිකාවද අයියේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" පිස්සුද හලො කට වහං එනවා මං පිටිපස්සෙන් "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාසත් කට වහගෙන අමුත්තා පස්සෙන් වැටුනා .. මන්දිරේ දොර ලග ආරක්ශාවට ඉන්න කෙනා ලග අමුත්තා නතර උනා . </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අදත් වැඩ වගේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">දොරටුපාල අමුත්තා එක්ක කතාවක් සිරිදාසත් හතර අතට ඇස් කරකව කරකව වෙන දේවල් දිහා බලන් ඉන්නවා.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඔව් අදත් වැඩ මෙයාගෙ ටිකට් එක දෙන්ඩ යනවා ගිහින් එන්නම්කෝ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">දොරටුපාලගෙන් සමු ගත්ත අමුත්තා මන්දිරේ ඇතුලට ඇවිදගෙන ගියා සිරිදාසත් වලිගේ වගෙ පස්සෙන් වැටුනා. ඒ මන්දිරේ බොහොම කාර්ය බහුලයි . ඉන්න හැම කෙනාම බොහොම උනන්දුවෙන් වැඩ. කොරිඩෝවක් පහු කරගෙන ඇවිදගෙන ආව සිරිදාසල කවුන්ටරයක් වගේ තැනක නතර උනා. බොහොම හැඩට ඇදගත්ත ගෑනු දරුවෙක් එතන වැඩ. තුන් හතර දෙනෙක් පෝලිමේ</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmDRuOI4CoCzJmU33768A3-WnqL3QW_oqgEhUlk6WYKzC2sPrdgeyp9cJ8SoqYMexG72LZPpMAMNCuRpn7YG3I-fvQWAtJuJ7eEy48sjwziKLtAwqC88_Y6tew5PE369Icyo8UT5Y3BE3I/s1600/Receptionist+Clip+Art.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmDRuOI4CoCzJmU33768A3-WnqL3QW_oqgEhUlk6WYKzC2sPrdgeyp9cJ8SoqYMexG72LZPpMAMNCuRpn7YG3I-fvQWAtJuJ7eEy48sjwziKLtAwqC88_Y6tew5PE369Icyo8UT5Y3BE3I/s200/Receptionist+Clip+Art.jpg" width="161" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" කවුද බං අයියේ ඒ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස කට කනේ තියාගෙන අමුත්තා දිහාට හැරුනා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" නොදකින් විතරක් මලාට පස්සෙවත් ටිකක් සංවර වෙයංකෝ . තියන ලකුනු ටිකත් කපා ගන්නේ නැතුව ඔතනින් ෆෝර්ම් එකක් අරන් පුරවලා දෙනවා එතකොට තමුන්ගෙ විස්තර බලලා තමුන් යන තැන දැනුම් දෙයි "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">අමුත්තාගේ කතාවට ඔලුව වනපු සිරිදාස කවුන්ටරේ පැත්තට හැරුනා.. පෝලිමේ තුන් හතර දෙනෙක් හිටියත් සිරිදාස කෙලින්ම නතර උනේ . කවුන්ටරේ මුල . කවුන්ටරේ හිටපු ගෑණු ලමයා හිනාවෙලා සිරිදාස දිහා බැලුවා.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මහත්තයා ලංකාවෙන් නේද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඔව් කොහොමද දැනගත්තේ " </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" පෝලිමේ තුන් දෙනෙක් ඉද්දිත් පෝලිම පැනලා ආව නිසා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">ගෑණු ලමයා හිනාවෙලා කිව්වා ලැජ්ජාව සාක්කුවට දාගත්ත සිරිදාස පෝලිමේ කොනට ආවා. කොහොමෙන් හරි ෆෝර්ම් එක අරගත්ත සිරිදාස තමුන් එක්ක ආව අමුත්තා කොහෙද කියලා හොයන්න ගත්තා. අමුත්තා ඒ වෙනකොටත් පුටුවක ඉදගෙන සිරිදාස දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. සිරිදාස කෙලින්ම නැවතුනේ අමුත්තා ලඟ.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" පටන් ගන්නකොටම ගම කා ගත්තා නේද. දැන් ඉතිං කමක් නෑ ඕක ඉක්මනට පුරවනවකෝ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස තමුන් අතේ තියන කොලේ අරන් පුරවන්ඩ පටන් ගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">විස්තර ටික පුරවගෙන ගිය සිරිදාස අමුත්තා දිහාවට හැරුනා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"දැන් මේකෙ කරපු පින් ලියන්නේ මොන තැනද . මේකෙ ආගම මොකක්ද කියලා විතරනේ තියෙන්නෙ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" පිං " හහ් හහ් හා..... අමුත්තා ආයෙමත් හිනාවෙන්න පටන් ගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මොන පින් ද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඇයි දාන දුන්න ඒවා , පන්සල් වලට ගියපුවා, පෝයට සිල් ගත්ත ඒවා ,"</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"ආ ඒවා පින් ද ... , හහ් හහ් හා... එතකොට කියනවා බලන්න තමුන් ඔය ජීවත් වෙලා හිටපු කාලෙ තවත් මිනිහෙක්ට ජීවත් වෙන විදියෙ දේකට කරපු උදව්වක් . එහෙමත් නැත්තං අඩු ගානෙ තවත් මිනිහෙක්ට ජීවිතේ එපා නොකර හිටියද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස ආයෙමත් බිම බලා ගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" කට වහන් ඕකෙ තියන ටික පුරවනවා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" එතකොට මෙතෙන්ට හැම රටකින්ම හැම ආගමකින්ම මිනිස්සු එනවද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඔව් හැම රටකින්ම හැම ආගමකින්ම එනවා .. ආගමයි රටයි අපි බලන්නේ ඔය ෆෝර්ම් එක පුරවන්ඩ විතරයි. ඒකත් සිස්ටම් එක දැම්මට පස්සෙ. "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" එතකොට අපි කරන පිං බලන්නෙ නැද්ද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මේකනේ ගොයියෝ ඔය මනුස්ස ලෝකෙ අය ගොඩක් පින් කියලා හිතාගෙන කරන දේවල් පින් කියන ගොඩට වැටෙන් නෑ කොටින්ම කියනවනම් </span><span style="font-size: large;">ඔයාල පින් කියලා හිතන ඒවා</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">පින් පව් මනින ලිස්ට් වල පහලටම වෙන්න එකක් දෙකක් තිබ්බට අනික් ඒවා පැත්ත පලාතකවත් නෑ"</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" යකෝ මේක මාර වැඩක් නේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මෙතෙන්ට ආව හැම කෙනාම ඔය ෆෝර්ම් එක අතට අරන් කියනේ ඕක තමයි"</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"හරි හරි ඕක පුරවලා දෙනවකෝ. ඉක්මන් කරලා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස ආයෙමත් ෆෝර්ම් එක පුරවන්න පටන් ගත්තා. අමුත්තා ඒ අතරේ නැගිටලා කොහෙටදෝ යන්න ගියා . ෆෝර්ම් එක පුරවපු සිරිදාස කවුන්ටරේට ඒක බාරදීලා ආයෙම තමුන් හිටපු තැනට ආවා.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">විනාඩි කිහිපයකට පස්සෙ අමුත්තා කොලේකුත් අරගෙන සිරිදාස හිටපු තැනට ආවා. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" හා ඔන්න යන්න ඕන තැන ඇවිත් තියනවා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"කොහෙටද දිව්ය ලෝකෙ නේද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ම්හු කොරන්න දෙයක් නෑ ලොක්කෝ සිස්ටම් එකේ හැටියට අපාය තමයි සිලෙක්ට් වෙලා තියෙන්නෙ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මොකා .. ඒක වෙන්නෙ කොහොමද මං කොච්චරක් දාන දීලා ඇද්ද . හැම පෝයටම සිල් ගත්තා , වෙසක් පෝයට , පන්සලේ ආධාර පත්තර කීයක් නම් සම්මාදම් උනාද . ලොකු හාමුදුරුවෝ මට හැමදාම කිව්වෙ මං උපදින්නේ දිව්ය ලෝකෙ කියලා. "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මං දැන් එකපාරක් කිව්වනේ ඔහේලා හිතන ක්රමේට නෙවෙ මෙහෙ වැඩ කරන්නෙ කියලා.. දැන් ඉතිං කරන්න දෙයක් නෑ යමු.. "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අනේ අයියේ මේක කොම්පියුටර් ජිල්මාට් එකක් වෙන්න බැරිද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මේ..... මගෙන් මොකුත් නාහ එනවා මගෙ පස්සෙන් "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">බිම බලාගත්ත සිරිදාස ආයෙම අමුත්තාගේ පස්සෙන් වැටුනා..</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">ටික දුරක් ඇවිදගෙන ආව අමුත්තා ලොකු දොරක් ලග නැවතුනා එතන පහලට ඊතලයක් ගහලා තිබුනා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"මේ මොකක්ද මේ " </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මේක තමයි අපායට යන ලිෆ්ට් එක "</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8BmbmsgO9WRWhtIasjHEYsDwCkD510uTC4jyLUAIdNBj_wFaY0rrP68kJvNzKndXNU7nyOPUdFInuGXFaHv3IhpyuMXb-rQ-lic7M6TfTYzj5ko-L7V3S0oI6V1JgQAv8eCIsG71SOb2H/s1600/Lift-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8BmbmsgO9WRWhtIasjHEYsDwCkD510uTC4jyLUAIdNBj_wFaY0rrP68kJvNzKndXNU7nyOPUdFInuGXFaHv3IhpyuMXb-rQ-lic7M6TfTYzj5ko-L7V3S0oI6V1JgQAv8eCIsG71SOb2H/s320/Lift-2.jpg" width="320" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"> අමුත්තා පහලට තිබුන බොත්තමක් තද කලාම ලිෆ්ට් එකේ දොර ඇරුනා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"යමු " අමුත්තා ඉස්සර උනා සිරිදාසත් පස්සෙන් වැටුනා ඇතුලට ගිය අමුත්තා පහලටම වෙන්න තිබුන බොත්තම තද කලා ලිෆ්ට් එක හෙමින් පහලට යන්න ගත්තා.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අනේ අයියේ උන් මට වද දෙයිද අයියේ .."</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" කවුද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"යම රජ්ජුරුවෝ " </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" දැන් යම රජ්ජුරුවෝ කියලා කෙනෙක් නෑ බන් දැන් ඉන්නෙ සභාපති කෙනෙක් "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මොකා" </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඔව් .. රජ පාලනය උඹලගේ රටට වගේම මෙහෙටත් හරි ගියේ නෑ අන්තිමට සභාපති කෙනෙක් පත් කලා නිල කාලය අවුරුදු 5යි දැන් ඉන්න මනුස්සයනම් හොදයි."