ගත බදු දී.. මුදල් හොයන
යන්තරයක් කොටු කරගෙන
රාලහාමි මහ හයියෙන්
මොර දෙනවා පුප්පාගෙන.......
පර බැල්ලියේ වනචාරියේ
අඬු කඩනවා උඹගේ අද
හිනා වෙවී හඬනා උඹේ හිත පේනවා යස අගේට
කාකි ඇඳුම් උණු වෙන් නෑ කඳුළු බිංදු උණු උනාට
මොණර කොළෙන් තේ උගුරෙන් දඩේ වහන උන්ගේ හිතට
උඹේ කඳුළු බර වැඩි නෑ ඒ මහ හිත් යට කරන්න
අතේ මිටේ කාසි පනම්
අතට පයට දැසි දස්සන්
හිටියා නම් අනේ ඉතින්
ඔය යන්තරේ ලොක් කරගෙන
පෝය හතර පන්සලේම
උඹ ඉඳීවි යස අගේට.......
This entry was posted
on Monday, January 17, 2011
at Monday, January 17, 2011
and is filed under
උපේන්ද්‍ර හර්ෂණගෙන්,
නිසදැස්,
යන්තරේ
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
