නොමියෙන ප්‍රේමය  

Posted by උපේන්ද්‍ර හර්ෂණ ද සිල්වා in , ,





පුරසාරම් නැත.. දොඩමලු වී නැත..
අපි අප වෙනුවෙන් කළ කී දෑ ගැන..
රන් මිණි අබරණ අතැඟිලි වල නැත..
ඉර හඳ උකසට අප අරගෙන නැත..
දිවිය පුරාවට දුන් සිත පමණක්
එදා බැඳුනු විලසින් තවමත් ඇත...




තිලකා  

Posted by නලිනි චන්දිමා in , ,


අරුණ නොදැරිය හැකිව
රිදුම් දෙන යෞවනය
රුවා පෙති කරල් මැද
නැගෙන්නී

පෙර දිනෙක රෝ දනට
උවටැනින් ගෙවුණු දිවි
සිහි වුවද පසුතැවිලි
නොවන්නී

මිදුණු දෑඟිලි වෙරෙන්
ඉක්මණින් පල දරන
කෙටි පැතුම් තුරු වෙසින්
සදන්නී

දැවෙන සිත නොතලනා
සුවය දෙන හිතවතුන්
පිච්ච මල් කැකුළු මැද
දකින්නී

ලද නොලද සියල්ලෙහි
අකම්පිත වන්නෙහිද?
දිරිය නැගණිය
තිලකා.



තිලකා. 
මාස දෙකතුනකට පෙරාතුව ඇය මට හමුවුණේ සැත්කමක් උදෙසා රෝහල්ගතව සිටියදී. වෙනත් රෝගියෙකුගේ සැත්කමක්  අතරතුර ඇයවත් සැත්කම් කාමරයට ගෙන ආ නිසා, පැයක් පමණ ඇය හා දොඩමළු වීමට අවස්ථාව ලැබුණා. 
හෙදියක සේ බොහෝ රෝගීන්ට උවටැන් කරමින් ගෙවුණු ඇගේ දිවියේ වෙනසක් ඇති වූයේ අස්ථි සන්ධිවල රෝගයක් වැළඳීමත් සමග. තව දුරටත් හෙද කාර්යය කළ නොහැකි තැන ඇය රැකියාවට සමු දුන්නා. නමුත් අනුනට උවටැන් කිරීම ඇගේ ඇටමිදුළු දක්වා කා වැදී තියෙනවා වෙන්නට ඕන. හරිහැටි හසුරුවා ගත නොහැකි අත් පා බලෙන් මෙල්ල කරගෙන, තුරුලතාවලට උවටැන් කිරීම ඇය අරඹන්නෙ, රෝගයට අභියෝග කරමින්. මිනිසුන් මෙන් නොවෙයි, තුරුලතා ඇගෙන් ලබන උදව්වලට සරිලන පරිදි ඇයට ප්‍රතිඋපකාර කරනවා. ඒ ඇගේ සිත සතුටු කරවන මල් පල දැරීමෙන්; සිසිල් මඳ පවනින් ඇගේ ගත සුවපත් කිරීමෙන්; නිරන්තර වේදනාවෙන් පෙළෙන දෑතට මුදු ස්පර්ශයක් වීමෙන්.  වචනවලින් ඇය ඇමතිය නොහැකි වුවත්, සුවඳින් ඇය අමතන සමන් මල් ඇගේ වැඩි ආදරය දිනාගෙන.
ඇය කවි ලියන බවත් පැවසුවා. එක්තරා වෙබ් අඩවියක ඇය කවි පළ කළ බව කී නමුත් මට එම අඩවිය සොයා ගැනීමට හැකිවුණේ නෑ. 
අහිමි වුණු බොහෝ දේ ගැන නොවැළපී, ලැබී ඇති දෙයින් ජීවිතය ගොඩ නැගීමට වෑයම් කරන තිලකා.
ඈනම් මහ පොළොවට බරක් නැති මිනිසෙක්. 