</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"එතකොට යම පල්ලෝ උන් වසයිද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" යම පල්ලෝ ... යමපල්ලෝ මෙහෙ නෑ ඉන්නෙ ' යම ඔෆිසර්ලා ' යම පල්ලා කියන එක වෘතීයට නිගා වෙනවා කියලා උන් නම වෙනස් කරගත්තා. "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">කතාව අතරතුර ලිෆ්ට් එක ගමනාන්තයට ඇවිත්</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"හා දැන් අර පැත්තට යමු " අමුත්තා ආයෙමත් ඉස්සර උනා .</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">ඇවිදගෙන ඉස්සරහට ගිය අමුත්තා දොරක් ලග නැවතුනා.. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" හා දැන් ඉතින් ඇතුලට ගිහින් යම සභාපති හම්බවෙලා තමුන්ට නියම කරන දේ අහගෙන එනවා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"අනේ අයියේ අයියට මම කියන ඕනම දෙයක් දෙන්නම් මාව බේරලා දෙනවකෝ මගෙ ලග තියන හැම දෙයක්ම දෙන්නම් "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මං කිව්වෙ දැන් වත් තේරෙනවද මෙහෙට එන්ඩ උනේ ඇයි කියලා හැම පෝයටම පන්සලේ හිටියට වැඩක් නෑ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස පුරුදු විදියටම බිම බලා ගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අනේ අයියේ අයියත් යමුකෝ .."</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඒ අහවල් මගුලකටද .. මෙහෙ ඒවා තහනම් ඉක්මනට යනවා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස බයෙන් බයෙන් දොර ලගට ගියා .. මොකා උනත් යකෙක් නේ සභාපති කියලා නම වෙනස් උනාට , සිරිදාස තමුන්ටම කියාගත්තා . සිරිදාස දොරට තට්ටුවක් දැම්මා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" එන්න ඇතුලට "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">ඇතුලෙන් කටහඬක් ආවා.. සිරිදාස බයෙන් බයෙන් දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගියා. ඇතුලේ පිලිවෙලට ඇදගත්ත මහත්තයෙක් ටයි කෝට් දාල. සිරිදාස උඩ බිම බැලුවා . </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh67PIQOz5tELJNnCXk4eOnNh8tU4oSnP03njOlYiEMCwwtSncX-pQsi-Ov8Rd-tiIPIrwjlaklsUIGvE60V7rm1sgaU-KuW_25sKU1-m93Zd7ScK-keD1zOQhyphenhyphenWrMD0FHsz3i5idwsYzg9/s1600/8811510-administrative-boss-sits-at-the-table-and-keeps-a-hand-on-the-envelope.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh67PIQOz5tELJNnCXk4eOnNh8tU4oSnP03njOlYiEMCwwtSncX-pQsi-Ov8Rd-tiIPIrwjlaklsUIGvE60V7rm1sgaU-KuW_25sKU1-m93Zd7ScK-keD1zOQhyphenhyphenWrMD0FHsz3i5idwsYzg9/s320/8811510-administrative-boss-sits-at-the-table-and-keeps-a-hand-on-the-envelope.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" යම රජ්ජුරුවෝ ඔබ තුමාද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" නෑ .. මං යම සභාපති " මහත්තයා හිනා වෙලා කිව්වා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඉදගන්න " සිරිදාස බයෙන් බයෙන් පුටුවේ ඉද ගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" දෙන්න බලන්න ටිකට් එක "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාසගේ ටිකට් එක ගත්ත යම සභාපති ටිකක් වෙලා ඒක දිහා බලන් හිටියා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"හ්ම්ම් .. හරි සිරිදාස මහත්තයා කරපු කියපු දේවල් නිසා එන්න උනේ මෙහෙට දැන් ඉතින් අපි ඒ කරපු වැරදි හරි ගස්ස ගන්න ඕන "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අනේ බුදු මහත්තයෝ මට වද දෙන්න එපා . ඔයාලට වැරදිලා මං පව් කරලා නෑ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" හා.. හා.. සිරිදාස මහත්තයා බයවෙන්න එපා කවුද කිව්වෙ වද දෙනවා කියලා "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ආයෙ මොනවා කියන්නද . මේ අපාය නේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඉතිං... "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඉතිං කියන්නෙ . දැන් මාව කටු ඉබුලෙ නග්ගයි . ලෝදිය පොවයි , මාව දෙකට ඉරයි , කෑලි කපයි "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" බුදු අම්මෝ... " සභාපති තුමා ඇස් දෙක උඩ තියාගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" කවුද එහෙම කරන්නෙ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඔබතුමාලනේ.. නැතුව අපායේ කිරි පොවනවද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඉතිං සිරිදාස මහ්ත්තයෝ මං ඔහෙලට එහෙම කලොත් ඔක්කොටම කලිං අපායට එන්නෙ මමනේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස ආයෙමත් සැරයක් ස්භාපති තුමා දිහා බැලුවා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" යකෝ ඒකත් ඇතතනේ " සිරිදාසට එහෙම කියවුනා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"දැන් එතකොට මහත්තයෝ මෙහෙ ඔය එක වදයක් වත් දෙන්නෙ නැද්ද "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" නෑ .. අපි ඔය කිසි දෙයක් කරන් නෑ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" එහෙනම් අපායෙ මොනවද කරන්නෙ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මෙහෙමයි සිරිදාස මහත්තයෝ. ඔයාල කරපු වැරදි හදාගන්න හැටි . ආයෙ වැරදි නොකර ජීවත් වෙන හැටි මෙහෙදි උගන්වනවා කොටිනම කියනවනම් මේක නිකං පුනුරුත්තාපන කදවුරක් වගේ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" නෑ.... " සිරිදාස ආයෙමත් කට ඇරගත්තා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" ඒ කියන්නෙ වදයක් දෙන්නෙම නෑ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" නෑ... උදේ හවස දේශන තියනවා , පරීක්ශන තියනවා ඒවා කරල සාර්ථකව නිමා කරන කට්ටියව ආයෙම මනුස්ස ලෝකෙට යවනවා ඊට පස්සෙ පුලුවන් . හරි මනුස්සයෙක් ව්ගේ ජීවත් වෙලා දිව්ය ලෝකෙ යන්න "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">"දැන් සිරිදාස මහත්තයා යන්න ඔබතුමාට කරනන තියන දේවල් තව ටිකකින් දැනුම් දෙයි "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස සභාපති තුමාට වැදගෙනම කාමරෙන් එලියට ආවා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">කාමරේ දොර ලග අමුත්තා හිනාවේගන ඉන්නවා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මොකෝ දැන් හරිද .. දැන් වත් ඔය ටික හරියට කරලා දිව්ය ලෝකෙ යන්න ට්රයි කරනවා " අමුත්තා සිරිදාස දිහා බලගෙන හිනා වුනා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" අයියේ අපි හැම දෙයක්ම වැරදියටනේ බන් හිතාගෙන ඉදලා තියෙන්නෙ "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">සිරිදාස දිහා බලා ආයෙමත් සැරයක් හිනා වුන අමුත්තා සිරිදාසට මෙහෙම කිව්වා</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">" මෙතෙන්ට එන හැම එකාම..... ඔය දොරෙන් එලියට ඇවිත් කියන්නෙත් ඕකම තමයි "</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">_____________________________________________</span></div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-46271475269494232412012-02-28T23:49:00.001+05:302012-02-28T23:52:17.398+05:30රතු කමිසය<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFZcrRSr8FP8JJf5HLx3UGvcBr7KONCL3_iqhjQm0Q_T7DuENljkSKLxfUsERpO-RiTmUxPY2oNsm1n233PeZRBBONlGTXyP7RIGm045QMdvmqNpcIAojW3Ccb6yBkQrtRv-CRun6V2IO5/s1600/red20shirt1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFZcrRSr8FP8JJf5HLx3UGvcBr7KONCL3_iqhjQm0Q_T7DuENljkSKLxfUsERpO-RiTmUxPY2oNsm1n233PeZRBBONlGTXyP7RIGm045QMdvmqNpcIAojW3Ccb6yBkQrtRv-CRun6V2IO5/s320/red20shirt1.gif" width="297" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">වෙල් යාය පුරාවට වැටෙන එලිය මලානිකය.. ඈතින් ඇහෙන කුරුල්ලෙකුගේ කෑ ගෑමක් හැරෙන්නට වෙනත් හඬකින් කිලිටි නොවෙන වෙල් යායේ ඈත කෙලවරක යාන්තමින් රුවක් දිස් වේ.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කඩ මංඩියට ගිය අප්පුහාමි නියර උඩ කල්පනාවට වැටීගෙන ඇත. ඔහුගේ කල්පනාව ගොයම ගැනය කොතරම් කලත් සතුන්ගෙන ගොයමට වෙන වින වැඩි යැයි අප්පුහාමිට සිතේ. තෙල් පෝර ගහන්නට උනත් හිත එකලාසයක් නැත. මුදලාලිට පියවන්නට ඇති මුදල සිහි වන විට අලුතෙන් තෙල් ගැසීමද කබලෙන් ලිපට වැටීමක් යැයි අප්පුහාමිට සිතේ.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">හීන් ඇඳිරිය වැටීගෙන එයි. කල්පනාවෙන් මිදුන අප්පුහාමි ගෙපැල දෙසට ඇදෙයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කඩුල්ල අද්දරට ආ අප්පුහාමිට වැලේ වනා ඇති රතු කමිසය පෙනෙයි. ඔහුගේ මුවඟට සිනාවක් නැගේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"කොල්ලා ගෙදර ඇවිත් "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ගමේ ඉස්කෝලයෙන් විශ්ව විද්යාලයට ගිය එකම පුද්ගලයා රත්නසිරිය. ඒ ගැන ඒ දවස්වල ගමේ මිනිස්සු බොහෝ ගෞරවයෙන් කතා කල බව අප්පුහාමිට මතකය. ඉගනීමට මහත් දස්කමක් දැක්වූ රත්නසිරි කවදා හෝ රටේ මහ තැනකින් නතර වන බව ගමේ උන් මෙන්ම අප්පුහාමිද හිස් මුදුනෙන් විශ්වාස කලේය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ඒත් හැමදේම වෙනස් වෙන්නට මහා කාලයක් ගියේ නැත. රත්නසිරි අදින පලදින හැටි මෙන්ම කතාවද සෑහෙන්නට වෙනස් විය. කොන්ඩය පිලිවෙලකට කපා ප්රසන්නව සිටි රත්නසිරි මාස ගනනකින් රැවුල හා කොන්ඩය කැපුවේ නැත. කතා බහ කරන ඒවාගේද වැඩි හරියක් අප්පුහාමිට තියා ගමේ උන් වැඩි හරියකට තේරුනේ නැත.