ශ්‍රී මහ බෝධියේ දළදා මාලිගයේ
උතුමන් බෝ ලඟින් ඉඳ පින් කරගන්නේ
දණ බිම තබා හිස බෝ සමිඳුන් මත්තේ
රජවරු පමණි රන්වැට පසු කර යන්නේ
දළදා සමිඳු ඇස දකිනා කලි යුගයේ
උතුමන් ලඟට ගොස් වැඳ අවසර ගන්නේ
හද්දා වන්නියේ නෙත් බොඳ අම්මාගේ
දෑසම කරඬුවේ කොත දැක සැනසෙන්නේ
බුදුවරු වැඩ වසන යුගයේ පෙර දවසේ
රජවරු හිගන්නෝ එක ලෙස නෙද දුටුවේ
අරුමෙකි මෙදා උන් පෝලිම් කොට බෙදුනේ
වැරහැලි වලට බුදුනුත් අහකද බැලුවේ
This entry was posted
on Sunday, February 20, 2011
at Sunday, February 20, 2011
and is filed under
උපේන්ද්‍ර හර්ෂණගෙන්,
නිසදැස්,
වන්දනා
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