කළු පාට සොබාදහම  

Posted by නලිනි චන්දිමා in , ,

පිදුම: කුණාටුවට හසුව බිම වැටුණු තුරුණු පතට

නපුරු වෙසින් කළු කරගෙන
ගොරවා ලොව බය කරගෙන
අහස ඉරා කඩා හැලෙන
මහ වැස්සට

වියළුණු පත් බිම වැටුණට
දිරූ කඳන් බිම වැටුණට
නොසැලෙයි කිසිවෙක් කිසිවිට
විය යුත්තක් සේ

තුරුණු සුනිල පතක් වුණොත්
මහ රූස්ස ගසක් වුණොත්
දැරිය නොහැක දසුන වුවත්
හද රිදවයි


දුටුවත් සිත පිළි නොගන්න
එරෙහිව යන්නට වෙහෙසෙන
බැරි වුණු කල හද පෑරෙන

සොබා දහම




"සහෝදරයාණෙනි ඔබට නිවන් සුව"  

Posted by උපේන්ද්‍ර හර්ෂණ ද සිල්වා



දිලුම් සහෝදරයාගේ හදිසි අභාවය වෙනුවෙන් මුරගල කර්තෘ මණ්ඩලයේ  සාතිශය සංවේගය  පළ කර සිටින්නෙමු.

"සහෝදරයාණෙනි ඔබට නිවන් සුව."





ඇනට්  

Posted by නලිනි චන්දිමා in , ,





"මචං ගෝපාල්." රංජිත් කණ සාක්කුවේ දමාගෙන ප්‍රශ්න කරයි. "උඹේ නම මොකක්ද?"
මත්පැන් නොබොන ගෝපාල් අමුත්තක් නැතිව පිළිතුරු දෙයි. "මචං මම ගෝපාල්."
"ගෝපාල්! උඹ දන්නවද ගෝපාල් කියන්නෙ මොකාටද කියලා?"
"මට මචං."
"මැට්ටා! ගෝපාල් කියන්නෙ යකෝ, හරක් බලන එකාට. තෝ ගෝපාල්නං හරක් බලන්ඩ ඕන. තෝ මොකද මෙහෙ කරන්නෙ?"
"මං උඹව බලනවා මචං."
නේවාසිකාගාරය දෙදරමින් සිනා හඬ පැතිරෙයි.

රංජිත් නොසැළෙයි.
"හරි. මං හරකා! එහෙනං උඹ වැඳපං මට. උඹලා වඳිනවනෙ හරක්ට? වැඳපං මට."
"හරකට පූජා කරන දවස් වෙනම තියෙනවා මචං.." ගෝපාල් ප්‍රවේශමෙන් පිළිතුරු දෙයි.