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">අප්පුහාමි බොහෝම කලබල උනේ රත්නසිරි දකින දකින් කොලුකුරුට්ටන්ට "සහෝදරයා " කියන්නට පටන් ගත්තාට පසුවය ගමේ හැම ගෑනිගේම ලමයින් රත්නසිරිගේ සහෝදරයන් වූයේ කෙසේදැයි අප්පුහාමිට මහත් ප්රහේලිකාවක් විය. අප්පුහාමි හාමිනේටද ඒ දවස් වල මුහුණ පෙන්නා කතා කලේ ඉඳ හිටය. රතුපාට කමිසය රත්නසිරිගේ ජාතික ඇදුම වූයේ ඒ කාලයේය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කඩුල්ල පන්නා ගෙට ඇතුල්වූ අප්පුහාමි වැල් ඇඳමත දිගාවිය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" හාමිනේ කහට කෝප්පයක් ගෙනාවනම් මහ දුරක් ගියා වගේ උගුර කටත් වේලිලා " අප්පුහාමි පිලිතුරක් නොලබාම ඔහේ කතා කරයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"මේ පාරත් හොයමට සත්තු වහලා මොකක් කරන්නද මන්දා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> එවර සිරියාවතිගේ හඬ කුස්සිකෑල්ලෙන් මතු විනි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඒ මොකෝ තෙල් ගැහුවෙ ගිය මාසෙ නේද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">''හ්ම්ම්.. ඒත් වැස්ස නිසාද කොහෙද අනික දැන් තියන තෙල් බේතුත් සැර බාලද මන්දා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අර ඒබරනුත් මන් දැක්කා උදේ මුදලාලියගේ කඩේ පැත්තේ යනවා පහල ලියද්දෙත් එහෙනම් සත්තු වහලා ඇති "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">දෙන්නා දෙමහල්ලන්ගේ කතාව අතරේ.. රත්නසිරි කාමර කෑල්ලේ දොරින් එබිකම් කරයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">ඕවා බහුජාතික කොම්පැනි වල කුමන්ත්රන තාත්තේ.. ආනයනය කරපු කෘෂි රසායනික වල ආසනික් ඕවා ගහලා අපේ පරම්පරාව විනාශ කරන්න උන් හදන්නේ කෘෂිකර්ම ඇමතිවරයා ගේ ඉදලා කඩ කාරයට යනකම් බහුජාතික සමාගම්වල මුදලට යට වෙලා . තාත්තලා දැන් වත් මේවට විරුද්ධව නැගිටින්න ඕන.. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">අප්පුහාමිට මේවා තේරෙන්නේ නැත ඔහුට තේරෙන එකම දේ ගොයමට සත්තු වසා ඇති බවත් හෙට අනිද්දාටම යමක් නොකරන්නේ නම් ඊලග කන්නයම බඩගින්නෙ ඉන්නට වෙන බවත්ය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අනේ මන්දා පුතේ මට ඕවා තෙරෙන් නෑ මොනා හරි දැන්ම නොකලොත් ඊලග කන්නෙත් බඩගින්නේ . අනික උබේ වියදමටත් සල්ලි එපැයි."</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තාත්තලට කවදාවත් තේරෙන් නෑ .. අපී සටන් කරන්නේ ඒ වෙනුවෙන් අද අපි පැයක් 3ක් පාරවල් වැහුවා.. අද අපේ අධ්යාපන ඇමතියට උණ හැදෙන්න ඇති. උන්ට තේරෙන්නේ ඒ බාසාවෙන් විතරයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" සීවරං දෙයි හාමුදුරුවනේ " අප්පුහාමිට පුදුමයෙන් මුමුනයි.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඒ කිව්වෙ මයෙ පුතේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අපි එකපාරක් කිව්වා අපි කියපුවා ඇහුවේ නෑ අද අපි උන්ට තෙරෙන බාසාවෙන් කිව්වා අද මුලු කොළඹම පැය 3ක් පාරවල් වැහිලා වාහන හිරවෙලා දැන් උන්ට අපි කියන දේ තේරෙයි "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"ඉතිං පුතේ අද එහෙනම් ඇමතිතුමා වාහනේට වෙලා හිරවෙලා ඉන්න ඇති නේද. මිනිහට හොදටම තරහ යන්ඩ ඇති "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"ඇමතිලා කොහෙද තාත්තේ ඔය බ්ලොක් අස්සෙ යන්නෙ අනික් උන් පාරවල් වල ඉන්නවයැ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එහෙනම් පුතේ දැන් කිව්වෙ ඇමතිට හොදටම තේරෙන්ඩ ඇති කියලා "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඔව් උන්ට තේරෙන්න ඇති අපේ බලේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">අප්පුහාමිට මේවා අන්ඩර දෙමලය ඇමති පාරේ නොහිටියානම් ඇමතිට දැනෙන අමරුව කුමක් දැයි ඔහුට කිසිම අයුරකින් තේරෙන්නේ නැත . එසෙ නම් දුක් විදින්නට ඇත්තේ තමා වැනිම අහිංසකයන්ය මාසෙ පඩියට කඹුරා ගෙදර යන කන්තෝරු කාරයන්ය. පාසල් වලින් ගෙදර යන පොඩි උන්ය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" ඉතිං පුතේ එහෙනම් දුක් විදලා තියෙන්නේ අහිංසක මිනිස්සුනේ.. "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">අප්පුහාමි තමුන්ට වැටහුනු එකම කාරනය වචන වලට පෙරලුවෙ රත්නසිරි දෙස නොබලාය.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">තාත්තලාට ඕවා තේරෙන් නෑ කවදාවත් තේරුම් ගන්නේත් නෑ. අපි සටන් කරන්නේ මොකක් වෙනුවෙන්ද කියලා තේරුම් ගන්නකොට පමා වැඩි. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">"උන්ට ඕවගේ අමාරුවක් දැනෙන් නෑ පුතේ මේ වෙන හැම දෙයක්ම නොදැක්කා , නොදැනුනා වගේ ඉන්න උන්ට ඔවා තේරෙයිද "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">රත්නසිරිට දැන් යකා වැහී ඇත. අප්පුහාමිලා නොතේරෙන රත්නසිරිලාට තේරෙන එකම දේ තේරුම් බේරුම් කරගැනීමෙ මහා සටනක් ඔහු තනිවෙලාය</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" එහෙම කියලා හැමදාම අහක බලන් ඉන්නද අපි අපේ සටන අත අරින් නෑ . තාත්තලාගේ ඔය ගතානුගතික කමයි අපිව කන්නේ . අපි හැමදාම අහක බලන් හිටියොත් උන් අපිව පාගලා දානවා උන්ට තේරෙනකම් අපි මේ සටන ගෙනියනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">රත්නසිරි ඔහේ කියවමින් වැල දෙසට යයි රතුපාට කමිසය ඇඟලාගන්නා ඔහු පල්ලම් බහි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">කඩුල්ල අද්දර නැවතුනු ඔහු යමක් මතක් වූවකු සේ ගෙපැල දෙස බලයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" තාත්තේ මේක හැමෝටම තේරුම් ගන්න වෙනවා එහෙම නොවුනොත් ඒක අපිටම කරගන්න ද්රෝහිකම්ක් මේවා තේරුම් නොගන්න එකා ද්රෝහියෙක්...!! "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">රත්නසිරි පල්ලම් බහී අහන් ඉන්නට අහල පහල කිසිවෙකු නැතත් නියර දිගේ ඔහු තනිව කියවමින් ඇවිද යනු පෙනේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">සිරියාවතී කහට කෝප්පයත් ගෙන කුස්සිකෑල්ලෙන් මතු වේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" මොනවද පුතන්ඩියා කියන්නේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" දෝහියෝ කියන්නේ "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" කවුද අප්පේ.... " සිරියාවතී පුදුමයෙන් විමසයි</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">" අපි .....!! "</span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<br class="Apple-interchange-newline" />උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-10753070911528708452012-01-27T22:43:00.001+05:302012-01-27T22:44:49.332+05:30අපිත් බුදුන් වඳිනවා<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsvTwsQGGWYlqdH_1n7Iu_CP33TWsCVNKoKmuLxYrSvWwo6w64UW3D2IQy2vM9omw54PioLKvz3Hus60I7-cbcDdsPuD7Vi-Vy-Fp_qqy2wCruFtKdp-Y1A3mxEMuv_dzwNLxyXnLDr_46/s400/297592_10150398140821382_53437116381_8249080_72445223_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsvTwsQGGWYlqdH_1n7Iu_CP33TWsCVNKoKmuLxYrSvWwo6w64UW3D2IQy2vM9omw54PioLKvz3Hus60I7-cbcDdsPuD7Vi-Vy-Fp_qqy2wCruFtKdp-Y1A3mxEMuv_dzwNLxyXnLDr_46/s400/297592_10150398140821382_53437116381_8249080_72445223_n.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">තමා හිසට තමන්ගෙ අත නැති දවසුත් තියනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ලබා උපන් හැටි කියමින් දේව පැතුම් පතනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">මනුස්සකම රන් කහවනු ලගදි දෙකට නැවෙනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">පින් කරන්න දැන් දෙයියොත් මාසෙ පඩිය බලනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">මහ පාරේ වීදි පුරා කඩවල පින් තියනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අත බර අය සදලුතලෙන් බැසවිත් පින් ගන්නවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">තව්තිසාවෙ බැංකුවෙ අය ඒ පින් කඳ මනිනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අතේ සතේ නැති එකාට දෙයියෝ අහක බලනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අපේ හිතෙත් උසම තැනක පසේ බුදුන් ඉන්නවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">මල් පුදන්න තැනක් නැතත් හිතේ පැතුම් තියනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">කුසේ ගින්න මරා ගන්න දවස අපෙත් ගෙවෙනවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අතේ සතේ නැතත් පුතේ අපිත් බුදුන් වඳිනවා</span></div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-80200945332421134822012-01-11T22:34:00.000+05:302012-01-11T22:34:00.924+05:30<span style="font-size: large;">පෝය දා එනකම්ම</span><br />
<span style="font-size: large;">අතේ ඇඟිලි ටික</span><br />
<span style="font-size: large;">ගණින මං</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">පෝය දා පන්සලට </span><br />
<span style="font-size: large;">පැඳුරු කඩමළු අරන්</span><br />
<span style="font-size: large;">හනි හනික පය තිබ්බේ</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">වෙන මොකටවත් නෙවෙයි </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">මගේ මුල් පෙම් කවේ හුන්</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇයත් සිල් ගන්ට පෝයට</span><br />
<span style="font-size: large;">පුද බිමට එන නිසා</span><br />
<br />
<br />
<br />සෙනරත් බණ්ඩාර (සිංහල පද්ය රටා.....)http://www.blogger.com/profile/08504154853700439057noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-71388554827046204752011-12-20T20:19:00.005+05:302011-12-20T20:26:34.087+05:30අමා මහ නිවන්<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBHN6qu0DGoqdqaXHS-esNFgZ-GKS9ITB4BMb3YLfocWpOwl6veXX3bJoIcwLqu6us46DfjCD9Wq5ujzf6sMli6-VASzOdNrIUWMjxk6XSRjamMok9nFcS7zpGJ6GGhc4YTqGBinHLxTSz/s400/you.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBHN6qu0DGoqdqaXHS-esNFgZ-GKS9ITB4BMb3YLfocWpOwl6veXX3bJoIcwLqu6us46DfjCD9Wq5ujzf6sMli6-VASzOdNrIUWMjxk6XSRjamMok9nFcS7zpGJ6GGhc4YTqGBinHLxTSz/s400/you.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අමා මහ නිවන් කෙලවර පතාගෙන අපිත් හැමවිට</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">උනුන් ලඟ දනින් වැදගෙන නිවන් පතනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">කල්ප කාලයක් කල පව් සැරයටියෙන් වෙර අරගෙන</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">දකින දකින පන්සල් වල පව් හෝදනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">මිනීමරු දනෝ ගිනි බිඳ ඉතින් පරලොවට ගිය කල</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අපේ මහ දනෝ උන්ටත් නිවන් පතනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">සැමට පොදු බැනර් ඇඳගෙන සත්ගුණවත් මරු සිරාට</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">වැලිකඩ ලඟ බෝධියකින් නිවන් පතනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අමා මහ බුදුන් සිහිකර කියා අපි වැටී ඇති වල</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">බුදුන් දහම් සඟ සරණින් පිහිට පතනවා</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">සිනාසී නැටුම් නැටුවත් පමාවී දැනෙයි කාටත්</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">අපිට වැරදිලා කියලා අපිම දන්නවා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-87169826178858129942011-11-22T23:58:00.001+05:302011-11-23T00:01:49.666+05:30මාවතේ අපි<div style="text-align: center;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji43h2yYSe0zHSSv6WfWxKnBpLYh9wO_Z8e8icWgCVLj5kL3xFGeJDU_QcdYme3EClXE8dulvuyeA2LBvWKKJnV0TDwstItDDhI86XBt66s_4lFtk467UgaVdZLyUM8wzwQIo9lC9oWYi7/s400/3379505437_2acb32c389.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji43h2yYSe0zHSSv6WfWxKnBpLYh9wO_Z8e8icWgCVLj5kL3xFGeJDU_QcdYme3EClXE8dulvuyeA2LBvWKKJnV0TDwstItDDhI86XBt66s_4lFtk467UgaVdZLyUM8wzwQIo9lC9oWYi7/s400/3379505437_2acb32c389.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තනා ගත් පැල දිරා ගොස් ඇත</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මාවතේ අපි සොයමු ඉඩ කඩ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උපන් මිනිසුන් මියෙන ලොව තුල</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මග බලාගෙන හිඳිනු කුමටද</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ලෙයින් උපනත් ලෙයම පෙවුනත්</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ලොවේ බැමි නැත තදට බැඳුනේ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මහා මන්දිර පුතුන් තැනුවත්</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැදුර තුල නැත සෙවන ලැබුනේ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැගී එන හිරු ගිලී යන තුරු</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඉඳින් මැණිකේ මගේ තනියට</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මාවතේ මිය ඇදෙන දවසට</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">යමුද මැණිකේ මගේ තනියට</span><br />
</div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-57992219562645500182011-11-09T19:47:00.002+05:302011-11-20T15:07:27.980+05:30දන්න අය දන්නවා.....<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;"> නොයෙක් දේවල් ගැන මිනිස්සු විවිධාකාර මත දරනවා. උදාහරණයක් විදිහට ඇඳුම් අඳින්නෙ ඇයි කියන කාරණාව ගත්තොත්, නොයෙකුත් උත්තර හම්බෙන්නට පුළුවන්. නමුත් දන්න අය දන්නවා, මිනිස්සු ඇඳුම් අඳින්නට පුරුදු වුණේ අත පිහ ගැනීමට බව.<br />
<br />
බොහෝම ඉස්සර කාලෙ මිනිස්සු ඇඳුම් ඇන්දෙ නෑ. කෑවට පස්සෙ, අත් හෝදගෙන, අත් දෙක ඉස්සරහට දික් කරගෙන ඉන්නවා වේළෙනකම්. කොටින්ම ආපන ශාලා ආදියෙහි වෙනම කොටසක් වෙන් කරලා තිබුණා මෙහෙම අත් වේළන්නන් වෙනුවෙන්. අව්වෙන් අත් වේළන්නට මිනිස්සු අකමැති වුණු හින්දා, සිසිල් මඳ පවන සහිත එළිමහනක, වාඩි වෙන්නට බංකු තියලා, ඒ ඉදිරියෙන් අත් වේළෙනතුරු බල බල ඉන්නට මලින් බර පුංචි උයන් කෑල්ලක් එහෙමත් හදලා තිබුණා. කොටින්ම, මිනිස්සු ආපනශාලාවකට යන්නට පෙර සොයා බලන්නෙ එතන කෑම හොඳද කියලා නොවෙයි, අත් වේළන උයනෙ තියෙන මල් මොනවද කියලා. මේ හින්දා ආපනශාලා හිමියන් අතර තරගයක් ඇති වුණා තමන්ගෙ අත් වේළන උයනෙ වෙනසක් තුළින් පාරිභෝගිකයින් ගෙන්වා ගැනීමට; මොකද, කෑමනම් ඉතින් හැමතැනම එක වගේනෙ.<br />
<br />
එක් ආපනශාලා හිමියෙක් වෙනස්ම විදිහකට කල්පනා කළා. මොන මල්ද කියලා තෝරනු වෙනුවට ඔහු තමාගෙ අත් වේළන උයනට ගෙන්නුවා මිනිහෙක්.<br />
<br />
ඔව්, මිනිහෙක්.<br />
මිනිහෙක් කිව්වට නිකම්ම මිනිහෙක් නෙවෙයි. බොරු කීමට දක්ෂ මිනිහෙක්. මේ මිනිහා අත් වේළන අය ඉදිරියෙ හිටගෙන බොරු කියන්නට වුණා. මිනිස්සු මේ මිනිහගෙ බොරු අහලා පුදුමයට පත් වුණා. ඒවා විශ්වාස කරලා රැවටුණා. පස්සෙ ඒවා බොරු බව දැනගෙන තවත් පුදුම වුණා. පුදුම වෙලා ඉවර වුණාට පස්සෙ තමන්ටම හිනා වුණා.<br />
<br />
ඉක්මණීන්ම අනික් ආපන ශාලා හිමියනුත් බොරු කාරයන්ව හොයා ගත්තා. බොරු කීම රැකියාවක් කර ගත් මිනිස්සු එන්න එන්නම වැඩි වුණා. ඔවුන් අතරෙත් තරගයක් ඇති වුණා. සමහර විශාල ආපනශාලාවල බොරු කියන මිනිස්සු කීපදෙනෙක් එකවර, එක පෙළට සේවය කරන වෙලාවල් පවා තිබුණා. වඩා හොඳින් බොරු කියන්නට දත් මිනිස්සු තමන්ගෙ හැකියාව වෙනුවෙන් වැඩිපුර සැළකිලි බලාපොරොත්තු වුණා. වඩාත් හොඳින් බොරු කියන බොරු කාරයින් ඉන්නා තැන්වලට ගොස් අත් වේළීම නම්බුවක්යැයි සාමාන්ය මිනිස්සු කල්පනා කළා.<br />
<br />
කෑම බීම වලට වඩා බොරු කාරයින් ගැන මිනිස්සු සැළකිලිමත් බව දුටු ආපනශාලා හිමියන් බොරු කාරයින්ට වඩාත් හොඳින් සැළකුවා. ආපනශාලාවල ඉතිරි වෙන සියළුම කෑම ඔවුන්ට නොමිළේ දුන්නා. මේ නිසා බොරු කාරයන් ටික ටික තරබාරු වුණා. කොහොමත් කෑම ටික හම්බෙන හින්දා ඔවුන් කම්මැළි වුණා. අලුතින් බොරු ගොතා කියනු වෙනුවට, ඔවුන් හැමදාම එකම බොරු ටික කියන්නට වුණා.<br />
<br />
අත් වේළන මිනිස්සුන්ට හැමදාම අහන මේ බොරු අහලාම එපා වුණා. ඒ නිසා ඔවුන් බොරු කාරයන් කියන දේවල් අහන් ඉන්නවා වගේ පෙනුණට, ඉන් එපිට තියෙන උයනෙ මල් දිහා බලන්නට පෙළඹූණා. <br />
<br />
ඕනෑවට වඩා කෑම ලැබීමෙන් තරබාරු වී සිටි බොරු කාරයින්ගේ විනිවිදභාවය අඩු වෙලා තිබුණා. මේ නිසා මිනිස්සුන්ට උයනෙ මල් හොඳින් පෙනුණෙ නෑ. එතකොට මිනිස්සු කලබල වුණා. <br />
<br />
ඔවුන් ආපනශාලා හිමියන්ට පැමිණිළි කළා. විනිවිදභාවයක් නැති බොරු කාරයින්ව ඉවත් කර නැවත මල් උයන් බැලීමට පහසුකම් සපයන ලෙස ඉල්ලා සිටියා. ඒත් බොරු කාරයින් බොරු ගොඩක් කියා ආපනශාලා හිමියන්ව රැවැට්ටුවා; තමන්ව දිගටම සේවයේ යෙදවිය යුතු බව ඔවුන් ආපනශාලා හිමියන්ට ඒත්තු ගැන්නුවා. <br />
<br />
තමන් කැමති පරිදි අත් වේළීමේ මානව අයිතිවාසිකම අහිමි වීම නිසා මිනිස්සු කෝප වුණා. ඔවුන් එකතු වෙලා නඩු කාරයෙක් හොයාගෙන ගියා.<br />
<br />
ඒ කාලෙ නඩු අහන්නෙ දැන් වගේ නොවෙයි. නඩු කාරයා කාමරේකට වෙලා ඉන්නවා. එක් එක් පක්ෂය ගිහින් වෙන වෙනම නඩු කාරයා හම්බෙනවා. ඊට පස්සෙ නඩු කාරයා අපක්ෂපාතී තීරණයක් දෙනවා.<br />
<br />
ඉතින් නඩු කාරයා කාමරේට වෙලා හිටියා. මුළින්ම ඇතුළට ගියෙ සාමාන්ය මිනිස්සු. ඔවුන් තමන්ගෙ චෝදනාව ඉදිරිපත් කළා. <br />
"නඩුකාරතුමනි, ආපනශාලා හිමියන් බොරු කාරයින්ව සේවයේ යොදවා ඇති හින්දා, අපට අත් වේළෙනතුරු මල් බලන්නට විදිහක් නෑ." <br />
ඔවුන් කියා සිටියා. නඩු කාරයා බොහොම කෝප වුණා. ඔහු නැගිටලා අඩි පොළොවෙ හප්පලා මෙහෙම කිව්වා:<br />
"මොනවා?"<br />
<br />
ඉතින් මිනිස්සු ආයෙමත් තමන්ගෙ චෝදනාව ඉදිරිපත් කළා. එතකොට නඩුකාරයා ආයෙත් සන්සුන් වෙලා ඉඳගත්තා. ඉඳගෙන අත දික් කළා.<br />
"මොනවද ඔබලා ළඟ තියෙන්නෙ?"<br />
මිනිස්සු මූණෙන් මූණ බලා ගත්තා. හැමෝම ළඟ එක එක දේවල් තිබුණු නමුත් කවුරුත් කැමති වුණේ නෑ තමන් ළඟ තිබුණු දේවල් නඩු කාරයට දීමට. තමන් ළඟ තිබුණු දේවල් දුන් පසු, අනෙක් අය නොදී හිටියොත් තමුන් මෝඩයෙක් වෙන බව හැමෝම කල්පනා කළා.<br />
<br />
නඩු කාරයා අත ආපහු ගත්තා. "කමක් නැහැ." ඔහු කිව්වා.<br />
<br />