සිත්ති නෝනා  

Posted by නලිනි චන්දිමා in , ,



සිත්ති නෝනා
බලාපන්
මොහොමඩ් ඇවිත්

පුත්තලමේ සිට
මග ගෙවාගෙන
අත් වැඩට නොගිහින් අද
නුඹ බැලීමට ඇවිත්

නුඹේ සිහිසුන් සිරුර
වැලඳගෙන, සිප දෙපා,
වියළි කෙහෙ කැරලි
පිරිමදියි සෙනෙහසින්

නුඹේ නෑසෙන කණට
කිට්ටු වී මුමුණයි
ගෙවුණු විසි වසර තුළ
කියා ගත නුහුණු දේ

නුඹේ දරු සයදෙනට
කන්ට දිය යුතු හෙයින්
නොහැක හෙට මෙහි එන්ට
නුඹ බලන විලසින්


යා යුතුය බොහෝ දුර
තනිව, දරුවන් පිණිස
ඒ නිසා යනු මිසෙක
නුඹව හැර යනු නොවේ

සිත්ති නෝනා
විවර කර දෑස
සමුදෙන් මොහොමඩ්ට
අවසාන වරට


සයවන දරුවා ලබා සති දෙකකින් හදිසියේ අසනීපව, පුත්තලමෙන් කොළඹට එවා, කොළඹින් අපට එවූ සිත්ති නෝනා.... උපන් දා සිට දුක් විඳි ඇගේ පෙණුම තිස් හතක් නොව පනස් හතක් මෙනි. ජීවිතයත් මරණයත් අතර දෝලනය වන ඈ බොහෝවිට ආපසු නිවෙසට නොයනු ඇත.
විසි වසරක් පුරා ඈ හා ජීවිතය බෙදාගත් මොහොමඩ්ගේ කඳුලින් අද ඇගේ සිරුර නෑවෙන්නට ඇති.
"මම හෙට වැඩට ගියොත් තමා කන්ඩ හම්බ වෙන්නෙ." දරුවා ලැබුණු පසු දින එකොළහක්ම රැකියාවට නොගොස් සිටි ඔහු අතේ සතයක්වත් ඉතිරි නැතිව ඇති. මග වියදම් සපයා ගැනීම තබා අලුත උපන් දරුවා ඇතුලුව දරු කැලකගේ කුසගිනි නිවන්නේ කොහොමද? සිත්ති නෝනා අසාධ්‍ය තත්වයෙන් සිටියදීත් ඔහුට මේසන් වැඩට අත් උදවු දීමට යාමට සිදුව ඇත්තේ ඒ නිසා. "මම හෙට ආවෙ නැතුවට කමක් නැද්ද?" ඔහු දොර ළඟ සිට ආයෙමත් ඇහුවා. "ළමයිනුත් හුඟක්නෙ. මම වැඩ කරොත් තමා කන්ඩ හම්බවෙන්නෙ....මම ආයෙ සැරයක් එයාව බලලා එන්ඩද?" සිත්ති නෝනාව තනිකර ආපසු යන මොහොමඩ්ගේ හදවත රිදුම් දෙන්නට ඇති.
ඒත්...... මෙතරම් ආදරය කරන මොහොමඩ්ව යළි දකින්නට නොලැබෙන බව නොදැනදෝ සිත්ති නෝනා තද නින්දක.




බේබද්දා  

Posted by නලිනි චන්දිමා in , ,





          බේබද්දාගේ මරණය මා කම්පාවට පත් කරනු ඇතැයි මම කිසි කලෙකත් නොසිතුවෙමි. මා සිතූ දෙයක් ඉටුව ඇත්තේ කලාතුරකිනි.

********************************

බේබද්දා විවාහ වී සිටියේ සුදු නැන්දා සමගය. මුහුණට මාමා, අය්යා ආදී වශයෙන් ආමන්ත්‍රණය කළද, නැති තැන අප භාවිතා කළේ බේබද්දා, අරූ, අර යකා වැනි වදන්ය.

දිනූ පක්ෂයේ දේශපාලනඥයකු විසින් අපේ නිවෙස් අසළ තැබෑරුමක් විවෘත කරන ලදින්, බේබද්දා දිනපතා අපේ නිවසට යාම් ඊම් කරන්නට විය. අප්පච්චීට කලාවැව හිතවතෙකු විසින් දෙන ලද නාගවල්ලිය බුලත් වැලෙන් සුදු නැන්දාට බුලත් ගෙන යාම මේ ගමන්වල මුඛ්‍ය අරමුණ විය. නාග කන්‍යාවියන් සපන්නේ මේ බුලත්ම බවට ඒ හිතවතා පුන පුනා පැවසූයේ මහත් විශ්වාසයෙනි.  අපේ නිවසේ කිසිවෙක් පුරුද්දක් ලෙස බුලත් නොකෑ නිසා 'බුලත් වැල දවස ගානෙ හූරං යෑම' ගැන වාද කිරීමට සාධාරන හේතුවක් නොතිබිණි. 


විශ්‍රාමික රජයේ ලිපිකරුවකු වූ බේබද්දා සිය වෘත්තීය ගරුත්වය පසෙක ලා, මත්පැන් සඳහා වියදම් සපයා ගනුවස් කුලී වැඩ කළ හෙයින් අපේ නිවසේ ඇතැම් බර වැඩ ඔහු සවසට එනතුරු තබා ගැනිණි.  ඔහු පිට මිනිසුන්ගේ කුලී වැඩ කිරීම කිට්ටු ඥාතීනට රුචි නොවුණු නමුත් මේ පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීම ඵල විරහිතයයි සැළකුණේ "කොහොම හම්බ කළත් සල්ලි සල්ලිම" බව බේබද්දා ප්‍රකාශ කළ හෙයිනි.




සිතක සිතුවිලි  

Posted by උපේන්ද්‍ර හර්ෂණ ද සිල්වා in , ,


මහා මන්දිර සඳලුතලවල
නම්බුවේ ගුණ රුවේ ඔපයට
හැදෙන වැඩෙනා අපේ උන් ගැන
නොමැත තරහක් අපේ හිත් වල

වදන් ගලපා කියන්නට බැහැ
නැගෙන කුසගිනි කතාවන් ගැන
රජුන් බුදිනා බොජුන් හල් ළඟ
නොමැත උණු වෙන දයා සිත් ලොව

කුලේ තිරිසන් උණත් හිතවත 
දැනේ අපටත් කුසේ හිස් බව
නොතේරී නොව අහක බැලුවේ
බුදුන් වඳිනා බොහෝ සිත් අද