ඊලඟට ආපනශාලා හිමියන් ඇතුළට ගියා. ඔවුන් කිසිම දෙයක් කිව්වෙ නැහැ; නඩු කාරයා අත දික් කරන තුරු හිටියෙත් නැහැ. ඔවුන් තමන්ගෙ සේවකයන්ට අණ කළා ආපනශාලාවල තියෙන හොදම කෑම නඩු කාරයගෙ නිවසට ගෙන යන ලෙසට. ඒ නඩු කාරයට කරන ගෞරවයක් විදිහට. නමුත් අණ කරන ගමන් ඔවුන් සේවකයන්ට ඇස් ගැහුවා.<br />
<br />
නඩු කාරයා ඔහුගෙ බුද්ධිමත් ඇස්වලින් ආපනශාලා හිමියන් දිහා බැලුවා.<br />
"කමක් නැහැ." ඔහු කිව්වා.<br />
<br />
ඊලඟට ඇතුළට ගියෙ බොරු කාරයින්. ඔවුන් දක්ෂ විදිහට කතා කළා; තමන් දිගටම සේවයේ යෙදී සිටිය යුත්තෙ මන්ද, හෙමින් පිපෙන මල් දෙස බලා සිටීමෙන් මිනිසුන්ගෙ ඉවසීම නැති වී ඔවුන්ට අධික රුධිර පීඩනය හැදෙන්නේ කෙසේද, අසා සිටීම වෙනුවට බලා සිටීම තෝරා ගැනීමෙන් වැඩ කරන කාලය අඩු වන්නේ කෙසේද වගේ බරපතල කරුණු ඔවුන් සාකච්ඡා කළා.<br />
<br />
නඩු කාරයා ඔහුගෙ අත දික් කළා. <br />
"මොනවද ඔබලා ළඟ තියෙන්නෙ?"<br />
බොරු කාරයින් එකිනෙකා සමග තරගයට කතා කරන්නට වුණා. තමන් නඩු කාරයා වෙනුවෙන් කරන්නට සිටින බොහෝ දේවල් ගැන ඔවුන් කිව්වා; එකිනෙකට නොදෙවෙනි ආකර්ෂණීය පොරොන්දු රාශියක් ඔවුන් නඩු කාරයාට දුන්නා. එකවර දිය හැකි දේවල්, කොටස් වශයෙන් දිය හැකි දේවල්, වසර දහයකින් දිය හැකි දේවල් ආදී වශයෙන් විවිධ දේවල් ගැන ඔවුන් පොරොන්දු වුණා.<br />
<br />
නඩු කාරයා අත ආපහු ගත්තා. ඔහු බලාපොරොත්තු පිරි දෑසින් බොරුකාරයින් දිහා බැලුවා.<br />
"කමක් නැහැ." ඔහු කිව්වා.<br />
<br />
ඊට පස්සෙ නඩු කාරයා කාමරෙන් එළියට ඇවිත් තීරණය දුන්නා.<br />
"මිනිස්සු අත් වේළීම සඳහා අනවශ්ය තරම් කාලයක් වැය කරන බව පෙනී යනවා. මේ පිළිබඳව සොයා බැලීම සඳහා ත්රිපුද්ගල කමිටුවක් පත් කරනවා." ඔහු කිව්වා.<br />
<br />
ත්රිපුද්ගල කමිටුව කාමරේක රැස් වුණා. අත් වේළීම වෙනුවට මිනිස්සු අත් පිස දැමීමට පුරුදු විය යුතුයයිද, ඒ සඳහා නිරතුරුව බෙල්ලේ රෙදි පටියක් එල්ලාගෙන සිටිය යුතුයයිද ඔවුන් නිර්දේශ කළා.<br />
<br />
ඊට පස්සෙ මිනිස්සු බෙල්ලෙ රෙදි පටියක් ගැට ගහගෙන ඉන්නට පුරුදු වුණා. කාලයත් එක්ක වෙනස් වෙවී ඇවිත් අද තියෙන ඇඳුම් බවට පෙරළුණේ ඒ රෙදි පටිය. ඒත් අදත්, මුල අමතක නොකරන හොඳ මිනිස්සු බෙල්ලෙ රෙදි පටියක් ගැට ගහගෙන ඉන්නවා; තමන් මල් බැලීමටවත්, අත් වේළීමටවත් කාලය නාස්ති නොකරන බවත්, අණට කීකරු බවත් ඔවුන් එයින් පෙන්නුම් කරනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ තරම්ම නිහතමානී නොවුණත්, අනික් මිනිස්සුත් වට පිට බලලා, ඇඳන් ඉන්න ඇඳුමෙ අත් පිහින එක අදටත් කරනවා.<br />
<br />
මිනිස්සු අත් පිහ දමන්නට පටන් ගත් නිසා බොරු කාරයින්ට ආපනශාලාවල රස්සාව නැති වුණා. නමුත් ඔවුන්ගෙ හැකියාව නිසා වෙනත් රැකියා අවස්ථා ලැබුණා. <br />
<br />
හැකියාවට රැකියාවක් කියන කියමන හැදුණෙ ඒ හින්දා.</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-5405449162435415362011-10-07T22:28:00.009+05:302011-11-20T15:14:45.436+05:30ජිවිතය උරගැම<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 130%;"><br /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig5EvLhcDUoQVeF-ZwjdmN_LEvy6TKnk-7VUnAU0cIVyWx1vnz47oRoPwax4MvXbbRzKcvMDJ91FuSqpzTVe14ySOyYEl0MsxJmDzFa50eCSt_QKZkrrTn_SWUqmZyMOTlKbNn_o2iyuhY/s1600/DSC_9790.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig5EvLhcDUoQVeF-ZwjdmN_LEvy6TKnk-7VUnAU0cIVyWx1vnz47oRoPwax4MvXbbRzKcvMDJ91FuSqpzTVe14ySOyYEl0MsxJmDzFa50eCSt_QKZkrrTn_SWUqmZyMOTlKbNn_o2iyuhY/s400/DSC_9790.jpg" width="400" /></a></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 21px;"><br /></span><br />
<span style="font-size: 130%;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">භුමිතෙල් කාළයි<br />කෝර හාල් බාගයයි<br />කරවල පනහයි<br />පොල් ගෙඩියයි<br />පොල් තෙල් අරික්කාළයි<br />සිනී දෙසිය පනහයි<br /><br />ආබාධිත සැමියට<br />සුදු බිඩි දෙකයි<br /><br />හවසට ගෙදර ගෙනියන්න<br />තවම විකුණුවේ ට්කට් දෙකයි<br />අනේ නෝනා මහතුනේ<br /><br />ඔබ වාසනාව උරගාද්දි<br />මම ජිවිතය උරගානවා</span></div>නුවන් තිලංගhttp://www.blogger.com/profile/14844323583519642770noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-83600896365466209102011-10-07T21:44:00.005+05:302011-10-07T22:20:38.814+05:30හැදු මව<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9s9XYF8EZ4TNY_dNA5_GGqyVyqqSCszf4BPFSDvKBHMAhSlNRrvE4vNnZw4Z-EQC0u_4R1PtPNTOIBGnQh_oVFudIzCexvhwJElARlgRJaonDxnRJ8CUF7G1qirV-n1LK7Y938lUYotE/s1600/suckling-from-cow.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5660790221858337906" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9s9XYF8EZ4TNY_dNA5_GGqyVyqqSCszf4BPFSDvKBHMAhSlNRrvE4vNnZw4Z-EQC0u_4R1PtPNTOIBGnQh_oVFudIzCexvhwJElARlgRJaonDxnRJ8CUF7G1qirV-n1LK7Y938lUYotE/s320/suckling-from-cow.JPG" style="cursor: pointer; display: block; height: 213px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අසම්මත ප්රේමයක<br />
අතුරු එලයක් වූ වැරැද්දට<br />
වන ලැහැබක් උරුම වූ මට<br />
දෙතනේ ලේ කිරට හරවා<br />
පෙව්වේ ඔබයි කිරි අම්මේ<br />
<br />
ඔබ මරා මස් බුදින උන්<br />
කෙරෙහි වෛර නොකරමින්<br />
දෙවෙනි මව් වූයේ ඔබයි අම්මේ<br />
<br />
ඔබේ දරුවන් නිසා එරුණු කිරි<br />
මා වෙනුවෙන් පුදන්නට<br />
ඔබ උත්තරිතර වුණු නියාවෙන්<br />
<br />
ලෝකයා මොනවා කියූවත්<br />
මා හැදූ මව ඔබය කීමට<br />
මගේ හද නොපැකිලේ, අම්මේ<br />
</span>
<br />
</div>නුවන් තිලංගhttp://www.blogger.com/profile/14844323583519642770noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-69337086942464452292011-10-07T15:53:00.007+05:302011-10-07T22:21:03.774+05:30Conference එක<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හුඟ කාලෙකින් කවියක් දැම්මේ නෑ<br />
චන්දිමා බනිනවා<span style="font-family: arial;">, පූසා ගොරෝනවා</span><br />
<span style="font-family: arial;">"වෙලාවක් නෑ බන්, කවි සිතුවිලි හැංගිලා..."</span><br />
<span style="font-family: arial;"></span><br />
<span style="font-family: arial;">"උඹට දැන් අපිව මතක නෑ."</span><br />
<span style="font-family: arial;">"උඹ අපිට ආදරේ නෑ."</span><br />
<span style="font-family: arial;">"උඹ වැඩිය කතා නෑ."</span><br />
<span style="font-family: arial;">ආඩපාලි කෝටියයි!</span><br />
<span style="font-family: arial;">ඒ මදිවට කෙල්ලෙකුත් ජෝඩු කරලා!!</span><br />
<span style="font-family: arial;"></span><br />
<span style="font-family: arial;">හොඳ වෙලාවට ඔපිසියෙන්</span><br />
<span style="font-family: arial;">conference එකකට යැවුවා</span><br />
<span style="font-family: arial;">ලෙචා කියවනවා, මට තේරෙන්නේ නෑ</span><br />
<span style="font-family: arial;">නිදිමතයි, කම්මැලියි, ඈනුම් අරිනවා</span><br />
<span style="font-family: arial;">කන්න, බොන්න නම් වෙලාවට!</span><br />
<span style="font-family: arial;">HR කරන මට මොන Property Development ද?</span><br />
<span style="font-family: arial;"></span><br />
</span><span style="font-family: arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ලිවිවා කවි පන්ති දෙකක්ම</span></span></div>
<span style="font-size: 180%;"><span style="font-family: arial;"><br />
</span></span>නුවන් තිලංගhttp://www.blogger.com/profile/14844323583519642770noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-63126946389223442172011-10-03T20:37:00.001+05:302011-10-12T20:55:09.916+05:30අබූත!<span style="font-size: large;">කරන කිසි දෙයක් හරි නොයන කාලකණ්ණියකු වූ උපාලි සන්තකයේ තිබූ අන්තිම රුපියල් දහය දුන්විට කොන්දොස්තර කොල්ලා ඉතිරි සල්ලි ලෙස දී තිබුණේ අමුතුම කාසියකි. එය රුපියලක්ද නොවේ; දෙකක්ද නොවේ; පහක්ද නොවේ. මුහුණත පැහැදිලි නැති අවපැහැ ගැන්වුණු එකකි. වැව් බැම්මේ හිඳගත් උපාලි එය මැද පිරිසිදු කිරීමට තැත් කළේය. එකෙණෙහි ඔහු ඉදිරිපිට ජටාවක් බැඳ, රත්පැහැ සරුවාලයක් හැඳි පුද්ගලයකු පහළ විය.<br />
<br />
"මං තමයි මේ කාසියට අධිපති භූතයා." ජටාධාරියා හිස නමා පැවසීය. "ඔබ තමයි මගේ ස්වාමියා."<br />
<br />
"අම්මට සිරි!" උපාලිට කියවිණි.<br />
<br />
"ඒක නරක වචනයක් නේද?" භූතයා ඇසීය.<br />
<br />
"නෑ නෑ. සිරි කියන්නෙ ශ්රී කියන එක. ආශීර්වාද කරන්ඩ කියන වචනයක්." උපාලි වැරැද්ද හදාගන්නට තැත් කළේය.<br />
<br />
"ඒ කිව්වෙ බොරුවක්ද?" භූතයා තවත් ප්රශ්නයක් නැගීය.<br />
<br />
"කාසියෙම ඉඳල මහන්සි ඇති." උපාලි මාතෘකාව වෙනතකට හැරවීය. "ඉතින් මොනවද බූතයෙක් හැටියට කරන්ඩ පුළුවන් වැඩ?"<br />
<br />
"භූතයෙක්- මහප්රාණ භ යන්න." භූතයා නිවැරදි කළේය. "තමුන්ට මොනවද කෙරෙන්න ඕනෙ?"<br />
<br />
උපාලි මඳක් කල්පනා කළේය.<br />
"මාව මේ ලෝකෙ ඉන්න ලොකුම පෝසතා කරනවකො එහෙනම්." <br />
<br />
"එහෙම ඒවනම් කරන්න අමාරුයි." භූතයා කණගාටුවෙන් පැවසීය. "මං ඉතින් නිකං සිල්ලර කාසියක භූතයෙක්නෙ. සිල්ලර වැඩ තමයි පුළුවං."<br />
<br />
"මූත් මටම හරියන එකෙක් වගේ."උපාලිට සිතිණි. ඔහු සිල්ලර අවශ්යතාවයක් මතක් කළේය.<br />
"ආ, එහෙනම් කන්ඩ මොනව හරි ගේනවකො."<br />
<br />
"එහෙම බෑ. ඕන කරන දේ හරියටම ඉල්ලන්න ඕන."<br />
<br />
"බත් පිඟානක්."<br />
<br />
"එච්චරනං අමාරුයි..."<br />
<br />
පැයක් දෙකක් යනවිට උපාලි භූතයාගේ තරම වටහා ගත්තේය: අතුරුදහන් වීමත් සදාචාරය කතා කිරීමත් හැර ඌට මෙලෝ වැඩක් බැරිය.</span><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">****************************</span></div><span style="font-size: large;"><br />
වැව් කණ්ඩිය ඔස්සේ භූතයා සමග ගමන් ගන්නා උපාලි, උගෙන් වැඩක් ගැනීම සඳහා සැලසුම සකසන්නට විය.<br />
<br />
"තමුසෙ මටම හම්බුණු එක හොඳයි. මේක ඔය යක්කුන්ට බූතයන්ට තියා දෙය්යන්ටවත් තනියම ඉන්ඩ හොඳ කාලයක් නෙවෙයි. අන්න බලනවා." උපාලි පත්තර ලෑල්ලකට අත දිගු කළේය.පත්තරේ සිරැසිය දුටු භූතයාට කියන්නට ගිය දෙය අමතක විය.<br />
<br />
"මගෙත් එක්කම ඉන්නවා. මං කියන හැටියට හිටියොත් මොණර කොළේක බූතයෙක් වුණත් වෙන්ඩ පුළුවන් ඉස්සරහට."<br />
<br />
"භූතයෙක්, මහප්රාණ භ යන්න." භූතයා පිළිතුරු දුන්නේය. "කාසිය තියෙන කෙනා දාලා මං යන්නෙ නෑ."<br />
<br />
"වැඩේ හරි සරලයි. කිසිම හොරයක් බොරුවක් වංචාවක් නෑ." හන්දියට පැමිණි උපාලි පචගහට හේත්තුවක් දාගෙන පැහැදිලි කළේය. "තමුසෙට තියෙන්නෙ, ඔය මට කිව්ව හරියම අනික් මිනිස්සුන්ටත් කියන්ඩ."<br />
<br />
"ඒත්.." භූතයා අදිමදි කළේය. "අර පත්තරවල තිබ්බ හැටියට...."<br />
<br />
"මම ඉන්නකං බය වෙන්ඩ දෙයක් නෑ." උපාලි වැඩට බැස්සේය. <br />
"මගෙ කොන්දේසි දෙකයි තියෙන්නෙ. <br />
එක- මොනම හේතුවක් නිසාවත් ප්රසිද්ධියෙ අතුරුදහන් වෙන්ඩ බෑ. <br />
දෙක- මාව දාලා යන්ඩ බෑ." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">*********************************</span></div><span style="font-size: large;"><br />
පචගහ යට සරුවාලයක් හැඳ, ජටාවක් බැඳි පුද්ගලයෙක්, යන එන්නන් නවතා මෙසේ කියයි: <br />
<br />
"ඒයි, මේ, දන්නවද, මම භූතයෙක්!" <br />
<br />
මිනිස්සු අවඥාවෙන් බලති; ඇතැමෙක් සැකෙන් බලා පය ඉක්මණ් කරති..<br />
<br />
අසරණ වූ විලාශයෙන් දර්ශනයට පිවිසෙන උපාලි භූතයාව වත්තන් කර ගනී.<br />
<br />
"අනේ මහත්තයො, සමා වෙන්ඩ. මේ මගෙ එකම මල්ලි. මිනිහට පිස්සු. අපේ දෙමවුපියො නෑ. මටත් රස්සාවක් කරගන්ඩ විදිහක් නෑ, මෙයාව බලාගන්ඩ කෙනෙක් නැති හින්දා. පින් සළකලා කීයක් හරි...."<br />
<br />
භූතයා විශ්මයෙන් උපාලි දෙස බලයි. "මං කොහොමද ඔයාගෙ මල්ලි වෙන්නෙ? මං භූතයෙක්."<br />
<br />
උපාලිගේ දෙනෙතින් කඳුලක් එළියට පනී. <br />
<br />
"එක දිගට බෙහෙත් කරානං තවමත් සනීප කරන්ඩ පුළුවන් මට්ටමේ කියල දොස්තරලා කියනවා. ඒත් කන්ඩවත් සල්ලි නැති අපට...."<br />
<br />
"මොනවා සනීප කරන්නද?" භූතයා අසයි. "ඉතින් මං භූතයෙක් තමයිනෙ?"<br />
<br />
මිනිස්සු අතට අසුවෙන මුදලක් පින් තකා විසි කරති. <br />
<br />
උපාලිගේ සාක්කු පිරීගෙන එනවිට පොලිසිය පැන්නේය. ප්රතිපත්තිමය කරුණු මත සල්ලි ටික මුළින්ම අත් අඩංගුවට ගනු ලැබිණි. උපාලිට හැරෙන්නටවත් වෙලාවක් නැති විය.<br />
<br />
"තමුන් දන්නවද මානසික රෝගියෙක්ව මෙහෙම විකුණගෙන හම්බ කිරීම නීතිවිරෝධී බව?"<br />
රාළහාමි සැරය.<br />
<br />
භූතයා කට දැම්මේය.<br />
"මං භූතයෙක්..."<br />
<br />
"හරි හරි. ඒ ගැන අපි බලා ගන්නං. දෙන්නම නගිනවා ජීප් එකට."<br />
<br />
"අනේ මහත්තයො, මේ පිස්සෙක් නෙවේ..." <br />
<br />
උපාලි පින්සෙණ්ඩු විය. <br />
<br />
"ජීප් එකට!"<br />
<br />
"නගින්නද?" භූතයා උපාලිගෙන් විමසීය.<br />
<br />
"නගිමු." උපාලි නැමුණු ස්වරයෙන් කීය. </span><br />
<span style="font-size: large;">භූතයා ඊට අවනතව රියට නැග්ගේය. නගින්නට මෙන් සැරසුණු උපාලි ඉවතට පැන කඩාබිඳගෙන දුවන්නට විය.<br />
<br />
භූතයා පත් වූයේ අනපේක්ෂිත තත්වයකටය: ඌ උපාලි සමග සිටිය යුතුය; එසේ වුවද නිලධාරීන් ඌව රියෙහි ලා වසා ඇත. උපාලි ළඟට යනු පිණිස ඌට ඇත්තේ එක් මගක් පමණි. ඒ අතුරුදහන් වී කාසිය තුළට යාමය. එහෙත් එසේ අතුරුදහන් වීම උපාලි තහනම් කර ඇත.<br />
කොන්දේසි දෙකකට ඌ සිරව ඇත.<br />
එකක් ඉටු කරනුවස් අනෙක බිඳිය යුතුය.<br />
ස්වාමියාගේ අණට අකීකරු වන භූතයෙකුට පැවැත්මක් නැත.<br />
ඈත් විය නොහැක; අතුරුදන් විය නොහැක; දෙකෙන් කෝක කළත් පැවැත්මක් නැත...<br />
භූඌඌඌඌඌඌඌඌඌ<br />
<br />
පොලිස් ජීප් රියෙන් අතුරුදහන් වූයේ නිකම්ම භූතයෙක් නොව, පිස්සු හැදුණු අභූතයෙකි.<br />
<br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">**************************</span></div><span style="font-size: large;"><br />
උපාලි වැව් බැම්ම උඩ හිඳගෙන වැවේ නටන මාළුන් දෙස හිස් බැල්මෙන් බලා සිටී. පිස්සු හැදුණු අභූතයා ඔහු අසළ හිඳගෙන ගොරහැඩි ස්වරයෙන් ගී ගයයි:<br />
"කාසි නැතෝ... ස්වාමියෙක් නැතෝ....<br />
මං කවුදෝ....<br />
මමෙක් නැතෝ... මගෙ දෙයක් නැතෝ...<br />
මං කවුදෝ..."<br />
<br />
"කට වහපං."<br />
<br />
"මං භූතයෙක්ද? නැත්තං ඔයාගෙ පිස්සු හැදුණු මල්ලිද?" <br />
<br />
"තෝද? තෝ මහ කාලකණ්ණියෙක්!"<br />
<br />
අභූතයාට ඇඬුම් එයි.<br />
<br />
"මාව හම්බුණු හම්බුණු මිනිහා කිව්වෙ ඔහොමයි. කොන්දොස්තර මට සල්ලි හොරකම් කරන්න කිව්වා. මං බෑ කිව්වහම මං කාලකණ්ණියෙක්ය කිව්වා. ඊට කලින් මාව අයිති වෙලා හිටපු මුදලාලිත්..."<br />
<br />
"මුදලාලියෙක් ළඟත් හිටියද?"<br />
<br />
"කී තැනක හිටියද? දේශපාලකයො; කන්තෝරුකාරයො; සමිතිසමාගම්කාරයො, නීතිඥයො; දුප්පත් මිනිස්සු; පෝසත් මිනිස්සු... </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ කාටත් මාව එපා වුණා. </span><br />
<span style="font-size: large;">මං මුකුත් බැරි එකා. </span><br />
<span style="font-size: large;">හොරයක් වංචාවක් කරන්න අකමැති එකා. </span><br />
<span style="font-size: large;">කාටවත් රිදවන්න අකමැති එකා. </span><br />
<span style="font-size: large;">කාටවත් ප්රයෝජනයක් නැති එකා. </span><br />
<span style="font-size: large;">දැන් මං අඩුම ගානෙ භූතයෙක්වත් නෙවෙයි."<br />
<br />
අභූතයා වැළපෙයි. ඌ පිස්සෙක් වූයේ තමන්ගේ වරදිනැයි යන හැඟුම උපාලිව වෙළාගනී.<br />
<br />
"උඹ පිස්සෙක්වත්, කාලකණ්ණියෙක්වත් නෙවෙයි බං. උඹ හොඳ එකෙක්." උපාලි සුසුමක් හෙළා, අභූතයාගේ පිටට තට්ටුවක් දැම්මේය.<br />
"උඹ මගෙ මල්ලි. ඉතිං අඬන්නෙ නැතුව හිටපං."<br />
<br />
අභූතයා කඳුළු පිස ගත්තේය.<br />
<br />
"හැබැයි පුතෝ! එකක් මතක තියාගනිං. බූත කාලෙ ගියා; මනුස්සයෙක් විදිහට මේ පොළොවෙ පය ගහල ඉන්ඩනම්, මහප්රාණ බෑ!"</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-32761053035981215782011-09-15T19:53:00.000+05:302011-09-15T19:53:37.262+05:30පිං කැටේ<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20px;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; font-size: 15px; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8JIdDJ78wfn8YEYlVVROih5YMMvXft7yNKWogeakMGrB1bIXmFmQqSv0tr0Ya5ZHjy5rLugzVPGmEGZyNEqAVm7CGyMFwpayQuchOMca6Cj-2s2bhgFOFgzXDzDgyI-jeP2BmHN6eODP/s1600/prayer114.jpg" imageanchor="1" style="color: #336699; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8JIdDJ78wfn8YEYlVVROih5YMMvXft7yNKWogeakMGrB1bIXmFmQqSv0tr0Ya5ZHjy5rLugzVPGmEGZyNEqAVm7CGyMFwpayQuchOMca6Cj-2s2bhgFOFgzXDzDgyI-jeP2BmHN6eODP/s400/prayer114.jpg" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="298" /></a></div>
<div style="font-size: 15px; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 15px; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ තාත්තෙ කියහන්කො..</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපි පිං පෙට්ටියට දාන පඬුරු</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දෙයියෝ ගනන් කරන්නෙ කොයි වෙලාවටද කියලා</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඒත් එක්කම මට කියහන්කො</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සිතූ පැතූ සම්පත් තියනවාය කියන දෙයියො..</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපි දෙන සතෙන් සතේ එකතු කරනවද</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පිං කැටේට දාන පඬුරෙ ගානට අපිට සලකනවද</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පඬුරක් නොදා යන උන්ගේ හතර හන්දි දෙයියො කඩනවනම්</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සොත්ති උපාලිත් දෙයියෙක් නෙ තාත්තෙ</span></div>උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-38431152301208796212011-08-24T14:43:00.000+05:302011-08-24T14:43:45.621+05:30වයමි මම බෙරේ...<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20px;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; font-size: 15px; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb7ZHrPRAKJKbaoSx-IY4GBbqldXYEJx2ekHmgjJym1DEchviEBKu7InOdko8d4jX9uTWGLFrrRffEVGO-42xGGhv8pnzulfcOK9iHW_BfeS5dWSZPfgSsnUlx8i04FPxCqbzktuH6gpkN/s1600/Untitled-1.jpg" imageanchor="1" style="color: #33aaff; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: underline;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb7ZHrPRAKJKbaoSx-IY4GBbqldXYEJx2ekHmgjJym1DEchviEBKu7InOdko8d4jX9uTWGLFrrRffEVGO-42xGGhv8pnzulfcOK9iHW_BfeS5dWSZPfgSsnUlx8i04FPxCqbzktuH6gpkN/s400/Untitled-1.jpg" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; font-size: 15px; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උපන් දා පටන් වැයුවෙමි නුඹට බෙර පදේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පරම්පරා හුරු දෑතට නුහුරු නැත මගේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තැලුනු දෑඟිලින් දැනෙනා හැඟුම නැත සුවේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තවත් මම කුමට වයමිද නුඹට බෙර පදේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නුඹට පුද කෙරුනු ලෝකය ගෙවී ඇත මගේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උරුම තනිකමට නුඹ නැත පිහිට හෙට දිනේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මගේ පැල පමණි මන්දිර තැනී ඇත හිතේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කුමට තනි රකිමි නුඹ ලග කිමද ඇති පලේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නුඹට පමනි හිස නැවුනේ දෙවොල තුල මගේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දුදන සිත් දනන් හට නුඹ පුදනු මට පෙනේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උනුන් ලග දනින් වැදගෙන වයමි මම කෙසේ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කුමට නුඹ නමින් වයමිද හෙටත් මම බෙරේ</span></div>
උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-87707594931596435122011-08-22T14:56:00.009+05:302011-08-23T10:42:59.021+05:30මිනිස්කම යනු මෙයද විමසමී<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeJ4P6cb1XlQ2HX1wTOOuQt0BZv4c4OfMfbYnZ5gsH9JgAroIFxD3qb6cYs3si851ZsDwHyMjKa2qFmdNtkI0A6ou6AzZJuzTJEaMSJ716S3zLHvgKp_HaQGlIqgL37cFVgJ36U3VlgQY/s1600/images-photos-Daily-2011-Augest-11-visnu00-360x292.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5643626241048627202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeJ4P6cb1XlQ2HX1wTOOuQt0BZv4c4OfMfbYnZ5gsH9JgAroIFxD3qb6cYs3si851ZsDwHyMjKa2qFmdNtkI0A6ou6AzZJuzTJEaMSJ716S3zLHvgKp_HaQGlIqgL37cFVgJ36U3VlgQY/s320/images-photos-Daily-2011-Augest-11-visnu00-360x292.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 260px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a>
<br />
<div style="font-weight: bold; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;">කිරිබොන ඇත් පැටියා මවගෙන් වෙන්කර බුරුලේ කිරි ඇති මව,අපල දුරුකරගන්නට දේවාලයට පුජා කිරිම නිසා මව් කිරි නොමැතිකමින් විජලනය හැදුනු ඇත් පැටවා මිය යයි -පුවතක්
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මාස ගණනක් කුසේ රදවා රැකගත්තේ දරු සෙනෙහසින්මයි
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මගේ තනේ කිරි එරි ගැලුවේ උබේ කුසගිනි නිවන්නයි
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උබෙන් මා දුර වෙන් කෙරුවේ උන් කෙරු මහ පව් ගෙවන්නයි
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උන්ට යා යුතු අපායත් දැන් කපා ගත්තේ උන් ව්සින්මයි
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වනේ රකිනා දෙවිදුනේ බල ඔබේ තේජස පාමිනේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මගෙන් මා පුතු වෙන්කලා උන් නසාලනු නෙත් පාමිනේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කෙසේනමි ඉවසමිද දෙවියනි සිදුකලා වු කොඩි විනේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උන්ගේ පව් හෝදන්න බිලිදුන් මගේ පුතා කොයිදෝ අනේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මවක් ලෙස මගේ තනේ පුපුරා ගලා යයි කිරි දස අතේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උන්ට නොදැනුනාද දෙවියනි මවකගේ දරු සෙනේ හසේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">එපා යලි උපදින්න මා පුත මුර්ගයන් ඇති සිරි ලකේ
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මිනිස්කම යනු මෙයද විමසමි තිරිසනෙකු වි මේ භවේ
</span></div>
</div>
</div>
නුවන් තිලංගhttp://www.blogger.com/profile/14844323583519642770noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-24735894166766561372011-08-11T20:24:00.003+05:302011-08-11T20:36:07.269+05:30ගල්මල්-Coral සහෝදර අඩවියට සුභ පැතුම්<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වෙබ් අවකාශය තුල හමු වන විවිධාකාර පුද්ගලයන් අතර කැපී පෙනෙන, ආදරණීය , සරල මිනිසෙකුගේ සොඳුරු බ්ලොග් අඩවියෙහි සියවෙනි කඩඉම වෙනුවෙන් මුරගලෙහි අපෙන් උණුසුම් සුභ පැතුම්. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">එකිනෙකා පරයමින් ඉහළ යාමට වෙර දරන, </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනිකා පහළ හෙලන්නට කකුලෙන් අදින</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> සමාජයක, වෙනස් මාවතක පිය නැගි ගෞරවනීය සහෝදරයානෙනි, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මුරගල ඇරඹි දා පටන්, වඩාත් යහපත් අඩවියක් ගොඩනැගීමට උපදෙස් දෙමින්ද, අප වෙතින් වන වැරදි පෙන්වා දෙමින්ද, අපගේ බ්ලොග් අඩවිය සාර්ථක කර ගැනීමට බොහෝ උර දුන් ඔබ වෙනුවෙන් මුරගලේ අපෙන් පිදෙන සහෝදර උත්තමාචාරය!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/06/PillarCoral.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/06/PillarCoral.jpg" width="212" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නොගැඹුරු මුහුදේ සුපිපි මුත් ගැඹුරක්ම හඟවන,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වෛවර්ණ නිර්මාණයෙන් සැදි,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුනම්ය වූ, නොවූ සියල්ල අරභයා මුදු සුමුදු භාෂිතයෙන් කව් පබඳින,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බරක් ඇති අදහසක්ම හැම වදනකින් ගෙන එන,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ගල්මල්- Coral අඩවිය නම් පුෂ්පය</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කිසිදා පරව නොයේවා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br />
<a href="http://galmal.blogspot.com/2011/08/blog-post_11.html">http://galmal.blogspot.com/2011/08/blog-post_11.html</a><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
උපේන්ද්ර හර්ෂණ ද සිල්වාhttp://www.blogger.com/profile/07886366065213794838noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7193325918840199435.post-65017598957569554002011-08-04T18:34:00.001+05:302011-08-04T18:35:28.795+05:30බ්රැන්ඩි<span style="font-size: large;">දොර ඇරෙයි. සැර විලවුන් සුවඳක් පැතිරෙයි. <br />
<br />
දොරින් ඇතුළු වෙන සරා, නිකමට මෙන් කාර්යාලය දෙස බලා, නාන කාමරයට යන පටු කොරිඩෝවට හැරෙයි. දෙපස පැලුම් සහිත, දිය සෙවෙල් පැහැ සාය, ඇගේ ඇත් ගමනට උචිත පරිදි යන්තමින් සැලෙයි.<br />
<br />
"කස කාරයා ආවා." එකෙක් කියයි. කසුකුසු සිනාවක් නැගෙයි. කාර්යාලය වැඩට සූදානම් වෙයි.<br />
<br />
එක්වනම සිරුර කෙළින්කොට සීරුවෙන් සිටගන්නා රණසිංහ, කඩිනමින් දොර හැර, රිදී කෙසින් යුත් හිස මඳක් ඇල කොට, පක්ෂපාතීව සිනාපායි.<br />
<br />
"ගුඩ් මෝනිං."<br />
විශ්වාසයෙන් කියන ලක්මාල් දිගු අඩි තබමින් කාර්යාලයට ඇතුළු වෙයි.<br />
"මෝනිං සර්." රණසිංහ ඔහුගේ සෙවණැල්ලට සෙමින් කියයි.<br />
<br />
ඇතැම්හු හුනස්නෙන් නැගිටිති; ඇතැම්හු නැගිටින්නට මෙන් සැරසෙති. සියල්ලෝ මන්දස්මිතයකින් සැරසී අරුත් නොසිතාම ආසිරි පතති.<br />
"ගුඩ් මෝනිං සර්."<br />
කැමැත්තෙන් කූඩු වෙන සතෙකු බලෙන් නතර කර ගත්තාක් මෙන් ලක්මාල් මොහොතකට නවතියි.<br />
"ගුඩ් මෝනිං."<br />
</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br />
"අන්තිම දවස නේ?" කවුදෝ කියයි.<br />
ලක්මාල් "හ්ක්." කියා නිහඬ සිනාවක් දක්වයි.<br />
"සර් ආවෙ නෑනෙ ඊයෙ වැඩ සටහනට. අපි බලං හිටියා නෝනත් එක්කම එයි කියලා." <br />
ලක්මාල්ගේ සිනහව අඳුරු වෙයි.<br />
"ඊයෙ වැඩ වගයක් තිබුණා සමිත. අදින් පස්සෙ මෙහෙ නැති හින්දා සේරම ඉවරයක් කර ගන්ඩ ඕනෙනෙ. කොහොමද, අපේ වැඩේ හොඳට කෙරුණද?"<br />
"හොඳට කෙරුණා සර්." කීප දෙනෙක්ම ඉදිරිපත් වී ළමා නිවාසයෙහි සිල් ඇත්තන්ට පෙරදින දුන් දානය පිළිබඳව විස්තර කියති. ලක්මාල් අතරින් පතර ප්රශ්නයක් නගා උනන්දුව පෙන්වයි.<br />
<br />
"හොඳයි හොඳයි. වැඩේ හොඳට කෙරිලා තියෙනවා. අපේ කට්ටිය එකතු වුණොත් ඉතින්, ආ?" කිට්ටුවෙන්ම සිටින්නාගේ උරහිසට තට්ටුවක් දමන ලක්මාල් සිය කූඩුව තුළට රිංගාගනී. බෙල්ල යට කසන ලද බළලුන් සමූහයක් මෙන් පිරිස පුරු පුරු ගාති.<br />
<br />
"නිහතමානි මනුස්සයා..... අපරාදෙ."<br />
<br />
<br />
සරා නාන කාමරයෙන් එළියට එන්නේ මේ නාඩගමේ අවසානයටය. ඇගේ විසිර තිබුණු හිස කේ යළි පීරා සකසා ඇත; වත්සුණු යළි තවරා වියැකී යන සම ආයිත්තම් කර ඇත; මේ දැන් දැවටූ පුසුඹ ඉස්මොළ හාරාගෙන යන තරමි. මුහුණ සිනහවකින් ආලෝකමත්ව ඇත.<br />
<br />
"මේ, ඔයා සර්ජිකල් ස්ප්රීට්ද දාන්නෙ?"<br />
"නෑ, වයින් ස්ප්රීට්."<br />
"බලාගෙන ගිනි ගනී."<br />
"ගිනි, නේද?" <br />
අවලම් සිනහවක් නැගෙයි. සරා දෙකේ පන්තියේ කොල්ලන් දෙස හෙළන බැල්මෙන් බලා අසුන් ගනී.<br />
<br />
චමිලා මුහුණ පුරා සිනාවේගෙන අවුත් සරාගේ මේසයෙහි තැවරෙයි; එහි දාර අත්ලෙන් පිරිමදින ඈ ආදරයෙන් අමතයි.<br />
"සරා මිසී." <br />
"ගුඩ් මෝනිං." සරා නළවමින් කියයි.<br />
"සරා මිසී ආවෙ නෑනෙ ඊයෙ." <br />
"ඊයෙ සරා මිසීට හුඟාක් වැඩලු." එකෙක් හොට දමයි. "සිල් ගත්තලු, කොහොමද..."<br />
"සිල් ගත්තා තමා." සරා බොරු කෝපයක් මවාගෙන කියයි.<br />
"ෂුවර්ද? ඇත්ත කියන්න, හාමුදුරුවො දුන්නු සිල් සේරම ඔයා ගත්තෙ නෑ නේද?"<br />
"අරන් බෑනෙ. නේද සරා?"<br />
"එන්න එපා." සරා නළවමින් කියයි.<br />
"ඕක මචං ඔය බුදු හාමුදුරුවො සිල් දේසනා කරපු පිළිවෙලේ තියෙන වැරැද්ද." එකෙක් කියයි. "මුසාවාදා කියන්ඩ තියෙන්නෙ හතරවෙනියටනෙ. මුල් තුනම කියන්නෙ බොරුවට."<br />
<br />
සරා සිනාසෙයි.<br />
<br />
ඇගේ සිනාවෙන් සතුටු වෙන චමිලා නැවතත් කියවයි. "අපි ඊයෙ සරා මිසීගෙ කෝපි බෙදුවා උදේ තේවලට."<br />
"තේවලට කොහොමද චමිලා කෝපි බෙදන්නෙ?" එකෙක් අසයි. කණිටු සේවිකාවක නිසාවෙන් චමිලා ඔවුන් හා එකටෙක නොකියයි.<br />
<br />
"උදේට උණු කෝපි එකක් තිබ්බනම් හොඳයි අයිස් කෝපිවලට වඩා." කිසිම දෙයක හොඳක් නොදකින හේරත් කියයි.<br />
"අයිස් කෝපි හොඳයි." හේරත් සමග ජන්මාන්තර වෛර ප්රියන්ති පිළිතුරු දෙයි. "උණු කෝපි බීලා අර ඌස්නෙ ඉන්නෙ කොහොමද?"<br />
"හැබැයි සරාගෙ කෝපි එකනම් නියමයි, ආ." හර්ෂ තෘප්තිමත් හඬින් කියන්නේ ප්රියන්ති හා හේරත් අතර වාග් සංග්රාමයක් ඇති වීම වළක්වනු පිණිසය. <br />
සරා ආඩම්බරකාර සිනහවක් පායි.<br />
<br />
"බ්රැන්ඩි හින්දා ඒ රහ."<br />
<br />
"මොකක්?" හේරත්ගේ ඇස් දොට්ට පැනීමට ආසන්නය. "පෝය දවසෙ, සිල් සමාදන් වෙලා ඉන්න, පොඩි ළමයින්ට දුන්නු කෝපි එක බ්රැන්ඩි දාලද හැදුවෙ?" <br />
"එහෙම තමයි අයිස් කෝපි හදන්නෙ." සරා ටිකක් සැරෙන් කියයි.<br />
"වෙන දවසකට කමක් නෑ. පෝය දවසෙ..."<br />
"ඇයි, පෝය දවසට රහට බොන්න තහනම්ද?"<br />
"බ්රැන්ඩි..." හේරත් අත වනා පසෙකට හැරෙන්නේ කතා කිරීමෙන් පලක් නැති වග හඟවනු පිණිසය. "හරි වැරැද්ද දන්න කෙනෙක් එක්ක එපායැ කතා කරන්ඩ. රහ!"<br />
"ඒකෙං මේකෙං ආයෙනං ඉතින් හර්ෂයට කසාද හොයලා හමාරයි." ප්රියන්ති සිනාසෙයි. "දැන් කොහොමද උඹලගෙ අම්මා කටක් ඇරලා කියන්නෙ මත්පැන් පොදක් කටේ තියලා නැති දරුවා කියලා?"<br />
"සමහරවිට දැන් එකක් හරියයි. නොබොන එකද දන්නෑනෙ පරහට හිටියෙ." සමිත සිනාවට එක් වෙයි.<br />
<br />
"එකක් කියන්නම් හර්ෂ." හේරත්, බණක් දෙසීම පිණිස, ශ්රාවකයකු හමු වීමේ ප්රීතියෙන් එදෙසට හැරේ; හර්ෂ සාමාන්යයෙන් වැඩිහිටියන්ගේ සිත් නොරිදවයි.<br />
"එකයි." සමිත අහක සිට ගණන් කරයි. <br />
හේරත් ඔහු දෙස නොබලා කතාව කරගෙන යයි.<br />
"ඔය අම්මට ඕනෙ විදිහටයි පුංචි අම්මට ඕනෙ විදිහටයි ඔක්කොම බල බල හිටියොත්නම් පුතා, උඹට මේ ආත්මෙ කසාදයක් බඳින්ඩ වෙන්නෙ නෑ."<br />
"මම අවුරුදු හතළිස් පහක් වෙනකං බලනවා. එතකනුත් කවුරුවත් හම්බුණේ නැත්නම් සරාව බඳිනවා!" හර්ෂ කියන්නේ අවධානය වෙනතකට හැරවීම පිණිසය.<br />
<br />
සරා නැවතත් දෙකේ පන්තියේ කොල්ලන් වෙත හෙළන බැල්ම හෙළයි.<br />
<br />
"සරා එක්ක යන්ඩ එහෙම ලේසි නෑ බං..."<br />
<br />
කතාව නවතින්නේ රණසිංහ නැවතත් සීරුවෙන් සිට දොර විවෘත කිරීමට සූදානම් වන හෙයිනි. <br />
<br />
ලාච්චු ඇරේ; ලියකියවිලි මේස මතට එයි; පරිගණක බුම්ම් ගාති.<br />
<br />
"ගුඩ් මෝනිං." සිය බ්රීෆ් කේසය අතට ගත් රණසිංහට ගොරවන විජේනායක කාර්යාලයට ඇතුළු වෙයි. ඇතැම්හු නැගිටිති; ඇතැම්හු නැගිටින්නට මෙන් හදති; ඇතැම්හු 'වැඩ නිසා ළඟට එනකං දැක්කෙ නෑ' මෙන් බලා කලබලයෙන් නැගිට සිනාපාති.<br />
<br />
'තොපි සේරටම හෙණ වැදිය' වැනි හඬින් "ගුඩ් මෝනිං" කියාගෙන විජේනායක කූඩුවට රිංගා ගනී. රණසිංහ බ්රීෆ් කේසය රැගෙන ඔහු පසුපසින් ඇදෙයි.<br />
<br />
"ගුඩ් මෝනිං සර්." හේරත් සද්දෙන් කියයි. සමිත ඔහු දෙස අවඥාවෙන් බලයි.<br />
<br />
එවර පිරිස ඇත්තටම ලියකියවිලි අදිති. <br />
<br />
හරියටම නවයයි දහයට, නව පත්වීමෙහි වැඩ භාරගනු පිණිස රතු පැහැ ටයි පටියක් හා ඉදිරිපස උල් වූ සපත්තු ජෝඩුවක් පැමිණෙයි. විජේනායකගේ කූඩුවෙන් ලක්මාල්ගේ කූඩුවට මාරුවන ටයි පටිය හා සපත්තු ජෝඩුව එහි කාර්ය බහුල වෙයි.<br />
<br />
"සරාත් ගියොත් හොඳ නැද්ද ඇතුළට?"<br />
"මොකටද?" සරා ඇද පැද අසන්නේ නොතේරෙන නියායෙනි.<br />
"නෑ ඉතිං, ලක්මාල් සර්ගෙ වැඩ සේරම බාර දෙන්ඩ එපැයි."<br />
"එන්න එපා." සරා ගයයි.<br />
<br />
තත්පර කටුව හැල්මේ දුවයි; විනාඩි කටුව පනියි; හෝරා ගෙවෙයි.<br />
<br />
ෆයිල් කවර මේස මතට එයි; ඇරෙයි; තවත් කොළ කිහිපයක් ගිලගෙන නැවත කොහේදෝ යයි. <br />
<br />
ඉලක්කම් හුවමාරු වෙයි; අකුරු වචන වෙයි; වාක්ය වෙයි; මැකෙයි; නැවත ලියැවෙයි.<br />
<br />
චමිලා එහෙ දුවයි; මෙහෙ දුවයි. ඉස්පාසුවක් ඇතත් නැතත් සරා අසල මඳක් නවතින ඈ සිහින් හඬින් යමක් කියයි. සරාගේ පිළිතුරු අසා සතුටු වෙයි.<br />
<br />
රණසිංහ දොර අරියි; වසයි.<br />
<br />
ෆයිල් කවරයක් ඕනෑවට එපාවට පෙරළන හර්ෂ, එය පසෙක තබා පුටුවෙහි දිග ඇදී ඇඟමැළි කඩයි.<br />
"අදනං කිසිම වැඩ කරන මානසිකත්වයක් නෑ."<br />
"උඹට වෙනදට එහෙම එකක් තියෙනවද?"<br />
"නෑ බං, අඩු ගානෙ වැඩක් නොකරන මානසිකත්වයක්වත් තියෙනවනෙ."<br />
"ලක්මාල් සර්ට කියමුද පාටිය ටිකක් කලින් ගන්ඩ කියලා?"<br />
ප්රියන්ති ඇසෙන් සරාව දක්වයි.<br />
"සරා" සමිත අමතයි. සරා හොර සිනාවක් පාමින් එදෙසට හැරෙයි.<br />
"පාටිය කලින් ගමුකො."<br />
"කලින් ගන්නෙ කොහොමද?" සරා දැනමුතු හඬකින් පිළිතුරු දෙයි. "වැඩ බාර දීලා ඉවර වෙන්ඩ ඕනෙනෙ." <br />
"වැඩනම් ඉතින් පස්සෙ සරාට වුණත් හෙමීට බාර දෙන්ඩ බැරියැ."<br />
"සරා සේරම වැඩ දන්නෑනෙ, නේද සරා?"<br />
"දවල්ට කාලා පැයක් ගියෙ නෑ." සරා බොරු කෝපයක් මවා ගනී.<br />
"දවල්ට හරියට කෑවෙත් නෑ."<br />
"ඕක කලින් ඉවර කරගත්තහම අනික් වැඩේටත් ටිකක් කලින්ම සෙට් වුණහැකි." සමිත සිහි කරන්නේ කාර්යාලයීය සාදයෙන් ඉක්බිති වෙරළ අසබඩ වාඩියෙහි සූදානම් කර ඇති මත්පැන් සාදය පිළිබඳවය.<br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"> ***************</span></div><span style="font-size: large;"><br />
අඳුර යන්තමින් පැතිරෙයි. වාහන, නළා හඬ පතුරමින් කෝපයෙන් දිවෙති. මග දෙපස පහන් කණුවලින් එළියක් වැනි යමක් ගලයි. සරා වීදි කොණෙහි සුපුරුදු ස්ථානයේ රැඳී සිටී. <br />
<br />
සාදයෙන් ඉක්බිති යළි ගැල්වූ විලවුන් සුවඳ අවට පැතිරෙයි. මග යන්නෝ අමුතු විදිහකට ඈ දෙස බලති. ඒ බැලුම් ගණන් ගන්නේ සරා නොවේ. <br />
<br />
ඈතින් කාර්යාලයෙහි දොරකඩ දිස්වෙයි. උදෑසන වීදුරු දොරටුව අසල රාජකාරි කළ රණසිංහ, දැන් අඳුරු කාර්යාලයීය ගරාජයේ සිට මහමගට බසින වාහන සඳහා ආවතේවකම් කරයි. මත්පැන් සාදය සඳහා යනු වස්, වාහන ඇතියවුන් දෙතුන්දෙනා කැමැත්තෙන්ම සෙස්සන් නංවා ගනිති. නොබොන්නවුන් සමුගෙන නිවෙස් බලා පිටත් වෙති.<br />
<br />
ලක්මාල්ගේ රත් පැහැ කාරය රණසිංහගේ සංඥාව අනුව මගට බසී. සරා සූදානම් වන්නීය. වීදියේ වාහන හා මුසුවන කාරය අකමැත්තෙන් මෙන් ඈ අසලදී වේගය බාල කරයි. සරා පදික වේදිකාවෙන් මහමගට බසින්නේ දොර විවර කරනු වස් අතද දිගු කරගෙනය. එහෙත් ඉදිරිපස වීදුරුව පහත් වනු දැක ඇය මොහොතකට නවතින්නීය. අසුන මත විසිතුරු ආවරණයෙන් යුත් තෑගි පෙට්ටියක් වෙයි.<br />
<br />
ලක්මාල් රියැදුරු අසුනේ සිට දිග ඇදී ඈ අමතන්නේ හදිසිය හැඟවෙන කටහඬිනි.<br />
<br />
"අදනම් බෑ සරා. හිතුවට වඩා වෙලා ගියා. දැන් කෙළින්ම යන්න ඕන වාඩියට, කට්ටියත් එක්කම. නැත්නම් හරි නෑ."<br />
<br />
ඇගේ පිළිතුර බලාපොරොත්තු නොවෙන ලක්මාල් රැගත් රිය, වීදුරුව නොඔසොවාම ඉදිරියට ඇදෙයි.<br />
<br />
කුමක් කළ යුතුදැයි නොහඟින සරා ඈත දිවෙන කාරය දෙස හිස් සිතින් බලා සිටී. අඩ අඳුරේ අනෙක් වාහන හා මුසු වන රත් පැහැ කාරය වෙන් කොට හඳුනාගැනීම අපහසුය; බොඳ නෙත් තුළින් ඒ හඳුනාගැනීම වඩාත් අපහසුය.<br />
<br />
ඈ නැවත පදික වේදිකාවට නගින්නීය. බස් නැවතුම්පොළට යා යුතුය. මේ වේලාවට බස් තිබෙනු විය යුතුය. පැයක්, එකහමාරක් වැනි කාලයක් තුළ ඇයට නිවෙසට යාමට හැකි වනු ඇත. ලක්මාල් කියනුයේ සත්යයකි. සාදයට ඔහු ප්රමාද වීම නුසුදුසුය. ඈ ඒ පිළිබඳව කලින් කල්පනා කළ යුතුව තිබුණි. සමහරවිට පෙර දිනම ඒ පිළිබඳව කතා කරගෙන තිබුණානම් අද මේ සිදුවීම වළකා ගත හැකිව තිබුණි. මාරු වීම පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීම ලක්මාල් හිතාමතාම මග හැරියේ හේතුවක් ඇතිව විය යුතුය. ඉඩ ලද විටෙක ඔහු නැවත පැමිණෙනු ඇත.<br />
සමු ගැනීමක් අවශ්ය නොවේ.<br />
<br />
සමු ගැනීමක්....?<br />
<br />
සරාට ඉකි ගැසෙන්නේ සිතීම කල් දමමින් තිබූ දේ අනපේක්ෂිතවම සිදු වූ හෙයිනි. මග යන්නෝ අමුතු විදිහට බලනු සරාට තව දුරටත් නොපෙනෙයි. ඇයට අවැසි මෙතැනින් දිව යාම පමණෙකි. සුවඳ කැවූ ලේන්සු පොඩියෙන් දෙනෙත් පිසිමින් සරා පිය මනින්නේ කොහේ යන්නේදැයි නිනවු නැතිවය.<br />
<br />
"සරා මිසී."<br />
ටිකක් ඈතින් ඇසෙන වෙහෙසට පත් කටහඬින් සරා නැවතෙන්නීය. රණසිංහ කාර්යාල දොර දෙස හැරි හැරී බලමින් ඈ වෙත කඩිනම් ගමනින් එයි.<br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">"චුට්ටක් ඉන්ඩ මිසී. තව ටිකකින් මං ඕෆ් වෙනවා. මාත් හෝමාගම බස් එකේමයි යන්නෙ. මිසීව ගෙදර ළඟින් බස්සන්නං. ඔහොම යන්ඩ එපා."</span>නලිනි චන්දිමාhttp://www.blogger.com/profile/05799800040067744611noreply@blogger.com3